تبیین ظاهر قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

تبیین ظاهر قرآن (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۲۲:۴۸

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۰

جز

جایگزینی متن - 'نادرست' به 'نادرست'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۰۹۰

ویرایش

@@ خط ۱۶: / خط ۱۶: @@
 *[[محمّد بن موسای رازی]] از پدرش [[نقل]] نموده که روزی در محضر [[امام هشتم]]{{ع}}، [[سخن]] از [[قرآن]] و [[معجزه]] بودن آن و [[حجّت]] بودنش بر [[مردم]] به میان آمد و [[حضرت]] در بیاناتی دراین باره ایراد فرمودند. بخشی از [[روایت]] چنین است: {{متن حدیث|هُوَ حَبْلُ اللَّهِ الْمَتِينُ وَ عُرْوَتُهُ الْوُثْقَى وَ طَرِيقَتُهُ الْمُثْلَى الْمُؤَدِّي إِلَى الْجَنَّةِ وَ الْمُنْجِي مِنَ النَّارِ لَا يَخْلُقُ عَلَى الْأَزْمِنَةِ وَ لَا يَغِثُ عَلَى الْأَلْسِنَةِ لِأَنَّهُ لَمْ يُجْعَلْ لِزَمَانٍ دُونَ زَمَانٍ بَلْ جُعِلَ دَلِيلَ الْبُرْهَانِ وَ الْحُجَّةَ عَلَى كُلِّ إِنْسَانٍ {{متن قرآن|لَا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ}}<ref>«در حال و آینده آن، باطل راه ندارد، فرو فرستاده (خداوند) فرزانه ستوده‌ای است» سوره فصلت، آیه ۴۲.</ref>}}<ref>عیون أخبار الرضا{{ع}} (ط. نشر جهان. ۱۳۷۸ ه.ق.)، ج۲، ص. ۱۳۰.</ref>.
 *در همین رابطه، [[اسماعیل بن جابر]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] می‌کند که فرمود: {{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بَعَثَ مُحَمَّداً فَخَتَمَ بِهِ الْأَنْبِيَاءَ فَلَا نَبِيَّ بَعْدَهُ وَ أَنْزَلَ عَلَيْهِ كِتَاباً فَخَتَمَ بِهِ الْكُتُبَ فَلَا كِتَابَ بَعْدَهُ أَحَلَّ فِيهِ حَلَالًا وَ حَرَّمَ حَرَاماً فَحَلَالُهُ حَلَالٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ حَرَامُهُ حَرَامٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ فِيهِ شَرْعُكُمْ وَ خَبَرُ مَنْ قَبْلَكُمْ وَ بَعْدَكُمْ}}<ref>بحار الأنوار (ط. دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ ه.ق.)، ج۱۰، ص۳.</ref>.
-*[[بدیهی]] است که [[معارف قرآن]] - با این توصیفات - نامتناهی است. در عین حال، [[خداوند]] [[قرآن]] را "تبیان کل شیء" معرفی می‌فرماید. پس کسانی می‌توانند این همه [[معارف]] را از [[آیات]] محدود [[قرآن]] استخراج نمایند که خود، مانند [[رسول خدا]]{{صل}}، به [[حقیقت قرآن]] و [[اسرار الهی]] که در آن به [[ودیعه]] نهاده شده راه داشته باشند؛ باید [[علوم]] آنان از [[عالم غیب]] سرچشمه گرفته شده باشد. [[گزینش]] رهبرانی غیر از آنان در [[جامعه]]، منجر به [[انحراف]] و برداشت‌های [[نادرست]] از [[قرآن]] می‌شود که نتیجه‌ای جز [[گمراهی]] ندارد<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش، محمد تقی]] و [[فرید محسنی|محسنی، فرید]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۱ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۱، ص:۳۴۷-۳۴۸.</ref>.
+*[[بدیهی]] است که [[معارف قرآن]] - با این توصیفات - نامتناهی است. در عین حال، [[خداوند]] [[قرآن]] را "تبیان کل شیء" معرفی می‌فرماید. پس کسانی می‌توانند این همه [[معارف]] را از [[آیات]] محدود [[قرآن]] استخراج نمایند که خود، مانند [[رسول خدا]]{{صل}}، به [[حقیقت قرآن]] و [[اسرار الهی]] که در آن به [[ودیعه]] نهاده شده راه داشته باشند؛ باید [[علوم]] آنان از [[عالم غیب]] سرچشمه گرفته شده باشد. [[گزینش]] رهبرانی غیر از آنان در [[جامعه]]، منجر به [[انحراف]] و برداشت‌های نادرست از [[قرآن]] می‌شود که نتیجه‌ای جز [[گمراهی]] ندارد<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش، محمد تقی]] و [[فرید محسنی|محسنی، فرید]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۱ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۱، ص:۳۴۷-۳۴۸.</ref>.
 ==گفتار دوم: شرایط [[تفسیر قرآن]] در بیان [[حضرت علی]]{{ع}}==