ظن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
*'''ظَن:''' [[گمان]]، تصور و [[پندار]] بی‌دلیل درباره کسی یا چیزی وقتی که به مرحله [[یقین]] نرسد، گمان‌های بی‌دلیل. | *'''ظَن:''' [[گمان]]، تصور و [[پندار]] بی‌دلیل درباره کسی یا چیزی وقتی که به مرحله [[یقین]] نرسد، گمان‌های بی‌دلیل. | ||
*در [[قرآن]] از [[گمان]] بد درباره دیگران [[نهی]] شده است{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ...}}<ref>ای مؤمنان! از بسیاری از گمان‌ها دوری کنید که برخی از گمان‌ها گناه است؛ سوره حجرات، آیه ۱۲.</ref> و توصیه شده که به [[خدا]] و [[رحمت]] او [[خوشبین]] باشید. | *در [[قرآن]] از [[گمان]] بد درباره دیگران [[نهی]] شده است{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ...}}<ref>ای مؤمنان! از بسیاری از گمان‌ها دوری کنید که برخی از گمان‌ها گناه است؛ سوره حجرات، آیه ۱۲.</ref> و توصیه شده که به [[خدا]] و [[رحمت]] او [[خوشبین]] باشید. | ||
*[[سوءظن]] و [[حسن ظن]] (خوش‌گمانی و [[بدگمانی]]) از مسائل مهم [[اخلاقی]] است که در [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] [[انسان]] تأثیر دارد. [[انسان]] تا وقتی دلیلی بر [[بدی]] کسی ندارد نباید به او بدبین باشد. از کارهای که موجب [[بدگمانی]] دیگران می‌شود باید پرهیز کرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>. | *[[سوء ظن و وسوسه فکری|سوءظن]] و [[حسن ظن]] (خوش‌گمانی و [[بدگمانی]]) از مسائل مهم [[اخلاقی]] است که در [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] [[انسان]] تأثیر دارد. [[انسان]] تا وقتی دلیلی بر [[بدی]] کسی ندارد نباید به او بدبین باشد. از کارهای که موجب [[بدگمانی]] دیگران می‌شود باید پرهیز کرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۸ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۱۹
متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.
مقدمه
- ظَن: گمان، تصور و پندار بی‌دلیل درباره کسی یا چیزی وقتی که به مرحله یقین نرسد، گمان‌های بی‌دلیل.
- در قرآن از گمان بد درباره دیگران نهی شده است﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ...﴾[۱] و توصیه شده که به خدا و رحمت او خوشبین باشید.
- سوءظن و حسن ظن (خوش‌گمانی و بدگمانی) از مسائل مهم اخلاقی است که در زندگی فردی و اجتماعی انسان تأثیر دارد. انسان تا وقتی دلیلی بر بدی کسی ندارد نباید به او بدبین باشد. از کارهای که موجب بدگمانی دیگران می‌شود باید پرهیز کرد[۲].
منابع
پانویس
- ↑ ای مؤمنان! از بسیاری از گمان‌ها دوری کنید که برخی از گمان‌ها گناه است؛ سوره حجرات، آیه ۱۲.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی.