مدینة النبی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
==مدینه در فرهنگنامه | ==مدینه در فرهنگنامه آخرالزمان== | ||
*آخرین [[شهر]] از شهرهای [[مسلمانان]] که خراب خواهد شد، [[شهر]] [[مدینه]] خواهد بود<ref>یأتی: ص ۱۴، کنز العمال: ج ۱۴، ص ۲۲۴.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۶۰۴.</ref>. | *آخرین [[شهر]] از شهرهای [[مسلمانان]] که خراب خواهد شد، [[شهر]] [[مدینه]] خواهد بود<ref>یأتی: ص ۱۴، کنز العمال: ج ۱۴، ص ۲۲۴.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۶۰۴.</ref>. | ||
نسخهٔ ۸ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۵۱
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل مدینة النبی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
اهمیت زیارت در مدینه
- مدینه، شهر پیامبر(ص) است، شهری که رسول خدا، ده سال از عمر خویش را در این دیار گذرانده است، شهر مهاجر و انصار، شهر اوس و خزرج، شهر بدر و احد و احزاب، شهر بقیع و مسجدالنبی و کوچه بنی هاشم. شهری که با وحی و نزول قرآن آباد شده است و محل فرود و عروج جبرئیل و فرشتگان بوده است. در و دیوارش، زمین و فضایش مقدّس است و تربت پاکش، پیکر پیامبر(ص) را در بر دارد. شهری که مرکز نشر و گسترش اسلام بوده و به خاطر رسول الله(ص)، شایسته هرگونه حرمت گزاری و تقدیر و تقدیس است. شهری که دیوارهایش، کوچه‌ها و گذرهایش، یادآور دوران حیات پیامبر(ص) و ائمه(ع) است (گرچه حکومت‌های وهّابی تا آنجا که توانسته‌اند آثار را زدوده و از بین برده‌اند). شهری که پیامبر(ص) به سویش هجرت کرد و آنجا را خانه خویش قرار داد، فرائض و احکام خدا را در همین جا بیان کرد، با دشمنان خدا از همین پایگاه، جهاد کرد[۱].
مدینه در مباحث مهدویت
- شهر رسول خدا(ص) است. حضرت مهدی(ع) پس از تدبیر امور و تنظیم شؤون مردم، و گزینش فرد کارا و پرواپیشه‌ای برای اداره آن منطقه، مکه را به سوی مدینه ترک می‌کند. اما پس از خروج آن حضرت از مکه، برخی جنایتکاران می‌شورند و برگزیده او برای اداره امور را به قتل می‌رسانند. خبر این جنایت هولناک در میان راه به آن گرامی می‌رسد و به مکه باز می‌گردد و این گروه شورش را سرکوب نموده و ریشه آشوب را از بین برمی‌کند و با نصب شخصیت دیگری برای اداره امور، به سوی مدینه حرکت می‌نماید. در مدینه به کارهایی دست می‌زند. از جمله این کارها این است که برخی قبرها را می‌شکافد و جسدها را خارج می‌کند و به آتش می‌کشد. از روایات چنین استفاده می‌شود که آن حضرت از مدینه منوره به سوی عراق حرکت می‌کند و از کنار رشته‌کوه‌های "شمر" و "حائل" و "رفحاء" می‌گذرد و آن‌گاه به نجف می‌رسد[۲][۳].
مدینه در فرهنگنامه آخرالزمان
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ زیارت، ص۱۲۵، ۱۲۶.
- ↑ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۶۷۰.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۳۱.
- ↑ یأتی: ص ۱۴، کنز العمال: ج ۱۴، ص ۲۲۴.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان صفحه ۶۰۴.
