عرفان: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{مهدویت/بالا}} {{امامت}} ==مقدمه== *'''عرفان:''' به معنای شناخت است، شناخت حق و...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*'''عرفان:''' به معنای [[شناخت]] است، [[شناخت حق]] و [[خدا]] و اسماء و صفات او، یافتن [[حقیقت]] اشیاء و هستی از راه [[کشف و شهود]]، نوعی جهانبینی و [[شناخت]] نسبت به [[خدا]] و [[جهان]] و [[انسان]]، که [[خدا]] را در همه هستی دیدن و با چشم [[دل]]، [[قدرت]] و [[اراده]] او را در [[جهان]] مشاهده کردن و خود را هیچ ندیدن از جمله این معرفتهاست و [[عارف]] کسی است که با چنین شناختی [[توحیدی]]، در مسیر [[بندگی]] و توجه خالصانه به [[خدا]] قرار میگیرد و حالات خاصی در [[عبادت]] و امور دیگر [[زندگی]] دارد. | *'''عرفان:''' به معنای [[شناخت]] است، [[شناخت حق]] و [[خدا]] و اسماء و صفات او، یافتن [[حقیقت]] اشیاء و هستی از راه [[کشف و شهود]]، نوعی جهانبینی و [[شناخت]] نسبت به [[خدا]] و [[جهان]] و [[انسان]]، که [[خدا]] را در همه هستی دیدن و با چشم [[دل]]، [[قدرت]] و [[اراده]] او را در [[جهان]] مشاهده کردن و خود را هیچ ندیدن از جمله این معرفتهاست و [[عارف]] کسی است که با چنین شناختی [[توحیدی]]، در مسیر [[بندگی]] و توجه خالصانه به [[خدا]] قرار میگیرد و حالات خاصی در [[عبادت]] و امور دیگر [[زندگی]] دارد. | ||
* | *عرفان نام [[علمی]] است که از اینگونه امور بحث میکند و کتابهای [[عرفانی]] و اصطلاحات [[عرفانی]] به اینگونه مباحث مربوط میشود. در یک تقسیمبندی هم عرفان به "نظری" و "عملی" تقسیم میشود. در عرفان نظری بیشتر درباره [[خدا]] و [[جهان]] و [[انسان]] و مسائل [[علمی]] و اصطلاحات این [[علم]] بحث میشود و در عرفان عملی، [[اخلاق]] و [[رفتار]] و [[عبادت]] و [[سیر و سلوک]] [[عارفان]] مطرح میشود. | ||
*به [[عارفان]]، سالک، اهل [[معرفت]]، [[اهل دل]]، اهل معنی و... هم گفته میشود. آنان معتقدند برای [[شناخت]] [[خدا]] باید مراحلی را طی کرد و برنامههایی در [[سلوک]] و عمل داشت. | *به [[عارفان]]، سالک، اهل [[معرفت]]، [[اهل دل]]، اهل معنی و... هم گفته میشود. آنان معتقدند برای [[شناخت]] [[خدا]] باید مراحلی را طی کرد و برنامههایی در [[سلوک]] و عمل داشت. عرفان شاخهها و شعبهها و گرایشهای فراوان و مختلفی دارد و بین عرفان و تصوف هم فرق است و مرز میان دراویش و [[صوفیه]] با [[عارفان]] نباید آمیخته شود، هر چند بعضی تصوف را شاخهای از عرفان دانستهاند. عرفان واقعی در [[معرفت]] و معارفی است که از طریق [[قرآن]] و [[اهل بیت]]{{عم}} به دست میآید و [[سلوک]] و [[سیره]] [[امامان]] [[بهترین]] [[الگو]] و نمونه عرفان عملی است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]].</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== |
نسخهٔ ۸ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۴۴
متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.
مقدمه
- عرفان: به معنای شناخت است، شناخت حق و خدا و اسماء و صفات او، یافتن حقیقت اشیاء و هستی از راه کشف و شهود، نوعی جهانبینی و شناخت نسبت به خدا و جهان و انسان، که خدا را در همه هستی دیدن و با چشم دل، قدرت و اراده او را در جهان مشاهده کردن و خود را هیچ ندیدن از جمله این معرفتهاست و عارف کسی است که با چنین شناختی توحیدی، در مسیر بندگی و توجه خالصانه به خدا قرار میگیرد و حالات خاصی در عبادت و امور دیگر زندگی دارد.
- عرفان نام علمی است که از اینگونه امور بحث میکند و کتابهای عرفانی و اصطلاحات عرفانی به اینگونه مباحث مربوط میشود. در یک تقسیمبندی هم عرفان به "نظری" و "عملی" تقسیم میشود. در عرفان نظری بیشتر درباره خدا و جهان و انسان و مسائل علمی و اصطلاحات این علم بحث میشود و در عرفان عملی، اخلاق و رفتار و عبادت و سیر و سلوک عارفان مطرح میشود.
- به عارفان، سالک، اهل معرفت، اهل دل، اهل معنی و... هم گفته میشود. آنان معتقدند برای شناخت خدا باید مراحلی را طی کرد و برنامههایی در سلوک و عمل داشت. عرفان شاخهها و شعبهها و گرایشهای فراوان و مختلفی دارد و بین عرفان و تصوف هم فرق است و مرز میان دراویش و صوفیه با عارفان نباید آمیخته شود، هر چند بعضی تصوف را شاخهای از عرفان دانستهاند. عرفان واقعی در معرفت و معارفی است که از طریق قرآن و اهل بیت(ع) به دست میآید و سلوک و سیره امامان بهترین الگو و نمونه عرفان عملی است[۱].