تسلیم: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:
==منابع==
==منابع==
* [[پرونده:000058.jpg|22px]] [[محمد صالحی‌منش|صالحی‌منش، محمد]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۷ (کتاب)|'''دائرةالمعارف قرآن کریم ج۷''']]
* [[پرونده:000058.jpg|22px]] [[محمد صالحی‌منش|صالحی‌منش، محمد]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۷ (کتاب)|'''دائرةالمعارف قرآن کریم ج۷''']]
== جستارهای وابسته ==
{{فهرست اثر}}
{{ستون-شروع|7}}
* [[تسلیم تن]]
* [[تسلیم عقل]]
* [[تسلیم قلب]]
* [[آثار تسلیم]]
* [[اخبات]]
* [[تفویض]]
* [[رضا]]
* [[سرکشی]]
* [[مراتب تسلیم]]
* [[دائم التسلیم]]
* [[تسلیم امام مهدی]]
* [[اسلام عام]]
* [[تسلیم (سلام دادن)]]
* [[تسلیم (استسلام)]]
* [[تسلیم (انقیاد)]]
{{پایان}}
{{پایان}}


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۳ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۵۴

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تسلیم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

تسلیم : استواری دربرابر ناگواری‌ها بدون اعتراض، بر اساس ادراک وابستگی به خدا با قلبی گشاده به استقبال قضای الهی رفتن.

واژه‌شناسی لغوی

  • تسلیم مصدر باب تفعیل از ماده "س‌ ـ‌ ل‌ ـ‌ م" به معنای گردن نهادن، پذیرفتن، سرسپردن به دیگری و رام بودن در برابر اوست[۱]. این واژه در علم فقه، منطق، اخلاق و عرفان، برای معانی خاصی مصطلح است.

تسلیم در اصطلاح

  • در اصطلاح علم اخلاق، تسلیم بدان معناست که انسان در برابر کار خداوند و نیز کسانی که فرمان و خواست آنان به خداوند بازمی‌گردد، حتی در ناملایمات و بلاها استوار مانده و بدون اعتراض یا تغییری در ظاهر و باطن، با قلبی گشاده به استقبال قضای الهی برود[۲]. تسلیم به این معنا از انواع مندرج تحت جنس عدالت است[۳] برخی این تسلیم را مرتبه‌ای فوق ایمان[۴] و برخی دیگر آن را از لوازم مرتبه سوم اسلام[۵] و از گرانبهاترین آثار بندگی خداوند متعال دانسته‌اند[۶][۷].

مقام تسلیم

تسلیم در قرآن

تفاوت مقام تسلیم با مقام تفویض، توکل و رضا

تسلیم از نگاه آیات

لزوم تسلیم در برابر خواست خداوند

عدم تنافی تسلیم با تلاش و دعا

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. لسان‌العرب، ج‌۶، ص‌۳۴۶؛ التحقیق، ج‌۵، ص‌۲۱۸ ـ ۲۲۰، «سلم».
  2. اخلاق ناصری، ص‌۱۱۶؛ التعریفات، ص‌۸۰.
  3. دایرة‌المعارف تشیع، ج‌۴، ص‌۲۵۷؛ دانشنامه جهان اسلام، ج‌۷، ص‌۳۱۸.
  4. مفردات، ص‌۴۲۳، «سلم».
  5. المیزان، ج‌۱، ص‌۳۰۲.
  6. المیزان، ج‌۱۲، ص‌۳۴۴.
  7. صالحی‌منش، محمد، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج ۷، ص ۵۲۷ - ۵۳۳]