سید حیات الحق محمد محیی الدین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<onlyinclude> | <onlyinclude> | ||
[[پرونده:13681274.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[سید حیات الحق محمد محیی الدین]]]] | [[پرونده:13681274.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[سید حیات الحق محمد محیی الدین]]]] | ||
آقای [[سید حیات الحق محمد محیی الدین]] (متولد ۱۸۸۸ م؛ متوفی ۱۹۷۲ م، کراچی)، تحصیلات خود را نز اساتیدی همچون [[شبلی نعمانی]] و [[شاه نظیر الحق]] پیگیری کرد. سرایندگی شعر، مشاور و مربی وزیر آموزش و پرورش ایالت بیهار هندوستان از جمله فعالیت‌های وی است. او چند جلد کتاب به رشته تحریر درآورد. ''«مثنوی مذہب و عقل»''، ''«مثنوی معاش و معاد»''، ''«ایضاحِ سخن»''، ''«رساله تذکیر و تانیث»'' و ''«[[انتظار مهدی و مسیح (کتاب)|انتظار مهدی و مسیح]]»'' برخی از این آثار است.<ref>[https://ur.m.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%81_%D8%AA%D9%85%D9%86%D8%A7_%D8%B9%D9%85%D8%A7%D8%AF%DB%8C ویکی پدیا به زبان اردو]</ref> | آقای [[سید حیات الحق محمد محیی الدین]] مشهور به [[تمنا عمادی مجیبی پهلواردی]] (متولد ۱۸۸۸ م؛ متوفی ۱۹۷۲ م، کراچی)، تحصیلات خود را نز اساتیدی همچون [[شبلی نعمانی]] و [[شاه نظیر الحق]] پیگیری کرد. سرایندگی شعر، مشاور و مربی وزیر آموزش و پرورش ایالت بیهار هندوستان از جمله فعالیت‌های وی است. او چند جلد کتاب به رشته تحریر درآورد. ''«مثنوی مذہب و عقل»''، ''«مثنوی معاش و معاد»''، ''«ایضاحِ سخن»''، ''«رساله تذکیر و تانیث»'' و ''«[[انتظار مهدی و مسیح (کتاب)|انتظار مهدی و مسیح]]»'' برخی از این آثار است.<ref>[https://ur.m.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%81_%D8%AA%D9%85%D9%86%D8%A7_%D8%B9%D9%85%D8%A7%D8%AF%DB%8C ویکی پدیا به زبان اردو]</ref> | ||
</onlyinclude> | </onlyinclude> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
نسخهٔ ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۴۶
آقای سید حیات الحق محمد محیی الدین مشهور به تمنا عمادی مجیبی پهلواردی (متولد ۱۸۸۸ م؛ متوفی ۱۹۷۲ م، کراچی)، تحصیلات خود را نز اساتیدی همچون شبلی نعمانی و شاه نظیر الحق پیگیری کرد. سرایندگی شعر، مشاور و مربی وزیر آموزش و پرورش ایالت بیهار هندوستان از جمله فعالیت‌های وی است. او چند جلد کتاب به رشته تحریر درآورد. «مثنوی مذہب و عقل»، «مثنوی معاش و معاد»، «ایضاحِ سخن»، «رساله تذکیر و تانیث» و «انتظار مهدی و مسیح» برخی از این آثار است.[۱]