جز
جایگزینی متن - 'اهداف تربیتی' به 'اهداف تربیتی'
جز (جایگزینی متن - 'احساس مسئولیت' به 'احساس مسئولیت') |
جز (جایگزینی متن - 'اهداف تربیتی' به 'اهداف تربیتی') |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
#'''پرورش [[ایمان]] و [[باور به مهدویت]]:''' مقصود از تقویت [[باور به مهدویت]] آن است که افراد اگر تردید یا شبهاتی در این زمینه در ذهن دارند یا با پرسشهایی مواجه هستند، باید درصدد رفع آن برآیند؛ چراکه [[اندیشه]] و [[باور]] نقش اساسی در شکلگیری شخصیت و چگونگی [[رفتار]] [[انسان]] دارد. کسی [[منتظر]] آمدن مهمان یا شخصیت دیگری خواهد بود که [[باور]] به آمدن او داشته باشد، وگرنه [[منتظر واقعی]] نخواهد بود؛ چه اینکه رابطه عمیقی میان [[باور]] و عمل برقرار میباشد و [[ایمان]] درونی است که [[انسان]] را به [[رفتار نیکو]] جهت می‌‌دهد<ref> مصباح، محمّدتقى، آيين پرواز، تلخيص محمّدجواد محدثى، ص 141</ref>. از این رو، [[باور]] به [[وجود مهدی]]{{ع}} [[انگیزه]] فرد را در [[انتظار]] به [[ظهور]] آن [[حضرت]] تقویت می‌‌کند. اگر مهدویتباوری [[قوی]] شد، تحولی در [[رفتار]] [[منتظران]] نیز پدید خواهد آمد<ref>[[محمد احسانی|احسانی، محمد]]، [[زمینه‌سازی تربیتی مهدویت (مقاله)|زمینه‌سازی تربیتی مهدویت]]، ص؟.</ref>. | #'''پرورش [[ایمان]] و [[باور به مهدویت]]:''' مقصود از تقویت [[باور به مهدویت]] آن است که افراد اگر تردید یا شبهاتی در این زمینه در ذهن دارند یا با پرسشهایی مواجه هستند، باید درصدد رفع آن برآیند؛ چراکه [[اندیشه]] و [[باور]] نقش اساسی در شکلگیری شخصیت و چگونگی [[رفتار]] [[انسان]] دارد. کسی [[منتظر]] آمدن مهمان یا شخصیت دیگری خواهد بود که [[باور]] به آمدن او داشته باشد، وگرنه [[منتظر واقعی]] نخواهد بود؛ چه اینکه رابطه عمیقی میان [[باور]] و عمل برقرار میباشد و [[ایمان]] درونی است که [[انسان]] را به [[رفتار نیکو]] جهت می‌‌دهد<ref> مصباح، محمّدتقى، آيين پرواز، تلخيص محمّدجواد محدثى، ص 141</ref>. از این رو، [[باور]] به [[وجود مهدی]]{{ع}} [[انگیزه]] فرد را در [[انتظار]] به [[ظهور]] آن [[حضرت]] تقویت می‌‌کند. اگر مهدویتباوری [[قوی]] شد، تحولی در [[رفتار]] [[منتظران]] نیز پدید خواهد آمد<ref>[[محمد احسانی|احسانی، محمد]]، [[زمینه‌سازی تربیتی مهدویت (مقاله)|زمینه‌سازی تربیتی مهدویت]]، ص؟.</ref>. | ||
#'''[[پرورش]] [[تولی به امام مهدی]]:''' عاملیت [[محبت]] وبیزاری، یعنی [[میزان]] علاقه پیرو [[امام]] وسالک راه [[حق]] در [[دین]] باوری ودین داری، آن [[قدر]] مهم وبزرگ است که فرموده‌اند: {{متن حدیث|هَلِ الدِّینُ إِلَّا الْحبُّ والْبُغْضُ}}؛<ref>. «آیا دین چیزی جز حب و بغض است؟» بحارالانوار، ج۶۵، ص۶۳. </ref>.این [[هدف]] بیشتر جنبه [[اجتماعی]] دارد وارتباط [[منتظر]] را با سایر [[انسان‌ها]] مدنظر قرار می‌‌دهد. [[معرفت]] وحب [[امام]] شاخص‌ها ومعیارهایی را در [[اختیار انسان]] می‌‌گذارد وعواطف او را چنان منقلب می‌‌کند که [[دوست]] دارِ [[دوست]] داران [[امام]] ودشمنِ [[دشمنان]] او می‌‌شود. [[تولّی]] وتبرّی در کنار هم معنا پیدا می‌‌کنند؛ یعنی کسی نمی‌تواند ادعا کند [[امام]] ویاران او را [[دوست]] دارد، اما از [[دشمنان]] ومعاندان ایشان متنفر ومنزجر نباشد یا این که آنها را نیز [[دوست]] داشته باشد<ref>[[محمد نجفی|نجفی محمد]]، [[فاطمه هاشمی|هاشمی فاطمه]]، [[سمیه کیانی|کیانی، سمیه]] و [[حسین رجایی راد|رجایی راد، حسین]]، [[مشرق موعود (نشریه)|مشرق موعود]]، [[ نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تاکید بر اهداف تربیتی (مقاله)|نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تاکید بر اهداف تربیتی]]، ص؟ </ref>. | #'''[[پرورش]] [[تولی به امام مهدی]]:''' عاملیت [[محبت]] وبیزاری، یعنی [[میزان]] علاقه پیرو [[امام]] وسالک راه [[حق]] در [[دین]] باوری ودین داری، آن [[قدر]] مهم وبزرگ است که فرموده‌اند: {{متن حدیث|هَلِ الدِّینُ إِلَّا الْحبُّ والْبُغْضُ}}؛<ref>. «آیا دین چیزی جز حب و بغض است؟» بحارالانوار، ج۶۵، ص۶۳. </ref>.این [[هدف]] بیشتر جنبه [[اجتماعی]] دارد وارتباط [[منتظر]] را با سایر [[انسان‌ها]] مدنظر قرار می‌‌دهد. [[معرفت]] وحب [[امام]] شاخص‌ها ومعیارهایی را در [[اختیار انسان]] می‌‌گذارد وعواطف او را چنان منقلب می‌‌کند که [[دوست]] دارِ [[دوست]] داران [[امام]] ودشمنِ [[دشمنان]] او می‌‌شود. [[تولّی]] وتبرّی در کنار هم معنا پیدا می‌‌کنند؛ یعنی کسی نمی‌تواند ادعا کند [[امام]] ویاران او را [[دوست]] دارد، اما از [[دشمنان]] ومعاندان ایشان متنفر ومنزجر نباشد یا این که آنها را نیز [[دوست]] داشته باشد<ref>[[محمد نجفی|نجفی محمد]]، [[فاطمه هاشمی|هاشمی فاطمه]]، [[سمیه کیانی|کیانی، سمیه]] و [[حسین رجایی راد|رجایی راد، حسین]]، [[مشرق موعود (نشریه)|مشرق موعود]]، [[ نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تاکید بر اهداف تربیتی (مقاله)|نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تاکید بر اهداف تربیتی]]، ص؟ </ref>. | ||
#'''[[دشمن‌شناسی (کفر به طاغوت)]]:''' از جمله | #'''[[دشمن‌شناسی (کفر به طاغوت)]]:''' از جمله [[اهداف تربیتی]] [[انتظار]] - که شاید بیشتر جنبه [[سیاسی]] داشته باشد، اما حتی در ارتباط [[انسان]] با خودش نیز مطرح می‌‌شود - رسیدن به [[بینش]] وبصیرتی در زمینه [[دشمن‌شناسی]] است. با توجه به [[آیه]] ۶۰ [[سوره]] [[یس]]<ref>{{متن قرآن|أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ}}«ای فرزندان آدم! آیا به شما سفارش نکردم که شیطان را نپرستید که او دشمن آشکار شماست؟» سوره یس، آیه 60.</ref> ، [[خداوند]] در روز الست آن گاه که درباره پذیرش [[ربوبیت]] خود وولایت اولیایش از [[انسان]] [[پیمان]] می‌‌گیرد، [[بینش]] وشناختی از [[دشمن]] قسم خورده [[انسان]] نیز به او عطا می‌‌کند واز او [[تعهد]] می‌‌گیرد که با [[شیطان]] وابلیس [[همراهی]] نکند<ref>[[محمد نجفی|نجفی محمد]]، [[فاطمه هاشمی|هاشمی فاطمه]]، [[سمیه کیانی|کیانی، سمیه]] و [[حسین رجایی راد|رجایی راد، حسین]]، [[مشرق موعود (نشریه)|مشرق موعود]]، [[ نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تاکید بر اهداف تربیتی (مقاله)|نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تاکید بر اهداف تربیتی]]، ص؟ </ref>. | ||
#'''پرورش روحیه [[الگوپذیری از امام]]:''' | #'''پرورش روحیه [[الگوپذیری از امام]]:''' | ||
#'''پرورش نیروی [[حکمت]] و [[بصیرت]]:''' | #'''پرورش نیروی [[حکمت]] و [[بصیرت]]:''' | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
=== سوم: [[تربیت اخلاقی]] و [[تربیت رفتاری|رفتاری]] فردی (بُعد کنشی)=== | === سوم: [[تربیت اخلاقی]] و [[تربیت رفتاری|رفتاری]] فردی (بُعد کنشی)=== | ||
#'''پرورش روحیه [[تهذیب نفس|تهذیب]]، [[تزکیه نفس|تزکیه]] و [[خودسازی]]:''' مدعی [[انتظار فرج]] [[مهدی]] از همه شایستهتر است که به [[خودسازی]] بپردازد و [[افکار]] و [[رفتار]] خویش را پالایش دهد تا راهی به اردوگاه او بیابد. بنابراین، از [[وظایف]] مهم [[تربیتی]] فرد در زمان [[غیبت امام زمان]]، توجه به [[تزکیه نفس]] و پرورش بعد [[اخلاقی]] و [[رفتاری]] خویش است؛ زیرا به فرموده [[خدای سبحان]]، تنها [[صالحان]] و [[پارسایان]] راهی به اردوگاه [[یاران مهدی]] خواهند داشت؛ چه اینکه او [[اصحاب]] آن [[حضرت]] را {{متن قرآن|عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«بندگان شایسته من ...» سوره انبیاء، آیه 105.</ref> میخواند؛ آنان [[بندگان]] [[صالح]] من هستند. [[عبودیت]] و [[شایستگی]] حاصل نمی شود، مگر با [[تزکیه نفس]] و [[خودسازی]]<ref> ر. ک: سيد اسداللّه هاشمى شهيدى، ظهور حضرت مهدى، ص 209.</ref><ref>[[محمد احسانی|احسانی، محمد]]، [[زمینه‌سازی تربیتی مهدویت (مقاله)|زمینه‌سازی تربیتی مهدویت]]، ص؟.</ref>. | #'''پرورش روحیه [[تهذیب نفس|تهذیب]]، [[تزکیه نفس|تزکیه]] و [[خودسازی]]:''' مدعی [[انتظار فرج]] [[مهدی]] از همه شایستهتر است که به [[خودسازی]] بپردازد و [[افکار]] و [[رفتار]] خویش را پالایش دهد تا راهی به اردوگاه او بیابد. بنابراین، از [[وظایف]] مهم [[تربیتی]] فرد در زمان [[غیبت امام زمان]]، توجه به [[تزکیه نفس]] و پرورش بعد [[اخلاقی]] و [[رفتاری]] خویش است؛ زیرا به فرموده [[خدای سبحان]]، تنها [[صالحان]] و [[پارسایان]] راهی به اردوگاه [[یاران مهدی]] خواهند داشت؛ چه اینکه او [[اصحاب]] آن [[حضرت]] را {{متن قرآن|عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«بندگان شایسته من ...» سوره انبیاء، آیه 105.</ref> میخواند؛ آنان [[بندگان]] [[صالح]] من هستند. [[عبودیت]] و [[شایستگی]] حاصل نمی شود، مگر با [[تزکیه نفس]] و [[خودسازی]]<ref> ر. ک: سيد اسداللّه هاشمى شهيدى، ظهور حضرت مهدى، ص 209.</ref><ref>[[محمد احسانی|احسانی، محمد]]، [[زمینه‌سازی تربیتی مهدویت (مقاله)|زمینه‌سازی تربیتی مهدویت]]، ص؟.</ref>. | ||
#'''پرورش ملکه [[ورع]] و [[تقوای الهی]]''': یکی از | #'''پرورش ملکه [[ورع]] و [[تقوای الهی]]''': یکی از [[اهداف تربیتی]] [[مکتب]] [[انتظار]]، پرورش [[تقوای الهی]] در [[جان]] [[منتظران]] ومؤمنان به [[امامت]] [[حضرت]] [[ولیّ]] عصر است. [[امام صادق]]{{ع}} می‌‌فرماید: {{متن حدیث|مَنْ سُرَّ أَنْ یکونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْینْتَظِرْ ولْیعْمَلْ بِالْوَرَعِ ومَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وهُوَ مُنْتَظِرٌ}}<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۵۲، ۱۴۰</ref>؛ هرکس شادمان می‌‌شود به این که از [[یاران حضرت قائم]] باشد، باید [[منتظر ظهور]] او باشد وبر پایه [[تقوا]] و [[خوش خلقی]] [[رفتار]] کند، در حالی که [[منتظر]] است... [[دوران غیبت]]، دوران رویارویی با [[فتنه‌ها]] وشبهات است وانسان [[منتظر]]، به نوعی در متن جریان‌های [[فاسد]] ودشوار وچالش برانگیز قرار می‌‌گیرد وبا توجه به ویژگی‌های دوران معاصر وگستردگی عرصه ارتباطات ونفوذ رسانه‌ها وشبکه‌های ارتباطی در [[زندگی]] [[انسان]] امروزی، می‌‌توان گفت قرار گرفتن در شرایط پرهیز وقرنطینه‌ای ناممکن به نظر می‌‌رسد ولازم است [[منتظران راستین]] با [[آراستگی]] به [[تقوا]] در [[جامعه]] حضوری فعال وسازنده داشته باشند ودر سایه [[بصیرت]] حاصل از [[تقوا]]، [[رسالت]] پیامبرگونه خود در زمینه [[ارشاد]] وتربیت افراد واصلاح اجتماع را به انجام رسانند<ref>[[محمد نجفی|نجفی محمد]]، [[فاطمه هاشمی|هاشمی فاطمه]]، [[سمیه کیانی|کیانی، سمیه]] و [[حسین رجایی راد|رجایی راد، حسین]]، [[مشرق موعود (نشریه)|مشرق موعود]]، [[ نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تاکید بر اهداف تربیتی (مقاله)|نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تاکید بر اهداف تربیتی]]، ص؟ </ref>. از جمله موارد مرتبط با این موضوع: | ||
##'''پرورش روحیه [[تسلیم]] و [[رضا]]:''' | ##'''پرورش روحیه [[تسلیم]] و [[رضا]]:''' | ||
##'''پرورش روحیه [[صبر]] و [[استقامت]] ([[ثبات قدم]]):''' | ##'''پرورش روحیه [[صبر]] و [[استقامت]] ([[ثبات قدم]]):''' | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
##'''پرورش روحیه [[خوش رفتاری]]:''' | ##'''پرورش روحیه [[خوش رفتاری]]:''' | ||
#'''پرورش روحیه [[قطع تعلقات دنیوی]] (بغض دنیا):''' | #'''پرورش روحیه [[قطع تعلقات دنیوی]] (بغض دنیا):''' | ||
#'''پرورش روحیه [[اطاعت از امام]]''': هر امر [[تربیتی]] وقتی بروز وظهور پیدا می‌‌کند که به صورت عملکرد ورفتار جلوه کند. از این رو اگر [[معرفت]] ومحبت واقعی [[امام عصر]]{{ع}} در [[اندیشه]] وعاطفه فردی نفوذ کرده باشد، نمود آن به صورت [[اطاعت از امام]] جلوه گر می‌‌شود(...) آن چه [[اسباب غیبت]] ومحرومیت [[جامعه بشری]] را از [[حجت خدا]] فراهم کرد، نداشتن [[معرفت]] ودر نتیجه، تخلف از فرامین [[حجت خدا]] بود. لذا از جمله | #'''پرورش روحیه [[اطاعت از امام]]''': هر امر [[تربیتی]] وقتی بروز وظهور پیدا می‌‌کند که به صورت عملکرد ورفتار جلوه کند. از این رو اگر [[معرفت]] ومحبت واقعی [[امام عصر]]{{ع}} در [[اندیشه]] وعاطفه فردی نفوذ کرده باشد، نمود آن به صورت [[اطاعت از امام]] جلوه گر می‌‌شود(...) آن چه [[اسباب غیبت]] ومحرومیت [[جامعه بشری]] را از [[حجت خدا]] فراهم کرد، نداشتن [[معرفت]] ودر نتیجه، تخلف از فرامین [[حجت خدا]] بود. لذا از جمله [[اهداف تربیتی]] [[انتظار]]، پرورش طوع ورغبت به [[فرمان]] برداری از [[امام عصر]]{{ع}} است؛ زیرا آنان مسیر وطریق الی [[الله]] ورسیدن به [[سعادت]] وآسودگی کامل وواقعی را می‌‌شناسند واین راه را به طور عملی پیموده‌اند<ref>[[محمد نجفی|نجفی محمد]]، [[فاطمه هاشمی|هاشمی فاطمه]]، [[سمیه کیانی|کیانی، سمیه]] و [[حسین رجایی راد|رجایی راد، حسین]]، [[مشرق موعود (نشریه)|مشرق موعود]]، [[ نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تاکید بر اهداف تربیتی (مقاله)|نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تاکید بر اهداف تربیتی]]، ص؟ </ref>. | ||
#'''[[پرورش]] آمادگی برای [[ظهور امام مهدی]]:''' هر فرد [[وظیفه]] دارد خود را آماده پیوستن به [[یاران مهدی]] سازد و این امر حاصل نمیشود، مگر با قطع تعلّقات به مادیات و زیر پا نهادن [[هواهای نفسانی]] و [[تعهد]] به [[ارزشهای دینی]]، چراکه [[وابستگی]] به [[دنیا]] [[آدمی]] را زمینگیر می‌‌کند و [[توان]] عبور از لذتهای مادی را از [[انسان]] سلب مینماید. [[قرآن کریم]] درباره دلبستگی به [[دنیا]] می‌‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ}}<ref>«و اگر می‌خواستیم (جایگاه) او را با آن آیات فرا می‌بردیم اما او به دنیا گرایید و از هوای نفس خود پیروی کرد؛ از این رو داستان او چون داستان سگ است که اگر به او بتازی له‌له می‌زند و اگر او را وانهی (باز) له‌له می‌زند؛ این داستان گروهی است که آیات ما را در» سوره اعراف، آیه 176.</ref> منظور این است که هر فرد [[روحیه]] عبور از مادیات و پشت سر نهادن آنها را داشته باشد، به نحوی که الان اگر منادی ندا دهد: {{عربی|هذا امامکم فاتبعوه}}؛ بلافاصله حرکت کند، نه اینکه امروز و فردا کند و بگوید: [[کارها]] را ردیف کنم، بعدا [[خدمت]] [[امام]] میرسم<ref>[[محمد احسانی|احسانی، محمد]]، [[زمینه‌سازی تربیتی مهدویت (مقاله)|زمینه‌سازی تربیتی مهدویت]]، ص؟.</ref>. | #'''[[پرورش]] آمادگی برای [[ظهور امام مهدی]]:''' هر فرد [[وظیفه]] دارد خود را آماده پیوستن به [[یاران مهدی]] سازد و این امر حاصل نمیشود، مگر با قطع تعلّقات به مادیات و زیر پا نهادن [[هواهای نفسانی]] و [[تعهد]] به [[ارزشهای دینی]]، چراکه [[وابستگی]] به [[دنیا]] [[آدمی]] را زمینگیر می‌‌کند و [[توان]] عبور از لذتهای مادی را از [[انسان]] سلب مینماید. [[قرآن کریم]] درباره دلبستگی به [[دنیا]] می‌‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ}}<ref>«و اگر می‌خواستیم (جایگاه) او را با آن آیات فرا می‌بردیم اما او به دنیا گرایید و از هوای نفس خود پیروی کرد؛ از این رو داستان او چون داستان سگ است که اگر به او بتازی له‌له می‌زند و اگر او را وانهی (باز) له‌له می‌زند؛ این داستان گروهی است که آیات ما را در» سوره اعراف، آیه 176.</ref> منظور این است که هر فرد [[روحیه]] عبور از مادیات و پشت سر نهادن آنها را داشته باشد، به نحوی که الان اگر منادی ندا دهد: {{عربی|هذا امامکم فاتبعوه}}؛ بلافاصله حرکت کند، نه اینکه امروز و فردا کند و بگوید: [[کارها]] را ردیف کنم، بعدا [[خدمت]] [[امام]] میرسم<ref>[[محمد احسانی|احسانی، محمد]]، [[زمینه‌سازی تربیتی مهدویت (مقاله)|زمینه‌سازی تربیتی مهدویت]]، ص؟.</ref>. | ||