توفیق: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
جز (جایگزینی متن - ')| ' به ')|') |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
*توفیق آن است که همه عوامل و اسباب برای [[انسان]] فراهم گردد، تا به [[خواسته‌ها]] و اهدافش برسد و میان [[انسان]] و هدف‌هایش مطابقت و هماهنگی باشد. | *توفیق آن است که همه عوامل و اسباب برای [[انسان]] فراهم گردد، تا به [[خواسته‌ها]] و اهدافش برسد و میان [[انسان]] و هدف‌هایش مطابقت و هماهنگی باشد. | ||
*در اصطلاح [[دینی]] بیشتر در موارد خوب و فراهم آمدن اسباب رشد و ترقی و [[پیشرفت]] به کار می‌رود. به چنین [[انسان‌ها]] "موفّق" گفته می‌شود. | *در اصطلاح [[دینی]] بیشتر در موارد خوب و فراهم آمدن اسباب رشد و ترقی و [[پیشرفت]] به کار می‌رود. به چنین [[انسان‌ها]] "موفّق" گفته می‌شود. | ||
*توفیق‌دهنده اصلی خداست و هر کس به هر مقصود خیری می‌رسد، باید توفیق [[الهی]] را در پشت آن ببیند {{متن قرآن|وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ}}<ref>و توفیق من جز با [[خداوند]] نیست؛ [[سوره]] [[هود]]، [[آیه]] ۸۸.</ref>. اگر [[خدا]] نخواهد و [[جور]] نکند، هیچ کاری سامان نمی‌پذیرد. حتّی باید توفیق کسب [[علم]]، تلاش برای [[روزی حلال]]، [[توبه از گناه]]، [[خدمت]] به [[مردم]]، [[صله رحم]]، [[جهاد]] در [[راه خدا]] و عمل به [[تکلیف]] را هم از [[خدا]] خواست و به تناسب این [[خواسته‌ها]] [[اقدام]] و عمل کرد. از تو حرکت، از [[خدا]] [[برکت]]<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>. | *توفیق‌دهنده اصلی خداست و هر کس به هر مقصود خیری می‌رسد، باید توفیق [[الهی]] را در پشت آن ببیند {{متن قرآن|وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ}}<ref>و توفیق من جز با [[خداوند]] نیست؛ [[سوره]] [[هود]]، [[آیه]] ۸۸.</ref>. اگر [[خدا]] نخواهد و [[جور]] نکند، هیچ کاری سامان نمی‌پذیرد. حتّی باید توفیق کسب [[علم]]، تلاش برای [[روزی حلال]]، [[توبه از گناه]]، [[خدمت]] به [[مردم]]، [[صله رحم]]، [[جهاد]] در [[راه خدا]] و عمل به [[تکلیف]] را هم از [[خدا]] خواست و به تناسب این [[خواسته‌ها]] [[اقدام]] و عمل کرد. از تو حرکت، از [[خدا]] [[برکت]]<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۷ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۲۵
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
مقدمه
- توفیق آن است که همه عوامل و اسباب برای انسان فراهم گردد، تا به خواسته‌ها و اهدافش برسد و میان انسان و هدف‌هایش مطابقت و هماهنگی باشد.
- در اصطلاح دینی بیشتر در موارد خوب و فراهم آمدن اسباب رشد و ترقی و پیشرفت به کار می‌رود. به چنین انسان‌ها "موفّق" گفته می‌شود.
- توفیق‌دهنده اصلی خداست و هر کس به هر مقصود خیری می‌رسد، باید توفیق الهی را در پشت آن ببیند ﴿وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ﴾[۱]. اگر خدا نخواهد و جور نکند، هیچ کاری سامان نمی‌پذیرد. حتّی باید توفیق کسب علم، تلاش برای روزی حلال، توبه از گناه، خدمت به مردم، صله رحم، جهاد در راه خدا و عمل به تکلیف را هم از خدا خواست و به تناسب این خواسته‌ها اقدام و عمل کرد. از تو حرکت، از خدا برکت[۲].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ و توفیق من جز با خداوند نیست؛ سوره هود، آیه ۸۸.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی.