خمس: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*خمس یکی از واجبات مالی مسلمانان است که در قرآن کریم درباره آن آیهای وجود دارد: {{متن قرآن|وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ}}.<ref>انفال (۸)، ۴۱.</ref> اینکه موارد خمس چیست، مورد بحث ما نیست؛ اما اینکه مصارف خمس کجا و چه کسانی هستند، محل بحث ماست. براساس مشهور دیدگاه | *خمس یکی از [[واجبات]] [[مالی]] [[مسلمانان]] است که در [[قرآن کریم]] درباره آن آیهای وجود دارد: {{متن قرآن|وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ}}.<ref>انفال (۸)، ۴۱.</ref> اینکه موارد خمس چیست، مورد بحث ما نیست؛ اما اینکه مصارف خمس کجا و چه کسانی هستند، محل بحث ماست. براساس مشهور دیدگاه [[شیعه]]، خمس، شش سهم دارد؛ سه سهم آن مربوط به [[خداوند]]، [[رسول]] و [[خاندان]] اوست که این سهم به شخص [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} و پس از آن به [[امام]]{{ع}} تعلق میگیرد و سه سهم دیگر نیز به يتيمان، [[فقیران]] و درراهماندگان از ذریه [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]]{{صل}} خواهد رسید. این نظر چنان مشهور است که برخی ادعای [[اجماع]] کردهاند.<ref>حمزة بن علی بن زهره حلبی، غنية النزوع، ص۱۳۰.</ref><ref>ر. ک. [[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت (کتاب)|بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت]] صفحه۲۸۷.</ref> | ||
==خمس در فرهنگنامه [[دینی]]== | |||
*خمس یعنی یک پنجم، یکی از مالیاتهای [[دینی]] است که بر درآمدهای [[مسلمانان]] قرار داده شده است. آنچه از راه کسب و کار، معدن، گنج، [[غنایم]] [[جنگی]] و... به دست میآید، بیست درصد آن را (که همان خمس است) باید به [[پیامبر]] و [[امام]]، و در [[عصر غیبت]] به [[ولیّ]] امر [[مسلمین]] و [[مرجع تقلید]] داد. [[مصرف]] آن نیز عبارت است از فقرای سیّد، [[نیازمندان]]، کارهای عامّ المنفعه و آنچه که در راه [[تبلیغ]] و [[گسترش اسلام]] باشد و توسّط [[حاکم]] [[شرع]] و [[فقیه]]، یا به [[اذن]] او خرج شود. به خمس، "وجوهات" هم گفته میشود. | |||
*خمس یکی از [[فروع دین]] و [[واجبات]] عملی [[اسلام]] است که در [[قرآن]] آمده{{متن قرآن|وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى...}}<ref>بدانید که آنچه غنیمت گرفتهاید از هرچه باشد یک پنجم آن از آن خداوند و فرستاده او و خویشاوند (وی) و... است؛ سوره انفال، آیه ۴۱.</ref> و از پشتوانههای [[اقتصادی]] [[حکومت اسلامی]] و [[بیت المال]] به حساب میآید. جزئیات [[احکام]] و مصارف آن در رسالههای عملیّه آمده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)| فرهنگنامه دینی]]، ص:۹۹.</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ ۸ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۵۰
شیعه |
---|
- این مدخل از زیرشاخههای بحث شأن اقتصادی معصوم است. "خمس" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل شأن اقتصادی معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- خمس یکی از واجبات مالی مسلمانان است که در قرآن کریم درباره آن آیهای وجود دارد: ﴿وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ﴾.[۱] اینکه موارد خمس چیست، مورد بحث ما نیست؛ اما اینکه مصارف خمس کجا و چه کسانی هستند، محل بحث ماست. براساس مشهور دیدگاه شیعه، خمس، شش سهم دارد؛ سه سهم آن مربوط به خداوند، رسول و خاندان اوست که این سهم به شخص رسول اکرم(ص) و پس از آن به امام(ع) تعلق میگیرد و سه سهم دیگر نیز به يتيمان، فقیران و درراهماندگان از ذریه حضرت رسول(ص) خواهد رسید. این نظر چنان مشهور است که برخی ادعای اجماع کردهاند.[۲][۳]
خمس در فرهنگنامه دینی
- خمس یعنی یک پنجم، یکی از مالیاتهای دینی است که بر درآمدهای مسلمانان قرار داده شده است. آنچه از راه کسب و کار، معدن، گنج، غنایم جنگی و... به دست میآید، بیست درصد آن را (که همان خمس است) باید به پیامبر و امام، و در عصر غیبت به ولیّ امر مسلمین و مرجع تقلید داد. مصرف آن نیز عبارت است از فقرای سیّد، نیازمندان، کارهای عامّ المنفعه و آنچه که در راه تبلیغ و گسترش اسلام باشد و توسّط حاکم شرع و فقیه، یا به اذن او خرج شود. به خمس، "وجوهات" هم گفته میشود.
- خمس یکی از فروع دین و واجبات عملی اسلام است که در قرآن آمده﴿وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى...﴾[۴] و از پشتوانههای اقتصادی حکومت اسلامی و بیت المال به حساب میآید. جزئیات احکام و مصارف آن در رسالههای عملیّه آمده است[۵].
جستارهای وابسته
منابع
فاریاب، محمد حسین، بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت
محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی
پانویس
- ↑ انفال (۸)، ۴۱.
- ↑ حمزة بن علی بن زهره حلبی، غنية النزوع، ص۱۳۰.
- ↑ ر. ک. فاریاب، محمد حسین، بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت صفحه۲۸۷.
- ↑ بدانید که آنچه غنیمت گرفتهاید از هرچه باشد یک پنجم آن از آن خداوند و فرستاده او و خویشاوند (وی) و... است؛ سوره انفال، آیه ۴۱.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص:۹۹.