مرگ سرخ و سفید: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'رده:اتمام لینک داخلی' به '')
خط ۴۴: خط ۴۴:


[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]
 
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:مرگ سرخ و سفید]]
[[رده:مرگ سرخ و سفید]]
[[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]]
[[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]]

نسخهٔ ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۵۶

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

امام باقر(ع) در حدیثی درباره توصیف احوال قبل از ظهور می‌‌فرماید: زمانی حضرت مهدی(ع) ظهور می‌‌نماید که مردم از بسیاری مشکلات و مصیبت‌های بزرگ صبح و شام آرزوی مرگ می‌‌کنند[۱]. در روایتی دیگر نیز فرموده‌اند: زمانی خواهد آمد که مردم تمنای مردن دارند[۲]. امیرالمؤمنین(ع) در حدیثی فرمود: قبل از ظهور حضرت قائم(ع) مرگ و سرخ و مرگ سفید خواهد بود که مرگ سرخ، کشته شدن با شمشیر است و مرگ، سفید، مردن از مرض وبا است[۳]. امام صادق(ع) فرمود: پیش از قیام حضرت قائم(ع) دو نوع مرگ پدیدار خواهد شد، یک مرگ سرخ و دیگری مرگ سفید و با این دو نوع مرگ آنقدر مردم بمیرند که از هر هفت نفر پنج نفر خواهند مرد و مرگ سرخ، قتل با شمشیر است و مرگ سفید، مردن از مرض وبا می‌‌باشد[۴]. امام صادق(ع) فرمود: ظهور واقع نخواهد شد مگر زمانی که دو سوم مردم از دنیا بروند. شخصی پرسید: اگر دو سوم مردم بمیرند دیگر چه چیز باقی خواهد ماند؟! حضرت پاسخ داد: (شما شیعیان و دوستان حضرت مهدی(ع) باقی می‌‌مانید) آیا دوست ندارید که جزو آن یک سوم باقی مانده باشید؟![۵] امیرالمؤمنین(ع) فرمود: حضرت مهدی(ع) زمانی قیام خواهد کرد که یک سوم مردم کشته شده باشند و یک سوم مردم بمیرند و یک سوم از آنان باقی مانده باشد[۶]. رسول خدا(ص) فرمود: زمانی خواهد رسید که بهترین آرزوی مؤمن مرگ اوست و در آن زمان دجال قیام خواهد کرد[۷]. در روایتی دیگر فرمود: در آخرالزمان مردم بر سر قبرها می‌‌روند، بر روی آن می‌خوابند و می‌‌گویید: ای کاش من به جای شخصی بودم که در این قبر مدفون گشته؛ آنان برای شوق دیدار خداوند چنین نمی‌گویند، بلکه بلا به حدی شدید است که تمنای مرگ می‌‌کنند[۸][۹].

مرگ سرخ و سفید در موعودنامه

مرگ سرخ و سفید در فرهنگ‌نامه مهدویت

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۵۰.
  2. همان، ص ۶۴۲.
  3. غیبت نعمانی: ص ۲۷۷.
  4. بحار الأنوار: ج ۵۲، ص ۲۰۷.
  5. همان.
  6. ملاحم: ص ۵۸.
  7. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۲۱.
  8. همان: ص ۲۶۹.
  9. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۴۳-۵۴۴.
  10. غیبة نعمانی، ص ۲۷۷؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۱.
  11. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۶۵؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۷.
  12. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۴۰.
  13. الفائق، ج ۱، ص ۱۴۱.
  14. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۱؛ غیبة طوسی، ص ۲۶۷.
  15. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۴۰.
  16. " بَيْنَ‏ يَدَيِ‏ الْقَائِمِ‏ مَوْتٌ‏ أَحْمَرُ وَ مَوْتٌ‏ أَبْيَضُ‏ وَ جَرَادٌ فِي‏ حِينِهِ‏ وَ جَرَادٌ فِي‏ غَيْرِ حِينِهِ‏ أَحْمَرُ كَأَلْوَانِ‏ الدَّمِ‏ فَأَمَّا الْمَوْتُ‏ الْأَحْمَرُ فَالسَّيْفُ‏ وَ أَمَّا الْمَوْتُ‏ الْأَبْيَضُ‏ فَالطَّاعُونُ‏‏‏‏"، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۳۸، ح ۴۳۰
  17. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۳۹۳.
  18. شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۳۸، ح ۴۳۰
  19. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۳۹۳.