حلیت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
==مقدمه==
==مقدمه==
*برخی از [[کارها]] از نظر [[اسلام]] جایز و [[مباح]] است و انجام آن اشکالی ندارد، به آنها [[حلال]] گفته می‌شود. امّا به کاری و چیزی که [[ممنوع]] است و از آن [[نهی]] شده است، [[حرام]] گفته می‌شود. اجتناب از [[حرام‌های الهی]] [[واجب]] است و انجام آن [[عقوبت]] دارد. مثلا دزدی، [[دروغ]]، رباخواری، [[قتل]]، خوردن شراب، قماربازی، خوردنِ مردار، افشای [[اسرار]]، [[غیبت]] و... جزء [[کارهای حرام]] است. در [[روایات]] است که [[حلال]] [[حضرت محمد]]{{صل}} تا [[قیامت]] [[حلال]] است، و حرامش تا [[قیامت]]، [[حرام]]. [[مؤمن]] باید حلال و حرام را بشناسد و از آنچه [[حرام]] و [[گناه]] شمرده شده است، پرهیز کند. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "پارساترین [[مردم]] کسی است که از محرّمات [[الهی]] پرهیز کند".  استفاده از [[نعمت‌های الهی]] [[حلال]] است. اشیاء و [[اعمال]] [[حلال]] را کسی [[حق]] ندارد از پیش خود [[حرام]] کند. [[حلال]] کردن [[حرام]] و [[حرام]] کردن [[حلال]]، نوعی [[بدعت‌گذاری]] در [[دین]] و از [[گناهان]] بزرگ است <ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>.
*برخی از [[کارها]] از نظر [[اسلام]] جایز و [[مباح]] است و انجام آن اشکالی ندارد، به آنها [[حلال]] گفته می‌شود. امّا به کاری و چیزی که [[ممنوع]] است و از آن [[نهی]] شده است، [[حرام]] گفته می‌شود. اجتناب از [[حرام‌های الهی]] [[واجب]] است و انجام آن [[عقوبت]] دارد. مثلا دزدی، [[دروغ]]، رباخواری، [[قتل]]، خوردن شراب، قماربازی، خوردنِ مردار، افشای [[اسرار]]، [[غیبت]] و... جزء [[کارهای حرام]] است. در [[روایات]] است که [[حلال]] [[حضرت محمد]]{{صل}} تا [[قیامت]] [[حلال]] است، و حرامش تا [[قیامت]]، [[حرام]]. [[مؤمن]] باید حلال و حرام را بشناسد و از آنچه [[حرام]] و [[گناه]] شمرده شده است، پرهیز کند. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "پارساترین [[مردم]] کسی است که از محرّمات [[الهی]] پرهیز کند".  استفاده از [[نعمت‌های الهی]] [[حلال]] است. اشیاء و [[اعمال]] [[حلال]] را کسی [[حق]] ندارد از پیش خود [[حرام]] کند. [[حلال]] کردن [[حرام]] و [[حرام]] کردن [[حلال]]، نوعی [[بدعت‌گذاری]] در [[دین]] و از [[گناهان]] بزرگ است <ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>.
==حلیت در فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱==
#{{متن قرآن|الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِنْدَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ أُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ}}<ref>«همان کسان که از فرستاده پیام‌آور درس ناخوانده پیروی می‌کنند، همان که (نام) او را نزد خویش در تورات و انجیل نوشته می‌یابند؛ آنان را به نیکی فرمان می‌دهد و از بدی باز می‌دارد و چیزهای پاکیزه را بر آنان حلال و چیزهای ناپاک را بر آنان حرام می‌گرداند و بار (» سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref>
#{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَحْلَلْنَا لَكَ أَزْوَاجَكَ اللَّاتِي آتَيْتَ أُجُورَهُنَّ وَمَا مَلَكَتْ يَمِينُكَ مِمَّا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَيْكَ وَبَنَاتِ عَمِّكَ وَبَنَاتِ عَمَّاتِكَ وَبَنَاتِ خَالِكَ وَبَنَاتِ خَالَاتِكَ اللَّاتِي هَاجَرْنَ مَعَكَ وَامْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرَادَ النَّبِيُّ أَنْ يَسْتَنْكِحَهَا خَالِصَةً لَكَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«ای پیامبر! ما آن همسرانت را که مهرشان را داده‌ای بر تو حلال کرده‌ایم و (نیز) کنیزانی را از آنچه خداوند به تو (در جنگ‌ها) به غنیمت داده است و دختران عموها و دختران عمّه‌ها و دختران دایی‌ها و دختران خاله‌هایت را که با تو هجرت کرده‌اند و هر زن مؤمنی را که» سوره احزاب، آیه ۵۰.</ref>
#{{متن قرآن|یٰا أَیهَا النبِی لِمَ تُحَرمُ مٰا أَحَل اللٰهُ لَک تَبْتَغِی مَرْضٰاتَ أَزْوٰاجِک وَ اللٰهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ * قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمَانِكُمْ وَاللَّهُ مَوْلَاكُمْ وَهُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ}}<ref>«خداوند، برای شما گشودن  سوگندهایتان را (با دادن کفّاره) اجازه داده است و خداوند سرور شماست و او دانای فرزانه است» سوره تحریم، آیه ۱-۲.</ref>
'''نتیجه''': در [[آیات]] فوق این موضوعات مطرح شده است:
# [[حکم]] به [[حلال]] بودن چیزهای [[پاکیزه]] و سالم و سازگار با طبع [[انسان]] - [[طیبات ]]- از [[وظائف]] [[رسول اکرم]]: {{متن قرآن|الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ}}<ref>«همان کسان که از فرستاده پیام‌آور درس ناخوانده پیروی می‌کنند، همان که (نام) او را نزد خویش در تورات و انجیل نوشته می‌یابند؛ آنان را به نیکی فرمان می‌دهد و از بدی باز می‌دارد و چیزهای پاکیزه را بر آنان حلال و چیزهای ناپاک را بر آنان حرام می‌گرداند و بار (» سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref>... {{متن قرآن|يُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ}}<ref>«همان کسان که از فرستاده پیام‌آور درس ناخوانده پیروی می‌کنند، همان که (نام) او را نزد خویش در تورات و انجیل نوشته می‌یابند؛ آنان را به نیکی فرمان می‌دهد و از بدی باز می‌دارد و چیزهای پاکیزه را بر آنان حلال و چیزهای ناپاک را بر آنان حرام می‌گرداند و بار (» سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref>
#جواز [[ازدواج]] با [[زنان]] هبه کننده خویش، از [[اختصاصات پیامبر اکرم]]: {{متن قرآن|وَامْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرَادَ النَّبِيُّ أَنْ يَسْتَنْكِحَهَا خَالِصَةً لَكَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«ای پیامبر! ما آن همسرانت را که مهرشان را داده‌ای بر تو حلال کرده‌ایم و (نیز) کنیزانی را از آنچه خداوند به تو (در جنگ‌ها) به غنیمت داده است و دختران عموها و دختران عمّه‌ها و دختران دایی‌ها و دختران خاله‌هایت را که با تو هجرت کرده‌اند و هر زن مؤمنی را که» سوره احزاب، آیه ۵۰.</ref>
#توصیه [[خداوند]] به [[پیامبر]] برای شکستن [[سوگند]] در باره [[محروم]] شدن از عملی [[مباح]] و [[حلال]]، برای جلب [[رضایت]] [[همسران]] خود: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ}}<ref>«ای پیامبر! چرا چیزی را که خداوند بر تو حلال کرده است برای کسب خشنودی همسرانت حرام می‌داری؟ و خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره تحریم، آیه ۱.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۴۶۶.</ref>.


==منابع==
==منابع==
# [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']]
# [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']]
# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']]


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۴۲

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.


مقدمه

منابع

  1. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: