یقین در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] | ||
[[رده: | [[رده: یقین]] | ||
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۱۷
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل یقین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
ارزش یقین
- "امام صادق(ع) به جابر جعفی فرمودند:ای مرد جعفی! ایمان برتر از اسلام، و یقین برتر از ایمان است؛ و هیچ چیزی ارزشمندتر و کمیاب تر از یقین نیست"[۱]؛
- امام کاظم(ع) فرمودند: "ایمان یک درجه بالاتر از اسلام، و تقوی یک درجه بالاتر از ایمان و یقین یک درجه بالاتر از تقوی است؛ و در میان مردمان هیچ چیزی کمتر از یقین تقسیم نشده است"[۲]؛
- پیامبر اکرم(ص) فرمودند: "بهترین چیزی که در قلب پدید می‌‌آید، یقین است"[۳][۴].
معنی یقین
- "امام رضا(ع) در تفسیر یقین فرمودند: "یقین توکّل کردن بر خدا، و تسلیم او بودن، و بقضای او راضی شدن، و وانهادن کارها به اوست"[۵]؛
- امام صادق(ع) فرمودند: "از علائم درستی یقین انسان مسلمان، آنست که بواسطة خشمگین کردن خداوند در پی راضی کردن مردم نباشد، و آنان را بواسطه آنچه خدا در اختیار او ننهاده به ملامت نگیرد"[۶]؛
- پیامبر اکرم(ص) فرمودند: "از جبرئیل درباره معنای یقین سؤال کردم؛ او گفت: یقین آنست که مؤمن به گونه‌ای برای خدا کار کند که گوئی او را می‌‌بیند، و اگر او خداوند را نمی‌بیند خداوند او را می‌‌بیند"[۷]؛
- صفوان گوید: "درباره آیه شریفه ﴿أَوَلَمْ تُؤْمِنْ قَالَ بَلَى وَلَكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي﴾[۸]، سؤال کردم، که آیا درباره معاد شکّی در قلب حضرت ابراهیم بود؟ حضرت فرمودند: نه! او به این مسأله یقین داشت، امّا می‌‌خواست که خداوند یقین او را بیشتر نماید"[۹]؛
- امام صادق(ع) فرمودند: "هیچ چیزی نیست مگر اینکه او را تعریفی است؛ گفتم: تعریف یقین چیست؟ فرمودند: آنست که با وجود خداوند از هیچ چیزی نترسی"[۱۰][۱۱].
فوائد یقین
- امام صادق(ع) فرمودند: "عمل همیشگی اندکی که به همراه یقین باشد، نزد خداوند برتر از عمل زیادی است که بدون یقین انجام شود"[۱۲]؛
- پیامبر اکرم(ص) فرمودند: "برای ثروت انسان، یقین کافی است؛ و برای کار او، عبادت"[۱۳]؛
- امام صادق(ع) فرمودند: "مؤمن از آهن سخت، محکمتر است، چرا که آهن چون در آتش داخل شود نرم میشود، ولی مؤمن اگر کشته شود و بعد زنده و باز کشته شود، هرگز قلبش تغییر نخواهد کرد و از اعتقاد خود دست نخواهد کشید"[۱۴][۱۵].
درباره مراتب و درجات یقین
- امام باقر(ع) فرمودند: "هیچ بنده‌ای نیست که چهل روز ایمان خالص به خداوند داشته باشد- و یا فرمودند: هیچ بنده‌ای نیست که چهل روز به نیکی به یاد خدا باشد-، مگر آنکه خداوند او را از دنیا روگردان می‌‌کند، و درد و درمان دنیا را به او نشان می‌‌دهد، و حکمت را در قلبش نشانده و آن را بر زبانش جاری می‌‌سازد"[۱۶]؛
- پیامبر اکرم(ص) فرمودند: "هیچ بنده‌ای چهل روز برای حضرت حق اخلاص نورزید، مگر آنکه چشمه‌های حکمت از قلبش بر زبانش جاری شد"[۱۷]؛
- امام کاظم(ع) فرمودند: "ای بندگان خدا! نعمت‌های الهی را در راه اصلاح خود بکار گیرید، تا یقین شما افزوده شود"[۱۸][۱۹].
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ « عَنْ جَابِرٍ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(ع): يَا أَخَا جُعْفٍ إِنَّ الْإِيمَانَ أَفْضَلُ مِنَ الْإِسْلَامِ وَ إِنَّ الْيَقِينَ أَفْضَلُ مِنَ الْإِيمَانِ وَ مَا مِنْ شَيْءٍ أَعَزَّ مِنَ الْيَقِينِ»؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۳۵.
- ↑ « عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ(ع) قَالَ: سَمِعْتُهُ يَقُولُ: الْإِيمَانُ فَوْقَ الْإِسْلَامِ بِدَرَجَةٍ وَ التَّقْوَى فَوْقَ الْإِيمَانِ بِدَرَجَةٍ وَ الْيَقِينُ فَوْقَ التَّقْوَى بِدَرَجَةٍ وَ مَا قُسِمَ فِي النَّاسِ شَيْءٌ أَقَلُّ مِنَ الْيَقِينِ»؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۳۶.
- ↑ « قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): خَيْرُ مَا أُلْقِيَ فِي الْقَلْبِ الْيَقِينُ»؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۷۳.
- ↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۱، ص ۲۸۵-۲۸۶.
- ↑ « قَالَ يُونُسُ: قُلْتُ فَأَيُّ شَيْءٍ الْيَقِينُ؟ قَالَ التَّوَكُّلُ عَلَى اللَّهِ وَ التَّسْلِيمُ لِلَّهِ وَ الرِّضَا بِقَضَاءِ اللَّهِ وَ التَّفْوِيضُ إِلَى اللَّهِ»؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۳۸.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: مِنْ صِحَّةِ يَقِينِ الْمَرْءِ الْمُسْلِمِ أَنْ لَا يُرْضِيَ النَّاسَ بِسَخَطِ اللَّهِ وَ لَا يَلُومَهُمْ عَلَى مَا لَمْ يُؤْتِهِ اللَّهُ»؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۴۳.
- ↑ « عَنِ النَّبِيِّ(ص) قَالَ: قُلْتُ لِجَبْرَئِيلَ: مَا تَفْسِيرُ الْيَقِينِ؟ قَالَ الْمُؤْمِنُ يَعْمَلُ لِلَّهِ كَأَنَّهُ يَرَاهُ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ يَرَى اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ يَرَاهُ وَ أَنْ يَعْلَمَ يَقِيناً أَنَّ مَا أَصَابَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُخْطِئَهُ وَ أَنَّ مَا أَخْطَأَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَهُ»؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۷۳.
- ↑ «آیا ایمان نداری؟ گفت: چرا امّا تا دلم آرام یابد» سوره بقره، آیه ۲۶۰.
- ↑ « عَنْ صَفْوَانَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا(ع) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ لِإِبْرَاهِيمَ(ع): أَوَلَمْ تُؤْمِنْ قَالَ بَلَى وَلَكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي أَ كَانَ فِي قَلْبِهِ شَكٌّ؟ قَالَ لَا كَانَ عَلَى يَقِينٍ وَ لَكِنَّهُ أَرَادَ مِنَ اللَّهِ الزِّيَادَةَ فِي يَقِينِهِ»؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۷۶-۱۷۷.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: مَا مِنْ شَيْءٍ إِلَّا وَ لَهُ حَدٌّ. قُلْتُ: فَمَا حَدُّ الْيَقِينِ؟ قَالَ أَنْ لَا تَخَافَ مَعَ اللَّهِ شَيْئاً»؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۸۰.
- ↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۱، ص ۲۸۶-۲۸۸.
- ↑ « عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) يَقُولُ: إِنَّ الْعَمَلَ الدَّائِمَ الْقَلِيلَ عَلَى الْيَقِينِ أَفْضَلُ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الْعَمَلِ الْكَثِيرِ عَلَى غَيْرِ يَقِينٍ»؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۴۷.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): كَفَى بِالْيَقِينِ غِنًى وَ بِالْعِبَادَةِ شُغُلًا »؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۷۶.
- ↑ « قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(ع): إِنَّ الْمُؤْمِنَ أَشَدُّ مِنْ زُبَرِ الْحَدِيدِ إِنَّ الْحَدِيدَ إِذَا دَخَلَ النَّارَ لَانَ وَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَوْ قُتِلَ وَ نُشِرَ ثُمَّ قُتِلَ وَ نُشِرَ لَمْ يَتَغَيَّرْ قَلْبُهُ»؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۷۸.
- ↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۱، ص ۲۸۸.
- ↑ « عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(ع) قَالَ: مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ الْإِيمَانَ بِاللَّهِ أَرْبَعِينَ يَوْماً أَوْ قَالَ مَا أَجْمَلَ عَبْدٌ ذِكْرَ اللَّهِ أَرْبَعِينَ يَوْماً إِلَّا زَهَّدَهُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَ بَصَّرَهُ دَاءَهَا وَ دَوَاءَهَا وَ أَثْبَتَ الحِكْمَةَ فِي قَلْبِهِ وَ أَنْطَقَ بِهَا لِسَانَهُ»؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۲۴۰.
- ↑ « عَنِ الرِّضَا عَنْ آبَائِهِ(ع): قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً إِلَّا جَرَتْ يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ»؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۲۴۲.
- ↑ « عَنْ أَبِي الْحَسَنِ(ع): ... تَعَاهَدُوا عِبَادَ اللَّهِ نِعَمَهُ بِإِصْلَاحِكُمْ أَنْفُسَكُمْ تَزْدَادُوا يَقِيناً»؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۹۴.
- ↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۱، ص ۲۸۹.