اهل کتاب: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
|||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
*[[شهر بن حوشب]] می‌گوید: [[حجاج]] به من گفت: در [[قرآن]] آیه‌ای است که مرا خسته کرده است و معنای آن را نمی‌فهمم. گفتم: کدام آیه؟ گفت: آن‌جا که [[خداوند]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ}}<ref>هیچ‌یک از [[اهل کتاب]] نیست مگر آن‌که قبل از مرگش [[ایمان]] می‌آورد؛ذ سوره نساء، ۱۵۹.</ref>؛ و مکرّر اتفاق افتاده است که فردی [[نصرانی]] یا [[یهودی]] را پیش من می‌آورند و گردنش را می‌زنم و آن‌گاه به لب‌هایش خیره می‌شوم، ولی حرکتی نمی‌کند تا این‌که [[نفس]] او قطع می‌شود. [[شهر بن حوشب]] می‌گوید: به او گفتم: معنای [[آیه]]، این نیست که تو پنداشتی؛ بلکه مراد این است که وقتی پیش از [[قیامت]]، [[عیسی بن مریم]] از [[آسمان]] فرود آید و به [[حضرت قائم]] {{ع}} [[اقتدا]] کند، در آن هنگام هیچ [[یهودی]] و [[نصرانی]] نمی‌ماند، مگر آن‌که پیش از [[مرگ]] به او [[ایمان]] می‌آورد. [[حجاج]] پرسید: این [[تفسیر]] را از کجا فراگرفته‌ای و چه کسی آن را به تو آموخته است؟ گفتم: این [[تفسیر]] را [[امام باقر]] {{ع}} فرمود. [[حجاج]] گفت: از چشمه‌ای زلال به دست آورده‌ای<ref>بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۳۴۹؛ تفسیر قمی، ص ۱۴۶؛ احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۳۳۲.</ref>. | *[[شهر بن حوشب]] می‌گوید: [[حجاج]] به من گفت: در [[قرآن]] آیه‌ای است که مرا خسته کرده است و معنای آن را نمی‌فهمم. گفتم: کدام آیه؟ گفت: آن‌جا که [[خداوند]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ}}<ref>هیچ‌یک از [[اهل کتاب]] نیست مگر آن‌که قبل از مرگش [[ایمان]] می‌آورد؛ذ سوره نساء، ۱۵۹.</ref>؛ و مکرّر اتفاق افتاده است که فردی [[نصرانی]] یا [[یهودی]] را پیش من می‌آورند و گردنش را می‌زنم و آن‌گاه به لب‌هایش خیره می‌شوم، ولی حرکتی نمی‌کند تا این‌که [[نفس]] او قطع می‌شود. [[شهر بن حوشب]] می‌گوید: به او گفتم: معنای [[آیه]]، این نیست که تو پنداشتی؛ بلکه مراد این است که وقتی پیش از [[قیامت]]، [[عیسی بن مریم]] از [[آسمان]] فرود آید و به [[حضرت قائم]] {{ع}} [[اقتدا]] کند، در آن هنگام هیچ [[یهودی]] و [[نصرانی]] نمی‌ماند، مگر آن‌که پیش از [[مرگ]] به او [[ایمان]] می‌آورد. [[حجاج]] پرسید: این [[تفسیر]] را از کجا فراگرفته‌ای و چه کسی آن را به تو آموخته است؟ گفتم: این [[تفسیر]] را [[امام باقر]] {{ع}} فرمود. [[حجاج]] گفت: از چشمه‌ای زلال به دست آورده‌ای<ref>بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۳۴۹؛ تفسیر قمی، ص ۱۴۶؛ احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۳۳۲.</ref>. | ||
*[[عبدالله بن بکیر]] از [[امام کاظم]] {{ع}} درباره [[تفسیر]] [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَهُ أَسْلَمَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا}}<ref>سوره آل عمران، ۸۴.</ref> سؤال کرد. [[امام]] فرمود: "این [[آیه]] درباره [[قائم]] {{ع}} فرود آمده است. هنگامی که علیه [[یهود]]، [[نصارا]]، صائبیان، مادی‌گرایان و برگشتگان از [[اسلام]] و [[کافران]] در [[شرق]] و [[غرب]] کره [[زمین]] [[قیام]] می‌کند و [[اسلام]] را به آنان پیشنهاد می‌نماید. هرکس پذیرفت، [[دستور]] می‌دهد که [[نماز]] بخواند و [[زکات]] بدهد و برطبق آن‌چه فرد [[مسلمان]]، [[مأمور]] به انجام آن است، [[رفتار]] نماید و هرکس [[مسلمان]] نشود گردنش را می‌زند تا آن‌که در [[شرق]] و [[غرب]] [[جهان]]، یک [[کافر]] بر جای نمی‌ماند." [[عبدالله]] پرسید: قربانت گردم، در روی [[زمین]] [[مردم]] بسیاری هستند؛ چگونه [[حضرت]] می‌تواند همه آنان را [[مسلمان]] کند یا گردن بزند؟ [[امام کاظم]] {{ع}} فرمود: "وقتی [[خداوند]] چیزی را [[اراده]] کند، چیز اندک را بسیار و بسیار را اندک می‌گرداند"<ref>نور الثقلین، ج ۱، ص ۳۶۲؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۰؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۴۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۵.</ref>. | *[[عبدالله بن بکیر]] از [[امام کاظم]] {{ع}} درباره [[تفسیر]] [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَهُ أَسْلَمَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا}}<ref>سوره آل عمران، ۸۴.</ref> سؤال کرد. [[امام]] فرمود: "این [[آیه]] درباره [[قائم]] {{ع}} فرود آمده است. هنگامی که علیه [[یهود]]، [[نصارا]]، صائبیان، مادی‌گرایان و برگشتگان از [[اسلام]] و [[کافران]] در [[شرق]] و [[غرب]] کره [[زمین]] [[قیام]] می‌کند و [[اسلام]] را به آنان پیشنهاد می‌نماید. هرکس پذیرفت، [[دستور]] می‌دهد که [[نماز]] بخواند و [[زکات]] بدهد و برطبق آن‌چه فرد [[مسلمان]]، [[مأمور]] به انجام آن است، [[رفتار]] نماید و هرکس [[مسلمان]] نشود گردنش را می‌زند تا آن‌که در [[شرق]] و [[غرب]] [[جهان]]، یک [[کافر]] بر جای نمی‌ماند." [[عبدالله]] پرسید: قربانت گردم، در روی [[زمین]] [[مردم]] بسیاری هستند؛ چگونه [[حضرت]] می‌تواند همه آنان را [[مسلمان]] کند یا گردن بزند؟ [[امام کاظم]] {{ع}} فرمود: "وقتی [[خداوند]] چیزی را [[اراده]] کند، چیز اندک را بسیار و بسیار را اندک می‌گرداند"<ref>نور الثقلین، ج ۱، ص ۳۶۲؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۰؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۴۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۵.</ref>. | ||
==اهل کتاب در فرهنگنامه دینی== | |||
*[[پیروان]] [[دین یهود]] و [[مسیحیّت]] و [[مجوس]]، که [[صاحب]] کتاب آسمانی‌اند، امّا دینشان [[نسخ]] شده و کتابشان [[تحریف]] و تغییر یافته است. در [[قرآن]] از [[اهل کتاب]] ([[یهودیان]] و [[مسیحیان]]) [[دعوت]] شده که [[دین]] [[حضرت محمّد]]{{صل}} و [[قرآن]] را بپذیرند و از آنانی که آگاهانه [[دین الهی]] و [[نبوّت]] آن [[حضرت]] را [[تکذیب]] می‌کنند، [[نکوهش]] شده است، چون ویژگی‌های [[پیامبر آخرالزمان]] و توصیه به [[ایمان]] به او هنگام [[مبعوث]] شدنش در کتاب‌های آنان آمده بود. | |||
*[[اهل کتاب]]، [[احکام]] خاصّی دارند و چون [[خدا]] و اصل [[دین]] را قبول دارند، از طرف [[حکومت اسلامی]] با آنان قرارداد بسته می‌شود تا مبلغی به عنوان "جِزیه" بپردازند و [[مال]] و جانشان محفوظ باشد و از [[حقوق شهروندی]] در [[جامعه اسلامی]] برخوردار باشند. به آنان "اهل ذِمّه" هم می‌گویند، چون در ذّمه و [[پناه]] [[حکومت]] [[مسلمین]] به سر می‌برند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)| فرهنگنامه دینی]]، ص:۲۵.</ref>. | |||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== | ||
نسخهٔ ۴ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۰۵
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اهل کتاب (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- از روایات فهمیده می‌شود که ستیز و رویارویی حضرت مهدی (ع) با اهل کتاب، همیشه یکسان نبوده، بلکه در مواردی با دریافت جزیه، به آنان اجازه می‌دهد به دین خودشان برجای بمانند و با گروهی به بحث و مناظره می‌پردازد و آنان را با این روش، به اسلام دعوت می‌کند و ممکن است بگوییم در آغاز قیام، با آنان به بحث می‌پردازد، و با کسانی که حق را پنهان سازند، می‌جنگد[۱].
- شهر بن حوشب می‌گوید: حجاج به من گفت: در قرآن آیه‌ای است که مرا خسته کرده است و معنای آن را نمی‌فهمم. گفتم: کدام آیه؟ گفت: آن‌جا که خداوند می‌فرماید: ﴿وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ﴾[۲]؛ و مکرّر اتفاق افتاده است که فردی نصرانی یا یهودی را پیش من می‌آورند و گردنش را می‌زنم و آن‌گاه به لب‌هایش خیره می‌شوم، ولی حرکتی نمی‌کند تا این‌که نفس او قطع می‌شود. شهر بن حوشب می‌گوید: به او گفتم: معنای آیه، این نیست که تو پنداشتی؛ بلکه مراد این است که وقتی پیش از قیامت، عیسی بن مریم از آسمان فرود آید و به حضرت قائم (ع) اقتدا کند، در آن هنگام هیچ یهودی و نصرانی نمی‌ماند، مگر آن‌که پیش از مرگ به او ایمان می‌آورد. حجاج پرسید: این تفسیر را از کجا فراگرفته‌ای و چه کسی آن را به تو آموخته است؟ گفتم: این تفسیر را امام باقر (ع) فرمود. حجاج گفت: از چشمه‌ای زلال به دست آورده‌ای[۳].
- عبدالله بن بکیر از امام کاظم (ع) درباره تفسیر آیه ﴿وَلَهُ أَسْلَمَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا﴾[۴] سؤال کرد. امام فرمود: "این آیه درباره قائم (ع) فرود آمده است. هنگامی که علیه یهود، نصارا، صائبیان، مادی‌گرایان و برگشتگان از اسلام و کافران در شرق و غرب کره زمین قیام می‌کند و اسلام را به آنان پیشنهاد می‌نماید. هرکس پذیرفت، دستور می‌دهد که نماز بخواند و زکات بدهد و برطبق آن‌چه فرد مسلمان، مأمور به انجام آن است، رفتار نماید و هرکس مسلمان نشود گردنش را می‌زند تا آن‌که در شرق و غرب جهان، یک کافر بر جای نمی‌ماند." عبدالله پرسید: قربانت گردم، در روی زمین مردم بسیاری هستند؛ چگونه حضرت می‌تواند همه آنان را مسلمان کند یا گردن بزند؟ امام کاظم (ع) فرمود: "وقتی خداوند چیزی را اراده کند، چیز اندک را بسیار و بسیار را اندک می‌گرداند"[۵][۶].
اهل کتاب در فرهنگنامه دینی
- پیروان دین یهود و مسیحیّت و مجوس، که صاحب کتاب آسمانی‌اند، امّا دینشان نسخ شده و کتابشان تحریف و تغییر یافته است. در قرآن از اهل کتاب (یهودیان و مسیحیان) دعوت شده که دین حضرت محمّد(ص) و قرآن را بپذیرند و از آنانی که آگاهانه دین الهی و نبوّت آن حضرت را تکذیب می‌کنند، نکوهش شده است، چون ویژگی‌های پیامبر آخرالزمان و توصیه به ایمان به او هنگام مبعوث شدنش در کتاب‌های آنان آمده بود.
- اهل کتاب، احکام خاصّی دارند و چون خدا و اصل دین را قبول دارند، از طرف حکومت اسلامی با آنان قرارداد بسته می‌شود تا مبلغی به عنوان "جِزیه" بپردازند و مال و جانشان محفوظ باشد و از حقوق شهروندی در جامعه اسلامی برخوردار باشند. به آنان "اهل ذِمّه" هم می‌گویند، چون در ذّمه و پناه حکومت مسلمین به سر می‌برند[۷].
پرسش مستقیم
- آیا قیام امام مهدی با خشونت همراه است؟ (پرسش)
- وقتی امام مهدی ظهور کند چگونه کافران را گردن می‌زند آیا همه را یکجا جمع می‌کند یا به همه‌جا سفر می‌کند تا با ستمکاران مبارزه کند؟ (پرسش)
- در زمان ظهور امام مهدی سرنوشت کفار چه می‌شود؟ (پرسش)
- شیطان چگونه به دست امام مهدی کشته می‌شود؟ (پرسش)
- آیا کشته شدن شیطان با آیه قالَ فَإِنک مِنَ الْمُنْظَرِینَ إِلی یوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ منافات ندارد؟ (پرسش)
- بیشترین مخالفان امام مهدی در هنگام ظهور از انسانها هستند یا از جنها؟ (پرسش)
- امام مهدی چگونه انتقام امام حسین و حضرت زهرا را می‌گیرد؟ (پرسش)
- آیا امام مهدی بعد از ظهور از ابوبکر و عمر انتقام خواهد گرفت؟ (پرسش)
- امام مهدی با یهود و نصارا چگونه رفتار خواهد کرد؟ (پرسش)
- امام مهدی هنگام ظهور با چه کسانی می‌جنگد؟ (پرسش)
- وقتی امام مهدی ظهور کند چگونه کافران را گردن می‌زند آیا همه را یکجا جمع می‌کند یا به همه‌جا سفر می‌کند تا با ستمکاران مبارزه کند؟ (پرسش)
- امام مهدی چگونه انتقام امام حسین و حضرت زهرا را می‌گیرد؟ (پرسش)
- روش برخورد امام مهدی با دشمنان چگونه است؟ (پرسش)
- روش برخورد امام مهدی با مخالفان خود در مناطق مختلف چگونه است؟ (پرسش)
- شیوه و رفتار امام مهدی با ظالمان و دشمنان چگونه خواهد بود؟ (پرسش)
- اگر سراسر جهان تحت حکومت امام مهدی قرار گیرد پس جنگ امام مهدی با مخالفان برای چیست؟ (پرسش)
- امام مهدی چگونه با اهل کتاب برخورد می‌کنند؟ (پرسش)
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ طبسی، نجم الدین، چشم‌اندازی به حکومت مهدی، ص ۱۴۳.
- ↑ هیچ‌یک از اهل کتاب نیست مگر آن‌که قبل از مرگش ایمان می‌آورد؛ذ سوره نساء، ۱۵۹.
- ↑ بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۳۴۹؛ تفسیر قمی، ص ۱۴۶؛ احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۳۳۲.
- ↑ سوره آل عمران، ۸۴.
- ↑ نور الثقلین، ج ۱، ص ۳۶۲؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۰؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۴۹.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۴۵.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص:۲۵.