شناخت امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ']]' به ' [[') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
==[[ضرورت شناخت امام]]== | ==[[ضرورت شناخت امام]]== | ||
*یکی از مهم‌ترین [[تکالیف مؤمنان]] پس از [[معرفت]] به [[خدا]] و [[رسول]] او با توجه به [[احادیث]]، [[معرفت]] و [[شناخت امام]] [[معصوم]]{{ع}} است<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۷۴؛ [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۷۷؛ [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن ]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه]]، ص ۹۶ و ۹۷؛؛ [[محمد حسین رحیمیان|رحیمیان، محمد حسین]]، [[مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر ۲ (کتاب)|مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر]]، ص ۳۲؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۴۵، ۴۶؛ [[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی، سید یحیی]]، [[نشانه‌های قائم آل محمد (کتاب)|نشانه‌های قائم آل محمد]]، ص ۶۰؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۵۸ ـ ۴۵۹.</ref>، چنانکه [[امام صادق]]{{ع}} در [[تفسیر]] آیۀ {{متن قرآن|يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاء وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ}}<ref>«به هر که خواهد فرزانگی می‌بخشد و هر که را فرزانگی دهند به راستی خیری فراوان داده‌اند؛ و جز خردمندان در یاد نمی‌گیرند» سوره بقره، آیه: ۲۶۹. </ref> [[حکمت]] که همان خیر کثیر است را [[پیروی]] از [[خداوند]] و [[شناخت امام]] [[معصوم]] معرفی کردند<ref>ر.ک. [[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۴۶ – ۴۷؛ [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر]]، ص۷۶-۷۷.</ref>، البته این [[شناخت]] نسبت به [[امام غائب]] در [[جایگاه]] ویژه قرار می‌‌گیرد چراکه در [[زمان غیبت]] [[امام]]، [[شبهه‌ها]] و فتنه‌های فراوانی وجود دارد و برای رهایی از این [[فتنه‌ها]] شخص [[منتظر]] به چند نوع [[شناخت]] احتیاج دارد از جمله؛ [[شناخت حق]] و [[باطل]] و مهمتر از این دو [[شناخت]]، [[شناخت]] [[حجت]] خداست تا گرفتار فتنه‌های کور نشوند<ref>ر.ک: [[سید مهدی موسوی|موسوی، سید مهدی]]، [[تربیت سیاسی در پرتو انتظار (مقاله)|تربیت سیاسی در پرتو انتظار]]، ص ۳۲-۳۳؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۵۸ ـ ۴۵۹. </ref>، به همین سبب است که می‌بینیم [[روایات]] فراوانی از ناحیۀ [[معصومان]] نسبت به خصوصییات [[امام عصر]] آمده است که نام و [[کنیه]] [[امام]] چیست؟ [[فرزند]] کیست؟ از نظر جسمی چه خصوصیاتی دارد؟ اصحابش دارای چه صفاتی هستند؟ از کجا [[ظهور]] میکند؟ پیش از ظهورش چه حوادثی اتفاق می‌افتد؟ اگر [[ظهور]] کند چه کارهایی انجام می‌دهد؟<ref>ر.ک. [[عبدالرحمن انصاری|انصاری، عبدالرحمن]]، [[وظایف منتظران امام عصر (کتاب)|وظایف منتظران امام عصر]]، ص۲۸-۳۱. </ref> بر این اساس [[شناخت امام]] به خصوص [[شناخت امام عصر]] جزء [[وظایف]] اصلی [[منتظران]] است<ref>ر.ک: [[سید مهدی موسوی|موسوی، سید مهدی]]، [[تربیت سیاسی در پرتو انتظار (مقاله)|تربیت سیاسی در پرتو انتظار]]، ص ۳۲-۳۳؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۵۸ ـ ۴۵۹.</ref>، وظیفۀ ای که بر اساس [[معرفت]] [[توحیدی]] و [[شناخت]] [[نبوت]] [[استوار]] شده است<ref>ر.ک: [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص ۱۹۳ ـ ۱۸۹.</ref>. به عبارت دیگر [[معرفت امام عصر]] در هر زمان، سرلوحۀ [[وظایف]] [[مکلفین]] است به نحوی که این [[وظیفه]] [[وظایف]] دیگر [[مکلف]] را برایش روشن میکند، زیرا هر کس [[توفیق]] [[شناخت امام]] را داشته باشد، [[غیبت]] و [[ظهور امام]] برایش یکسان است. برای چنین فردی تنها عمل به [[تکلیف]] اهمیت خواهد داشت. او همیشه خود را در محضر امامش می‌‌بیند و [[غیبت امام]] [[مانع]] از انجام وظایفش نمی‌شود<ref>ر.ک. پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود، [[شیعه در عصر غیبت (کتاب)|شیعه در عصر غیبت]]، ص ۳۴-۳۷؛ [[عبدالرحمن انصاری|انصاری، عبدالرحمن]]، [[وظایف منتظران امام عصر (کتاب)|وظایف منتظران امام عصر]]، ص۲۸-۳۱.</ref>. در [[فرهنگ شیعی]]، [[معرفت امام]] {{ع}} نه تنها شرط و لازمۀ [[معرفت خداوند]]، بلکه نشانۀ منحصر به فرد آن نیز هست؛ یعنی [[امام‌شناسی]] خود موضوعیت دارد. [[معرفت خدا]] بدون [[شناخت]] کسی که از جانب او سِمَت [[راهنمایی]] و راهبری [[بندگان]] را دارد، امکان‌پذیر نیست<ref>ر.ک. [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص ۳۴ ـ ۳۵.</ref>. | *یکی از مهم‌ترین [[تکالیف مؤمنان]] پس از [[معرفت]] به [[خدا]] و [[رسول]] او با توجه به [[احادیث]]، [[معرفت]] و [[شناخت امام]] [[معصوم]]{{ع}} است<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۷۴؛ [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۷۷؛ [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه]]، ص ۹۶ و ۹۷؛؛ [[محمد حسین رحیمیان|رحیمیان، محمد حسین]]، [[مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر ۲ (کتاب)|مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر]]، ص ۳۲؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۴۵، ۴۶؛ [[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی، سید یحیی]]، [[نشانه‌های قائم آل محمد (کتاب)|نشانه‌های قائم آل محمد]]، ص ۶۰؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۵۸ ـ ۴۵۹.</ref>، چنانکه [[امام صادق]]{{ع}} در [[تفسیر]] آیۀ {{متن قرآن|يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاء وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ}}<ref>«به هر که خواهد فرزانگی می‌بخشد و هر که را فرزانگی دهند به راستی خیری فراوان داده‌اند؛ و جز خردمندان در یاد نمی‌گیرند» سوره بقره، آیه: ۲۶۹. </ref> [[حکمت]] که همان خیر کثیر است را [[پیروی]] از [[خداوند]] و [[شناخت امام]] [[معصوم]] معرفی کردند<ref>ر.ک. [[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۴۶ – ۴۷؛ [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر]]، ص۷۶-۷۷.</ref>، البته این [[شناخت]] نسبت به [[امام غائب]] در [[جایگاه]] ویژه قرار می‌‌گیرد چراکه در [[زمان غیبت]] [[امام]]، [[شبهه‌ها]] و فتنه‌های فراوانی وجود دارد و برای [[رهایی]] از این [[فتنه‌ها]] شخص [[منتظر]] به چند نوع [[شناخت]] احتیاج دارد از جمله؛ [[شناخت حق]] و [[باطل]] و مهمتر از این دو [[شناخت]]، [[شناخت]] [[حجت]] خداست تا گرفتار فتنه‌های کور نشوند<ref>ر.ک: [[سید مهدی موسوی|موسوی، سید مهدی]]، [[تربیت سیاسی در پرتو انتظار (مقاله)|تربیت سیاسی در پرتو انتظار]]، ص ۳۲-۳۳؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۵۸ ـ ۴۵۹. </ref>، به همین سبب است که می‌بینیم [[روایات]] فراوانی از ناحیۀ [[معصومان]] نسبت به خصوصییات [[امام عصر]] آمده است که نام و [[کنیه]] [[امام]] چیست؟ [[فرزند]] کیست؟ از نظر جسمی چه خصوصیاتی دارد؟ اصحابش دارای چه صفاتی هستند؟ از کجا [[ظهور]] میکند؟ پیش از ظهورش چه حوادثی اتفاق می‌افتد؟ اگر [[ظهور]] کند چه کارهایی انجام می‌دهد؟<ref>ر.ک. [[عبدالرحمن انصاری|انصاری، عبدالرحمن]]، [[وظایف منتظران امام عصر (کتاب)|وظایف منتظران امام عصر]]، ص۲۸-۳۱. </ref> بر این اساس [[شناخت امام]] به خصوص [[شناخت امام عصر]] جزء [[وظایف]] اصلی [[منتظران]] است<ref>ر.ک: [[سید مهدی موسوی|موسوی، سید مهدی]]، [[تربیت سیاسی در پرتو انتظار (مقاله)|تربیت سیاسی در پرتو انتظار]]، ص ۳۲-۳۳؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۵۸ ـ ۴۵۹.</ref>، وظیفۀ ای که بر اساس [[معرفت]] [[توحیدی]] و [[شناخت]] [[نبوت]] [[استوار]] شده است<ref>ر.ک: [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص ۱۹۳ ـ ۱۸۹.</ref>. به عبارت دیگر [[معرفت امام عصر]] در هر زمان، سرلوحۀ [[وظایف]] [[مکلفین]] است به نحوی که این [[وظیفه]] [[وظایف]] دیگر [[مکلف]] را برایش روشن میکند، زیرا هر کس [[توفیق]] [[شناخت امام]] را داشته باشد، [[غیبت]] و [[ظهور امام]] برایش یکسان است. برای چنین فردی تنها عمل به [[تکلیف]] اهمیت خواهد داشت. او همیشه خود را در محضر امامش می‌‌بیند و [[غیبت امام]] [[مانع]] از انجام وظایفش نمی‌شود<ref>ر.ک. پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود، [[شیعه در عصر غیبت (کتاب)|شیعه در عصر غیبت]]، ص ۳۴-۳۷؛ [[عبدالرحمن انصاری|انصاری، عبدالرحمن]]، [[وظایف منتظران امام عصر (کتاب)|وظایف منتظران امام عصر]]، ص۲۸-۳۱.</ref>. در [[فرهنگ شیعی]]، [[معرفت امام]]{{ع}} نه تنها شرط و لازمۀ [[معرفت خداوند]]، بلکه نشانۀ منحصر به فرد آن نیز هست؛ یعنی [[امام‌شناسی]] خود موضوعیت دارد. [[معرفت خدا]] بدون [[شناخت]] کسی که از جانب او سِمَت [[راهنمایی]] و راهبری [[بندگان]] را دارد، امکان‌پذیر نیست<ref>ر.ک. [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص ۳۴ ـ ۳۵.</ref>. | ||
==تفاوت [[معرفت]] با [[علم]] به [[امام]]== | ==تفاوت [[معرفت]] با [[علم]] به [[امام]]== | ||
# [[معرفت]] به [[امام]] غیر از [[علم]] داشتن به [[امام]] است زیرا [[معرفت]] در جایی است که تأمل و [[تدبر]] در آنجا وجود دارد<ref>ر.ک: [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[وظایف امت در برابر امام (مقاله)|وظایف امت در برابر امام]]، ص ۸۲. </ref>؛ و برای تقویتش باید از عنصری به نام [[امید]] استفاده شود<ref>ر.ک. [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر]]، ص۷۶-۷۷. </ref>؛ درحالی که [[علم]]، صرف حاضر شدن صورت ذهنی اشیاء است<ref>ر.ک: [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[وظایف امت در برابر امام (مقاله)|وظایف امت در برابر امام]]، ص ۸۲. </ref>، چنانکه در [[روایات]] | # [[معرفت]] به [[امام]] غیر از [[علم]] داشتن به [[امام]] است زیرا [[معرفت]] در جایی است که [[تأمل]] و [[تدبر]] در آنجا وجود دارد<ref>ر.ک: [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[وظایف امت در برابر امام (مقاله)|وظایف امت در برابر امام]]، ص ۸۲. </ref>؛ و برای تقویتش باید از عنصری به نام [[امید]] استفاده شود<ref>ر.ک. [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر]]، ص۷۶-۷۷. </ref>؛ درحالی که [[علم]]، [[صرف]] حاضر شدن صورت [[ذهنی]] اشیاء است<ref>ر.ک: [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[وظایف امت در برابر امام (مقاله)|وظایف امت در برابر امام]]، ص ۸۲. </ref>، چنانکه در [[روایات]] باب [[معرفت]] به [[امام]] و تامل به آن سخنانی عجیبی از [[امامان معصوم]]{{ع}} وارد شده است، از جمله [[امام صادق]]{{ع}} که فرمودند: «[[امام]] خود را درست بشناس! وقتی او را شناختی، نزدیکی و دوری [[ظهور]]، به تو آسیبی نمی‌رساند»<ref>{{متن حدیث|اِعْرِفْ إِمَامَکَ فَإِنَّکَ إِذَا عَرَفْتَ إِمَامَکَ لَمْ یَضُرَّکَ تَقَدَّمَ هَذَا اَلْأَمْرُ أَوْ تَأَخَّرَ}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۱. </ref>.<ref>ر.ک: [[محمد رضا اکبری|اکبری، محمد رضا]]، [[پرچم هدایت (کتاب)|پرچم هدایت]]، ص۶۰؛ [[عبدالله محمد‌هاشمی|محمد‌هاشمی، عبدالله]]، [[فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی (مقاله)|فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی]]، ص۳۱-۳۲؛ [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص۷۷؛ [[صادق سهرابی|سهرابی، صادق]]، [[با انتظار در خیمه‌اش درآییم (کتاب)|با انتظار در خیمه‌اش درآییم]]، ص؟؛ پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود، [[شیعه در عصر غیبت (کتاب)|شیعه در عصر غیبت]]، ص ۳۴-۳۷؛ [[عبدالرحمن انصاری|انصاری، عبدالرحمن]]، [[وظایف منتظران امام عصر (کتاب)|وظایف منتظران امام عصر]]، ص۲۸-۳۱.</ref> | ||
*نمونه ای از [[معرفت]] به [[امام]] که همان تامل و [[تدبر]] نسبت به [[امام]] است [[شناخت]] [[مقام]] [[عظیم]] [[امامت]] است، چراکه [[شناخت]] این [[مقام]] رابطۀ بسیار نزدیک با [[مقام]] [[انسان‌ها]] در روی [[زمین]] دارد، زیرا [[انسان]] برای [[مقام]] خلیفة اللهی بر روی [[زمین]] خلق شده است و با توجه به اینکه رسیدن به این [[مقام]] فقط از طریق [[امامان معصوم]] که [[خلیفة الله]] اعظم است می‌‌گذرد، بنابراین اگر [[انسان]] بخواهد به این [[مقام]] [[عظیم]] برسد چاره ای ندارد مگر اینکه [[علم]] به [[مقام]] خلیفة اللهی که همان امامت [[امامان معصوم]] است پیدا کند، چنانکه [[امام باقر]]{{ع}} در روایتی فرمودند: «به وسیلۀ ما [[خدا]] [[بندگی]] میشود و به وسیلۀ ما [[خدا]] شناخته میشود و به وسیله ما [[توحید]] [[خداوند متعال]] تحقق می‌یابد»<ref>{{متن حدیث|بِنَا عُبِدَ اللَّهُ وَ بِنَا عُرِفَ اللَّهُ وَ بِنَا وُحِّدَ اللَّهُ}}؛ الکافی، کتاب التوحید، باب النوادر، ح ۱۰. </ref>.<ref>ر.ک. [[مجتبی گودرزی|گودرزی، مجتبی]]، [[خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران (مقاله)|خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران]]، ص ۲۰۸. </ref> از این رو، این [[شناخت]] تنها منحصر در یادگیری نام‌ها و [[القاب]] و [[تاریخ]] ولادت و [[غیبت]] نیست<ref>ر.ک: [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آفتاب ولایت (کتاب)|آفتاب ولایت]]، ص۵۶. [[نصرتالله آیتی|آیتی، نصرتالله]]، [[آیینه انتظار یاوران مهدی (مقاله)|آیینه انتظار یاوران مهدی]]، ص ۱۶۰-۱۶۱؛ [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر]]، ص۷۶-۷۷.</ref>، حال اگر بخواهیم کمترین درجۀ [[معرفت]] به [[امامان معصوم]] از جمله [[امام عصر]] را بیان کنیم این است که باید [[معتقد]] باشیم [[امام]] در تمامی امور، چه [[تشریعی]] و چه [[تکوینی]] همسنگ با [[پیامبر]]{{صل}} است الا در مسئلۀ [[نبوت]] یعنی [[امام]] نمی‌تواند [[نبی]] باشد<ref>ر.ک: [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص ۱۲۶-۱۲۸؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۷۴؛ [[مجتبی گودرزی|گودرزی، مجتبی]]، [[خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران (مقاله)|خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران]]، ص ۲۰۸.</ref>. | *نمونه ای از [[معرفت]] به [[امام]] که همان تامل و [[تدبر]] نسبت به [[امام]] است [[شناخت]] [[مقام]] [[عظیم]] [[امامت]] است، چراکه [[شناخت]] این [[مقام]] رابطۀ بسیار نزدیک با [[مقام]] [[انسان‌ها]] در روی [[زمین]] دارد، زیرا [[انسان]] برای [[مقام]] خلیفة اللهی بر روی [[زمین]] [[خلق]] شده است و با توجه به اینکه رسیدن به این [[مقام]] فقط از طریق [[امامان معصوم]] که [[خلیفة الله]] اعظم است می‌‌گذرد، بنابراین اگر [[انسان]] بخواهد به این [[مقام]] [[عظیم]] برسد چاره ای ندارد مگر اینکه [[علم]] به [[مقام]] خلیفة اللهی که همان [[امامت]] [[امامان معصوم]] است پیدا کند، چنانکه [[امام باقر]]{{ع}} در روایتی فرمودند: «به وسیلۀ ما [[خدا]] [[بندگی]] میشود و به وسیلۀ ما [[خدا]] شناخته میشود و به [[وسیله]] ما [[توحید]] [[خداوند متعال]] تحقق می‌یابد»<ref>{{متن حدیث|بِنَا عُبِدَ اللَّهُ وَ بِنَا عُرِفَ اللَّهُ وَ بِنَا وُحِّدَ اللَّهُ}}؛ الکافی، کتاب التوحید، باب النوادر، ح ۱۰. </ref>.<ref>ر.ک. [[مجتبی گودرزی|گودرزی، مجتبی]]، [[خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران (مقاله)|خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران]]، ص ۲۰۸. </ref> از این رو، این [[شناخت]] تنها منحصر در یادگیری نام‌ها و [[القاب]] و [[تاریخ]] ولادت و [[غیبت]] نیست<ref>ر.ک: [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آفتاب ولایت (کتاب)|آفتاب ولایت]]، ص۵۶. [[نصرتالله آیتی|آیتی، نصرتالله]]، [[آیینه انتظار یاوران مهدی (مقاله)|آیینه انتظار یاوران مهدی]]، ص ۱۶۰-۱۶۱؛ [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر]]، ص۷۶-۷۷.</ref>، حال اگر بخواهیم کمترین درجۀ [[معرفت]] به [[امامان معصوم]] از جمله [[امام عصر]] را بیان کنیم این است که باید [[معتقد]] باشیم [[امام]] در تمامی امور، چه [[تشریعی]] و چه [[تکوینی]] همسنگ با [[پیامبر]]{{صل}} است الا در مسئلۀ [[نبوت]] یعنی [[امام]] نمی‌تواند [[نبی]] باشد<ref>ر.ک: [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص ۱۲۶-۱۲۸؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۷۴؛ [[مجتبی گودرزی|گودرزی، مجتبی]]، [[خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران (مقاله)|خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران]]، ص ۲۰۸.</ref>. | ||
*لازمۀ سخن این است که بدانیم [[ائمۀ معصومین]] به واسطۀ این ادعا (همسنگ بود با [[پیامبر]]) و با | *لازمۀ سخن این است که بدانیم [[ائمۀ معصومین]] به واسطۀ این ادعا (همسنگ بود با [[پیامبر]]) و با کمک [[آیات قرآن]] همچنان که بر ما [[ولایت]] دارند، اطاعتشان هم [[واجب]] است؛ یعنی به عبارتی [[شناخت]] [[ائمۀ معصومین]] توسط [[شیعیان]] در این است که [[اوامر]] [[معصومین]] را [[واجب]] الإطاعه بدانیم؛ زیرا اگر ندانیم از چه کسی باید [[اطاعت]] کنیم، در بازی‌های [[سیاسی]] از بین می‌‌رویم و آنگاه [[جامعۀ اسلامی]] به [[تفرقه]] و از هم پاشیدگی [[تهدید]] خواهد شد<ref>ر.ک: [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آفتاب ولایت (کتاب)|آفتاب ولایت]]، ص۵۶.</ref>. | ||
*[[مقام]] [[عظیم]] "[[ولایت]]" توسط این [[آیه]] {{متن قرآن|أَطِيعُواْ اللَّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُولِي الأَمْرِ مِنكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref> برای [[پیامبر]] اثبات شدنی است و از این رو اطاعتش بر همۀ [[مسلمان‌ها]] [[واجب]] است. به عقیدۀ ما [[شیعیان]]، این [[مقام]]، پس از [[رسول خدا]] با توجه به بخش دیگر [[آیه]] {{متن قرآن|وأُولِي الأَمْرِ مِنكُمْ}} به [[ائمۀ معصومین]] از جمله [[امام عصر]] منتقل شد<ref>ر.ک: [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آفتاب ولایت (کتاب)|آفتاب ولایت]]، ص۵۶. </ref> و به همین [[دلیل]] است که [[شناخت]] و [[معرفت]] [[امامان معصوم]] از جمله [[امام عصر]] به قدری اهمیت دارد که [[امام سجاد]]{{ع}} [[شناخت امام زمان]]{{ع}} را مقدم بر [[انتظار]] می‌‌داند: «[[مردم]] [[دوران غیبت امام زمان]]{{ع}}، همان‌هایی هستند که به [[امامت]] و [[پیشوایی]] او [[معرفت]] دارند و در [[انتظار]] ظهورش به سر می‌‌برند و آنها [[برتر]] از همۀ [[مردم]] در تمام دوران‌ها هستند»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلُونَ بِإِمَامَتِهِ الْمُنْتَظِرُونَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ}}؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۲۲. </ref>.<ref>پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، [[انتظار بهار و باران (کتاب)|انتظار بهار و باران]]، ص ۷۱- ۷۲. </ref> با این وجود می‌‌توان مدعی شد [[معرفت]] به [[امام]]، نخستین گام برای تحقق یک [[انتظار توانمند]] است<ref>ر.ک. [[محبوبه رجایی|رجایی، محبوبه]]، [[مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت (مقاله)|مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت]]؛ [[مجتبی گودرزی|گودرزی، مجتبی]]، [[خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران (مقاله)|خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران]]، ص ۲۰۸. </ref> و حتی می‌‌توان گفت [[معرفت]] در بحث [[مهدویت]] نه تنها مقدمۀ یک [[انتظار توانمند]] است بلکه، مقدمۀ [[ایمان]] و [[اطاعت]] هم هست. [[معرفت]]، یعنی [[شناخت]]؛ اگر ما چیزی را نشناسیم، چگونه به آن [[ایمان]] بیاوریم و یا از آن [[اطاعت]] کنیم؛ یعنی اصل [[ایمان]] و [[اطاعت]]، به [[معرفت]] وابسته است<ref>پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۱۱۳. </ref>. چنانکه مرحوم [[شیخ صدوق]] می‌‌گوید: [[ایمان]] [[مؤمن]] صحیح نیست، مگر اینکه از حالات کسی که به او [[ایمان]] آورده [[آگاه]] باشد<ref>[[محبوبه رجایی|رجایی، محبوبه]]، [[مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت (مقاله)|مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت]].</ref>. | * [[مقام]] [[عظیم]] "[[ولایت]]" توسط این [[آیه]] {{متن قرآن|أَطِيعُواْ اللَّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُولِي الأَمْرِ مِنكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref> برای [[پیامبر]] [[اثبات]] شدنی است و از این رو اطاعتش بر همۀ [[مسلمان‌ها]] [[واجب]] است. به عقیدۀ ما [[شیعیان]]، این [[مقام]]، پس از [[رسول خدا]] با توجه به بخش دیگر [[آیه]] {{متن قرآن|وأُولِي الأَمْرِ مِنكُمْ}} به [[ائمۀ معصومین]] از جمله [[امام عصر]] منتقل شد<ref>ر.ک: [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آفتاب ولایت (کتاب)|آفتاب ولایت]]، ص۵۶. </ref> و به همین [[دلیل]] است که [[شناخت]] و [[معرفت]] [[امامان معصوم]] از جمله [[امام عصر]] به قدری اهمیت دارد که [[امام سجاد]]{{ع}} [[شناخت امام زمان]]{{ع}} را مقدم بر [[انتظار]] می‌‌داند: «[[مردم]] [[دوران غیبت امام زمان]]{{ع}}، همان‌هایی هستند که به [[امامت]] و [[پیشوایی]] او [[معرفت]] دارند و در [[انتظار]] ظهورش به سر می‌‌برند و آنها [[برتر]] از همۀ [[مردم]] در تمام دوران‌ها هستند»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلُونَ بِإِمَامَتِهِ الْمُنْتَظِرُونَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ}}؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۲۲. </ref>.<ref>پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، [[انتظار بهار و باران (کتاب)|انتظار بهار و باران]]، ص ۷۱- ۷۲. </ref> با این وجود می‌‌توان مدعی شد [[معرفت]] به [[امام]]، نخستین گام برای تحقق یک [[انتظار توانمند]] است<ref>ر.ک. [[محبوبه رجایی|رجایی، محبوبه]]، [[مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت (مقاله)|مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت]]؛ [[مجتبی گودرزی|گودرزی، مجتبی]]، [[خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران (مقاله)|خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران]]، ص ۲۰۸. </ref> و حتی می‌‌توان گفت [[معرفت]] در بحث [[مهدویت]] نه تنها مقدمۀ یک [[انتظار توانمند]] است بلکه، مقدمۀ [[ایمان]] و [[اطاعت]] هم هست. [[معرفت]]، یعنی [[شناخت]]؛ اگر ما چیزی را نشناسیم، چگونه به آن [[ایمان]] بیاوریم و یا از آن [[اطاعت]] کنیم؛ یعنی اصل [[ایمان]] و [[اطاعت]]، به [[معرفت]] وابسته است<ref>پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۱۱۳. </ref>. چنانکه مرحوم [[شیخ صدوق]] می‌‌گوید: [[ایمان]] [[مؤمن]] صحیح نیست، مگر اینکه از حالات کسی که به او [[ایمان]] آورده [[آگاه]] باشد<ref>[[محبوبه رجایی|رجایی، محبوبه]]، [[مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت (مقاله)|مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت]].</ref>. | ||
*در واقع [[معرفت]] پیدا کردن به [[امام]] شامل ویژگی‌ها و ابعاد وجودی [[حضرت]]، مثل [[امامت]]، [[عصمت]]، [[علم]]، | *در واقع [[معرفت]] پیدا کردن به [[امام]] شامل ویژگی‌ها و ابعاد وجودی [[حضرت]]، مثل [[امامت]]، [[عصمت]]، [[علم]]، [[حیات]]، ### [[313]]###<ref>ر.ک: [[محمد رضا اکبری|اکبری، محمد رضا]]، [[پرچم هدایت (کتاب)|پرچم هدایت]]، ص۶۰؛؛ [[علی نقی فقیهی|فقیهی، علی نقی]]، [[شعله امیری|امیری، شعله]] و [[فاطمه شریفی|شریفی، فاطمه]]، [[تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان (مقاله)|تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان]]، ص ۱۰۸-۱۱۰.</ref> و اندیشیدن در کلمات و [[اوامر]] و [[تأمل]] در [[حکمت]] نام‌ها و [[نشانه‌ها]] و [[علائم ظهور]] و نیز دانستن سبب و [[حکمت غیبت]] پر رمز و [[راز]] ایشان میشود<ref>ر.ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۷ ـ ۱۱۰.</ref>. البته نباید از این نکته [[غفلت]] کرد، اصل [[معرفت]] و [[شناخت امام]] [[معصوم]]{{ع}} بدون [[ارادۀ الهی]] ممکن نخواهد بود<ref>ر.ک: [[علی باقی نصرآبادی|نصرآبادی، علی باقی]]، [[نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب (مقاله)|نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب]]، ص۱۳۱؛ [[مهناز فرحمند|فرحمند، مهناز]]، [[جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت (مقاله)|جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت]].</ref>، چنانکه در روایتی از [[امام صادق]]{{ع}} در باب [[معرفت]] پرسیده شده است: [[معرفت]] ساختۀ کیست؟ [[حضرت]] فرمودند: «از ساخته‌های [[خداوند]] است و برای [[بندگان]] نقشی در حصول [[معرفت]] نیست»<ref>{{متن حدیث|قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} الْمَعْرِفَةُ مِنْ صُنْعِ مَنْ هِیَ؟ قَالَ: مِنْ صُنْعِ اللَّهِ لَیْسَ لِلْعِبَادِ فِیهَا صُنْعٌ}}؛ کافی، ج ۱، ص ۱۹۴، ح ۱. </ref>.<ref>ر.ک: [[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی (مقاله)|نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی]]؛ [[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی]]، [[تکالیف بندگان نسبت به امام زمان (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان]]، ص ۱۴۴-۱۴۵. </ref> | ||
==[[دلیل]] بر [[لزوم]] [[شناخت امام زمان]]{{ع}}== | ==[[دلیل]] بر [[لزوم]] [[شناخت امام زمان]]{{ع}}== | ||
*اما | *اما علت تاکید بر [[شناخت امام]] [[معصوم]]{{ع}} از جمله [[امام عصر]]{{ع}} که توسط [[ائمه]]{{ع}} صورت گرفته است چیست؟ به طوری که عده ای قائلند [[شناخت]] [[حقیقی]] [[امام عصر]] باعث [[ظهور]] [[حضرت]] میشود؟<ref>ر.ک: [[مریم کریمی‌تبار|کریمی‌تبار، مریم]]، [[اهداف دولت زمینه‌ساز ظهور (مقاله)|اهداف دولت زمینه‌ساز ظهور]]، ص ۱۲۳-۱۲۷. </ref> | ||
در جواب، به ادلۀ [[عقلی]] و [[نقلی]] استناد شده است: | در جواب، به ادلۀ [[عقلی]] و [[نقلی]] استناد شده است: | ||
===[[دلیل عقلی]]=== | ===[[دلیل عقلی]]=== | ||
#[[پیامبر اکرم]]{{صل}} خلیفۀ [[خداوند]] است و بر اساس [[وحی]] سخن می‌‌گوید و عمل میکند و چون [[امام]]، [[نائب پیامبر]]{{صل}} و سخن و عملش به منزلۀ سخن و عمل [[پیامبر]]{{صل}} است یعنی تمام حرکات و [[اعمال]] و سخنانش وحیانی و ملکوتی است، این [[الزام]] را برای ما به وجود می‌‌آورد که او را به خوبی بشناسیم تا گرفتار [[امام]] نماهای خبیث زمینی نشویم<ref>ر.ک: [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص ۱۹۳ ـ ۱۸۹. </ref>. | # [[پیامبر اکرم]]{{صل}} خلیفۀ [[خداوند]] است و بر اساس [[وحی]] [[سخن]] می‌‌گوید و عمل میکند و چون [[امام]]، [[نائب پیامبر]]{{صل}} و سخن و عملش به منزلۀ سخن و [[عمل]] [[پیامبر]]{{صل}} است یعنی تمام حرکات و [[اعمال]] و سخنانش [[وحیانی]] و ملکوتی است، این [[الزام]] را برای ما به وجود می‌‌آورد که او را به خوبی بشناسیم تا گرفتار [[امام]] نماهای خبیث زمینی نشویم<ref>ر.ک: [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص ۱۹۳ ـ ۱۸۹. </ref>. | ||
#[[معرفت]] به [[امام]] یعنی [[معرفت]] به [[ولایت]] آن [[حضرت]]؛ یعنی به این [[باور]] رسیدن که [[امام]]، به [[انسان‌ها]] نزدیکتر و سزاوارتر از خودشان است، چرا که [[عشق]] هر کسی به خودش، غریزی است؛ اما [[عشق]] [[امام]] به [[انسان‌ها]] الهی و آسمانی و زائل شدنی نیست، با این وجود آیا منطقی نیست امامی که از ما به ما نزدیکتر است را بشناسیم و در سایۀ [[ولایت]] آنان حرکت کنیم<ref>ر.ک: آیتی، نصرتالله، آیینه انتظار یاوران مهدی، ص ۱۶۰-۱۶۱. </ref>. | # [[معرفت]] به [[امام]] یعنی [[معرفت]] به [[ولایت]] آن [[حضرت]]؛ یعنی به این [[باور]] رسیدن که [[امام]]، به [[انسان‌ها]] نزدیکتر و سزاوارتر از خودشان است، چرا که [[عشق]] هر کسی به خودش، غریزی است؛ اما [[عشق]] [[امام]] به [[انسان‌ها]] الهی و آسمانی و زائل شدنی نیست، با این وجود آیا منطقی نیست امامی که از ما به ما نزدیکتر است را بشناسیم و در سایۀ [[ولایت]] آنان حرکت کنیم<ref>ر.ک: آیتی، نصرتالله، آیینه انتظار یاوران مهدی، ص ۱۶۰-۱۶۱. </ref>. | ||
===[[دلیل نقلی]]=== | ===[[دلیل نقلی]]=== | ||
#[[امام صادق]]{{ع}} در ضمن دعایی میفرمایند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَکَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِیَّکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَکَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۳۳۷: «خداوندا، خودت را به من بشناسان. پس به درستی که تو اگر خودت را به من نشناسانی، پیغمبر تو را نشناسم. خداوندا، رسول خود را به من بشناسان، پس به درستی که تو اگر رسول خود را به من نشناسانی، حجّت تو را نشناسم. خداوندا، حجّت خود را به من بشناسان، پس به درستی که تو اگر حجّت خود را به من نشناسانی، از دین خویش گمراه میشوم».</ref>.<ref>ر.ک: [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص ۱۹۳-۱۸۹؛ [[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۶۰ ـ ۶۵؛ [[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[وظایف منتظران در عصر غیبت (مقاله)|وظایف منتظران در عصر غیبت]]، ص ۶۳؛ [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن ]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه]]، ص ۹۶ و ۹۷؛[[صادق سهرابی|سهرابی، صادق]]، [[با انتظار در خیمه‌اش درآییم (کتاب)|با انتظار در خیمه‌اش درآییم]]، ص؟؛[[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی (مقاله)|نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی]]؛ [[محمد ظهوری‌فر|ظهوری‌فر، محمد]]، [[انتظار وظیفه‌ساز (مقاله)|انتظار وظیفه‌ساز]]؟؟؟ [[مهناز فرحمند|فرحمند، مهناز]]، [[جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت (مقاله)|جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت]]؛ [[صادق سهرابی|سهرابی، صادق]]، [[با انتظار در خیمه‌اش درآییم (کتاب)|با انتظار در خیمه‌اش درآییم]]، ص؟؛ پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود، [[شیعه در عصر غیبت (کتاب)|شیعه در عصر غیبت]]، ص ۳۴-۳۷.</ref> | # [[امام صادق]]{{ع}} در ضمن دعایی میفرمایند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَکَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِیَّکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَکَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۳۳۷: «خداوندا، خودت را به من بشناسان. پس به درستی که تو اگر خودت را به من نشناسانی، پیغمبر تو را نشناسم. خداوندا، رسول خود را به من بشناسان، پس به درستی که تو اگر رسول خود را به من نشناسانی، حجّت تو را نشناسم. خداوندا، حجّت خود را به من بشناسان، پس به درستی که تو اگر حجّت خود را به من نشناسانی، از دین خویش گمراه میشوم».</ref>.<ref>ر.ک: [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص ۱۹۳-۱۸۹؛ [[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۶۰ ـ ۶۵؛ [[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[وظایف منتظران در عصر غیبت (مقاله)|وظایف منتظران در عصر غیبت]]، ص ۶۳؛ [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه]]، ص ۹۶ و ۹۷؛ [[صادق سهرابی|سهرابی، صادق]]، [[با انتظار در خیمه‌اش درآییم (کتاب)|با انتظار در خیمه‌اش درآییم]]، ص؟؛ [[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی (مقاله)|نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی]]؛ [[محمد ظهوری‌فر|ظهوری‌فر، محمد]]، [[انتظار وظیفه‌ساز (مقاله)|انتظار وظیفه‌ساز]]؟؟؟ [[مهناز فرحمند|فرحمند، مهناز]]، [[جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت (مقاله)|جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت]]؛ [[صادق سهرابی|سهرابی، صادق]]، [[با انتظار در خیمه‌اش درآییم (کتاب)|با انتظار در خیمه‌اش درآییم]]، ص؟؛ پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود، [[شیعه در عصر غیبت (کتاب)|شیعه در عصر غیبت]]، ص ۳۴-۳۷.</ref> | ||
#[[امام باقر]]{{ع}} میفرمایند: «[[بنده]] [[مؤمن]] نباشد تا [[خدا]] و رسولش و همه امامها را و [[امام]] زمانش را بشناسد»<ref>{{متن حدیث|لَا یَکُونُ الْعَبْدُ مُؤْمِناً حَتَّی یَعْرِفَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الْأَئِمَّةَ کُلَّهُمْ وَ إِمَامَ زَمَانِهِ}}؛ کافی، ج ۱، ص ۱۸۰.</ref>.<ref>ر.ک: [[ابراهیم کوثری|کوثری، ابراهیم]]، [[انتظار و وظایف منتظران (مقاله)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۹. </ref> | # [[امام باقر]]{{ع}} میفرمایند: «[[بنده]] [[مؤمن]] نباشد تا [[خدا]] و رسولش و همه امامها را و [[امام]] زمانش را بشناسد»<ref>{{متن حدیث|لَا یَکُونُ الْعَبْدُ مُؤْمِناً حَتَّی یَعْرِفَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الْأَئِمَّةَ کُلَّهُمْ وَ إِمَامَ زَمَانِهِ}}؛ کافی، ج ۱، ص ۱۸۰.</ref>.<ref>ر.ک: [[ابراهیم کوثری|کوثری، ابراهیم]]، [[انتظار و وظایف منتظران (مقاله)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۹. </ref> | ||
#[[امام کاظم]]{{ع}} فرمودند: «کسی که در چهار چیز [[شک]] کند به تمام آنچه [[خداوند]] تبارک و تعالی نازل کرده [[کافر]] شده است یکی از آنها [[شناخت امام]] است در هر زمان و مکانی، [[شناخت شخص امام]] و اوصاف او»<ref>{{متن حدیث|مَنْ شَکَّ فِی أَرْبَعَةٍ فَقَدْ کَفَرَ بِجَمِیعِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَحَدُهَا مَعْرِفَةُ الْإِمَامِ فِی کُلِّ زَمَانٍ وَ أَوَانٍ بِشَخْصِهِ وَ نَعْتِهِ}}؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۴۱۳.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد رسول آهنگران|آهنگران، محمد رسول]]، [[بررسی مبانی ضرورت زمینه‌سازی برای ظهور موعود (مقاله)|بررسی مبانی ضرورت زمینه‌سازی برای ظهور موعود]]، ص ۱۷۱. </ref> | # [[امام کاظم]]{{ع}} فرمودند: «کسی که در چهار چیز [[شک]] کند به تمام آنچه [[خداوند]] تبارک و تعالی نازل کرده [[کافر]] شده است یکی از آنها [[شناخت امام]] است در هر زمان و مکانی، [[شناخت شخص امام]] و اوصاف او»<ref>{{متن حدیث|مَنْ شَکَّ فِی أَرْبَعَةٍ فَقَدْ کَفَرَ بِجَمِیعِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَحَدُهَا مَعْرِفَةُ الْإِمَامِ فِی کُلِّ زَمَانٍ وَ أَوَانٍ بِشَخْصِهِ وَ نَعْتِهِ}}؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۴۱۳.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد رسول آهنگران|آهنگران، محمد رسول]]، [[بررسی مبانی ضرورت زمینه‌سازی برای ظهور موعود (مقاله)|بررسی مبانی ضرورت زمینه‌سازی برای ظهور موعود]]، ص ۱۷۱. </ref> | ||
#[[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمودند: {{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ هُوَ لَا یَعْرِفُ إِمَامَهُ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً}}<ref>خالد برقی، احمد بن محمد، محاسن برقی، ج۱، ص۲۵۱ و مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۳، ص۷۶.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۷-۱۱۰؛ [[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۶۰ ـ ۶۵؛ [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن ]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه]]، ص ۹۶ و ۹۷؛ [[محمد رسول آهنگران|آهنگران، محمد رسول]]، [[بررسی مبانی ضرورت زمینه‌سازی برای ظهور موعود (مقاله)|بررسی مبانی ضرورت زمینه‌سازی برای ظهور موعود]]، ص ۱۷۱؛ [[مریم کریمی‌تبار|کریمی‌تبار، مریم]]، [[اهداف دولت زمینه‌ساز ظهور (مقاله)|اهداف دولت زمینه‌ساز ظهور]]، ص ۱۲۳-۱۲۷؛[[محمد رضا اکبری|اکبری، محمد رضا]]، [[پرچم هدایت (کتاب)|پرچم هدایت]]، ص۶۰؛ [[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی (مقاله)|نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی]]؛ [[علی نقی فقیهی|فقیهی، علی نقی]]، [[شعله امیری|امیری، شعله]] و [[فاطمه شریفی|شریفی، فاطمه]]، [[تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان (مقاله)|تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان]]، ص ۱۰۸-۱۱۰؛ [[عبدالله محمد‌هاشمی|محمد‌هاشمی، عبدالله]]، [[فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی (مقاله)|فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی]]، ص۳۱-۳۲؛ [[علی باقی نصرآبادی|نصرآبادی، علی باقی]]، [[نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب (مقاله)|نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب]]، ص۱۳۱؛ [[محمد ظهوری‌فر|ظهوری‌فر، محمد]]، [[انتظار وظیفه‌ساز (مقاله)|انتظار وظیفه‌ساز]]؟؟؟ [[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[وظایف منتظران در عصر غیبت (مقاله)|وظایف منتظران در عصر غیبت]]، ص ۶۳؛ [[صادق سهرابی|سهرابی، صادق]]، [[با انتظار در خیمه‌اش درآییم (کتاب)|با انتظار در خیمه‌اش درآییم]]، ص؟ [[سید مهدی موسوی|موسوی، سید مهدی]]، [[تربیت سیاسی در پرتو انتظار (مقاله)|تربیت سیاسی در پرتو انتظار]]، ص ۳۲-۳۳؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۵۸ ـ ۴۵۹؛ ر.ک. [[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۴۶ – ۴۷؛ [[مهدی فقیه‌ایمانی|فقیه‌ایمانی، مهدی]]، [[مهدویت از دیدگاه نهج البلاغه (کتاب)|مهدویت از دیدگاه نهج البلاغه]]، ص ۷؛ پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود، [[شیعه در عصر غیبت (کتاب)|شیعه در عصر غیبت]]، ص ۳۴-۳۷؛ [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر]]، ص۷۶-۷۷؛ [[عبدالرحمن انصاری|انصاری، عبدالرحمن]]، [[وظایف منتظران امام عصر (کتاب)|وظایف منتظران امام عصر]]، ص۲۸-۳۱؛ کرمی؛ رضا علی، خانواده منتظر امام زمان، ص ۷۵-۷۶.</ref> نکته ای که در این [[روایت]] وجود دارد این است که [[پیامبر]]{{صل}} با اضافه کردن کلمۀ [[امام]] به کلمۀ زمان؛ [[ضرورت وجود امام]] را در هر عصر و زمانی لازم می‌‌دانند و چنین [[کلامی]] جز بر [[امامان معصوم]] [[شیعه]] که آخرین آنها [[امام عصر]] است منطبق نمی‌گردد<ref>ر.ک. [[مهدی فقیه‌ایمانی|فقیه‌ایمانی، مهدی]]، [[مهدویت از دیدگاه نهج البلاغه (کتاب)|مهدویت از دیدگاه نهج البلاغه]]، ص ۷. </ref>. با توجه به این [[روایت]] مهدی‌باوری، شرط بهره‌مندی از [[ایمان]] و [[اسلام واقعی]] است و منظور از [[جاهلیت]]، ایام [[کفر]] و [[ضلالت]] قبل از [[اسلام]] است<ref>ر.ک. [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص ۳۴ ـ ۳۵.</ref>. | # [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمودند: {{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ هُوَ لَا یَعْرِفُ إِمَامَهُ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً}}<ref>خالد برقی، احمد بن محمد، محاسن برقی، ج۱، ص۲۵۱ و مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۳، ص۷۶.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۷-۱۱۰؛ [[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۶۰ ـ ۶۵؛ [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه]]، ص ۹۶ و ۹۷؛ [[محمد رسول آهنگران|آهنگران، محمد رسول]]، [[بررسی مبانی ضرورت زمینه‌سازی برای ظهور موعود (مقاله)|بررسی مبانی ضرورت زمینه‌سازی برای ظهور موعود]]، ص ۱۷۱؛ [[مریم کریمی‌تبار|کریمی‌تبار، مریم]]، [[اهداف دولت زمینه‌ساز ظهور (مقاله)|اهداف دولت زمینه‌ساز ظهور]]، ص ۱۲۳-۱۲۷؛ [[محمد رضا اکبری|اکبری، محمد رضا]]، [[پرچم هدایت (کتاب)|پرچم هدایت]]، ص۶۰؛ [[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی (مقاله)|نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی]]؛ [[علی نقی فقیهی|فقیهی، علی نقی]]، [[شعله امیری|امیری، شعله]] و [[فاطمه شریفی|شریفی، فاطمه]]، [[تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان (مقاله)|تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان]]، ص ۱۰۸-۱۱۰؛ [[عبدالله محمد‌هاشمی|محمد‌هاشمی، عبدالله]]، [[فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی (مقاله)|فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی]]، ص۳۱-۳۲؛ [[علی باقی نصرآبادی|نصرآبادی، علی باقی]]، [[نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب (مقاله)|نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب]]، ص۱۳۱؛ [[محمد ظهوری‌فر|ظهوری‌فر، محمد]]، [[انتظار وظیفه‌ساز (مقاله)|انتظار وظیفه‌ساز]]؟؟؟ [[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[وظایف منتظران در عصر غیبت (مقاله)|وظایف منتظران در عصر غیبت]]، ص ۶۳؛ [[صادق سهرابی|سهرابی، صادق]]، [[با انتظار در خیمه‌اش درآییم (کتاب)|با انتظار در خیمه‌اش درآییم]]، ص؟ [[سید مهدی موسوی|موسوی، سید مهدی]]، [[تربیت سیاسی در پرتو انتظار (مقاله)|تربیت سیاسی در پرتو انتظار]]، ص ۳۲-۳۳؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۵۸ ـ ۴۵۹؛ ر.ک. [[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۴۶ – ۴۷؛ [[مهدی فقیه‌ایمانی|فقیه‌ایمانی، مهدی]]، [[مهدویت از دیدگاه نهج البلاغه (کتاب)|مهدویت از دیدگاه نهج البلاغه]]، ص ۷؛ پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود، [[شیعه در عصر غیبت (کتاب)|شیعه در عصر غیبت]]، ص ۳۴-۳۷؛ [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر]]، ص۷۶-۷۷؛ [[عبدالرحمن انصاری|انصاری، عبدالرحمن]]، [[وظایف منتظران امام عصر (کتاب)|وظایف منتظران امام عصر]]، ص۲۸-۳۱؛ کرمی؛ رضا علی، خانواده منتظر امام زمان، ص ۷۵-۷۶.</ref> نکته ای که در این [[روایت]] وجود دارد این است که [[پیامبر]]{{صل}} با اضافه کردن کلمۀ [[امام]] به کلمۀ زمان؛ [[ضرورت وجود امام]] را در هر عصر و زمانی لازم می‌‌دانند و چنین [[کلامی]] جز بر [[امامان معصوم]] [[شیعه]] که آخرین آنها [[امام عصر]] است منطبق نمی‌گردد<ref>ر.ک. [[مهدی فقیه‌ایمانی|فقیه‌ایمانی، مهدی]]، [[مهدویت از دیدگاه نهج البلاغه (کتاب)|مهدویت از دیدگاه نهج البلاغه]]، ص ۷. </ref>. با توجه به این [[روایت]] مهدی‌باوری، شرط بهره‌مندی از [[ایمان]] و [[اسلام واقعی]] است و منظور از [[جاهلیت]]، ایام [[کفر]] و [[ضلالت]] قبل از [[اسلام]] است<ref>ر.ک. [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص ۳۴ ـ ۳۵.</ref>. | ||
#[[امام صادق]]{{ع}} میفرمایند: «به درستی که [[بهترین]] و واجب‌ترین فریضه‌ها بر [[انسان]] [[شناخت]] [[پروردگار]] و [[اقرار]] به [[بندگی]] او و پس از آن [[شناخت]] [[فرستاده خدا]] می‌باشد و [[گواهی]] دادن به [[پیامبری]] او و در مرحله بعد شناختن امامی که به صفت و نامش در حال [[سختی]] و راحتی به او [[اقتدا]] می‌نمایی»<ref>مکیال المکارم، ج ۲، ص ۱۷۱. </ref>.<ref>ر.ک: [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۴۵، ۴۶. </ref> | # [[امام صادق]]{{ع}} میفرمایند: «به [[درستی]] که [[بهترین]] و واجب‌ترین فریضه‌ها بر [[انسان]] [[شناخت]] [[پروردگار]] و [[اقرار]] به [[بندگی]] او و پس از آن [[شناخت]] [[فرستاده خدا]] می‌باشد و [[گواهی]] دادن به [[پیامبری]] او و در مرحله بعد شناختن امامی که به صفت و نامش در حال [[سختی]] و [[راحتی]] به او [[اقتدا]] می‌نمایی»<ref>مکیال المکارم، ج ۲، ص ۱۷۱. </ref>.<ref>ر.ک: [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۴۵، ۴۶. </ref> | ||
#[[امام باقر]]{{ع}} میفرمایند: «اگر شخصی شب‌ها به [[عبادت]] مشغول باشد و روزهایش را [[روزه]] بگیرد و تمام مالش را [[صدقه]] بدهد و همۀ سال‌های عمرش به [[حج]] برود، ولی [[ولایت]] [[ولیّ]] [[خدا]] را نشناسد تا تمام اعمالش با [[راهنمایی]] او انجام پذیرد، ثوابی از [[ناحیه]] [[خداوند]] برای او نیست و او از اهل [[ایمان]] نیست»<ref>{{متن حدیث|أَمَا لَوْ أَنَّ رَجُلًا قَامَ لَیْلَهُ وَ صَامَ نَهَارَهُ وَ تَصَدَّقَ بِجَمِیعِ مَالِهِ وَ حَجَّ جَمِیعَ دَهْرِهِ وَ لَمْ یَعْرِفْ وَلَایَةَ وَلِیِّ اللَّهِ فَیُوَالِیَهُ وَ یَکُونَ جَمِیعُ أَعْمَالِهِ بِدَلَالَتِهِ إِلَیْهِ مَا کَانَ لَهُ عَلَی اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ حَقٌّ فِی ثَوَابِهِ وَ لَا کَانَ مِنْ أَهْلِ الْإِیمَان}}؛ کافی، ج۱، ص ۱۹.</ref>.<ref>ر.ک: [[مریم کریمی‌تبار|کریمی‌تبار، مریم]]، [[اهداف دولت زمینه‌ساز ظهور (مقاله)|اهداف دولت زمینه‌ساز ظهور]]، ص ۱۲۳-۱۲۷.</ref> | # [[امام باقر]]{{ع}} میفرمایند: «اگر شخصی شب‌ها به [[عبادت]] مشغول باشد و روزهایش را [[روزه]] بگیرد و تمام مالش را [[صدقه]] بدهد و همۀ سال‌های عمرش به [[حج]] برود، ولی [[ولایت]] [[ولیّ]] [[خدا]] را نشناسد تا تمام اعمالش با [[راهنمایی]] او انجام پذیرد، ثوابی از [[ناحیه]] [[خداوند]] برای او نیست و او از [[اهل]] [[ایمان]] نیست»<ref>{{متن حدیث|أَمَا لَوْ أَنَّ رَجُلًا قَامَ لَیْلَهُ وَ صَامَ نَهَارَهُ وَ تَصَدَّقَ بِجَمِیعِ مَالِهِ وَ حَجَّ جَمِیعَ دَهْرِهِ وَ لَمْ یَعْرِفْ وَلَایَةَ وَلِیِّ اللَّهِ فَیُوَالِیَهُ وَ یَکُونَ جَمِیعُ أَعْمَالِهِ بِدَلَالَتِهِ إِلَیْهِ مَا کَانَ لَهُ عَلَی اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ حَقٌّ فِی ثَوَابِهِ وَ لَا کَانَ مِنْ أَهْلِ الْإِیمَان}}؛ کافی، ج۱، ص ۱۹.</ref>.<ref>ر.ک: [[مریم کریمی‌تبار|کریمی‌تبار، مریم]]، [[اهداف دولت زمینه‌ساز ظهور (مقاله)|اهداف دولت زمینه‌ساز ظهور]]، ص ۱۲۳-۱۲۷.</ref> | ||
#[[عبدالله]] عجلان از [[امام]] [[جعفر صادق]]{{ع}} [[نقل]] کرده: «هر کس این امر ([[امامت حضرت مهدی]]) را بشناسد، و [[پیش از ظهور]] [[حضرت]] از [[دنیا]] برود، اجر و مزد کسی را دارد که در رکاب آن [[حضرت]] به [[شهادت]] رسیده است»<ref>{{متن حدیث|عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَجْلَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: مَنْ عَرَفَ هَذَا الْأَمْرَ ثُمَ مَاتَ قَبْلَ أَنْ یَقُومَ الْقَائِمُ{{ع}} کَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ قُتِلَ مَعَهُ}}؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۳۱، ح۳۱. </ref>.<ref>ر.ک. [[عبدالرحمن انصاری|انصاری، عبدالرحمن]]، [[وظایف منتظران امام عصر (کتاب)|وظایف منتظران امام عصر]]، ص۲۸-۳۱. </ref> | # [[عبدالله]] عجلان از [[امام]] [[جعفر صادق]]{{ع}} [[نقل]] کرده: «هر کس این امر ([[امامت حضرت مهدی]]) را بشناسد، و [[پیش از ظهور]] [[حضرت]] از [[دنیا]] برود، [[اجر]] و مزد کسی را دارد که در رکاب آن [[حضرت]] به [[شهادت]] رسیده است»<ref>{{متن حدیث|عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَجْلَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: مَنْ عَرَفَ هَذَا الْأَمْرَ ثُمَ مَاتَ قَبْلَ أَنْ یَقُومَ الْقَائِمُ{{ع}} کَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ قُتِلَ مَعَهُ}}؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۳۱، ح۳۱. </ref>.<ref>ر.ک. [[عبدالرحمن انصاری|انصاری، عبدالرحمن]]، [[وظایف منتظران امام عصر (کتاب)|وظایف منتظران امام عصر]]، ص۲۸-۳۱. </ref> | ||
*البته دربارۀ [[شناخت امام عصر]]{{ع}} تاکید [[امامان معصوم]]{{ع}} نسبت به [[امامان]] دیگر بیشتر است، به [[دلیل]] اینکه [[امام عصر]]{{ع}} شرایط ویژه ای دارد، از جمله اینکه ایشان [[امام غایب]] است و [[ائمه]]{{ع}} نمی‌خواستند [[مؤمنان]] در [[دوران غیبت]] گرفتار فتنه‌ای شوند<ref>ر.ک: گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۹۶-۹۷. </ref>، [[امام کاظم]]{{ع}} فرمودند: «[[امام]]، [[حجت]] [[بندگان]] است، هرکس او را رها کند، [[گمراه]] میشود و هرکس با او باشد، [[نجات]] می‌یابد و [[رستگار]] میشود»<ref>{{متن حدیث|حُجَّةُ اللَّهِ عَلَی الْعِبَادِ، مَنْ تَرَکَهُ هَلَکَ وَ مَنْ لَزِمَهُ نَجَا، حَقّاً عَلَی اللَّهِ تَعَالَی}}؛ معجم احادیث الامام المهدی، ج ۴، ص ۱۴۸.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۶۰ ـ ۶۵؛ [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۷۷؛ [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن ]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه]]، ص ۹۶ و ۹۷.</ref> | *البته دربارۀ [[شناخت امام عصر]]{{ع}} تاکید [[امامان معصوم]]{{ع}} نسبت به [[امامان]] دیگر بیشتر است، به [[دلیل]] اینکه [[امام عصر]]{{ع}} شرایط ویژه ای دارد، از جمله اینکه ایشان [[امام غایب]] است و [[ائمه]]{{ع}} نمی‌خواستند [[مؤمنان]] در [[دوران غیبت]] گرفتار فتنه‌ای شوند<ref>ر.ک: گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۹۶-۹۷. </ref>، [[امام کاظم]]{{ع}} فرمودند: «[[امام]]، [[حجت]] [[بندگان]] است، هرکس او را رها کند، [[گمراه]] میشود و هرکس با او باشد، [[نجات]] می‌یابد و [[رستگار]] میشود»<ref>{{متن حدیث|حُجَّةُ اللَّهِ عَلَی الْعِبَادِ، مَنْ تَرَکَهُ هَلَکَ وَ مَنْ لَزِمَهُ نَجَا، حَقّاً عَلَی اللَّهِ تَعَالَی}}؛ معجم احادیث الامام المهدی، ج ۴، ص ۱۴۸.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۶۰ ـ ۶۵؛ [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۷۷؛ [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه]]، ص ۹۶ و ۹۷.</ref> | ||
==چگونگی [[شناخت امام]]== | ==چگونگی [[شناخت امام]]== | ||
*اما سوالی مهم؛ چگونه می‌‌توان به این [[شناخت]] رسید؟<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲.</ref> شناختی که [[بندگی]] [[خدای متعال]] و همه [[فضیلت‌ها]] و [[ارزش‌ها]] به به این [[شناخت]] یعنی [[معرفت]] به [[امام]] بر می‌‌گردد؟<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، بایسته‌های عصر چشم به راهی. </ref> هر [[حقیقت]] و واقعیتی از راه [[حس]] و تجربه و [[فطرت]] و [[عقل]] و [[خواب]] و [[وحی]] قابل [[شناخت]] است. بدیهی است این نظر به این معنا نیست که بگوییم همۀ اشیا و حقایق، از این راه شناخته شده‌اند؛ بلکه مقصود این است که [[معرفت]] هر یک از اشیا و حقایق، از یک یا بیشتر از این راه‌ها امکان دارد<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲.</ref>. در خصوص [[شناخت]] [[امامان معصوم]]{{ع}} از جمله [[امام عصر]]{{ع}} دو طریق برای این امر وجود دارد: | *اما سوالی مهم؛ چگونه می‌‌توان به این [[شناخت]] رسید؟<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲.</ref> شناختی که [[بندگی]] [[خدای متعال]] و همه [[فضیلت‌ها]] و [[ارزش‌ها]] به به این [[شناخت]] یعنی [[معرفت]] به [[امام]] بر می‌‌گردد؟<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، بایسته‌های عصر چشم به راهی. </ref> هر [[حقیقت]] و واقعیتی از راه [[حس]] و تجربه و [[فطرت]] و [[عقل]] و [[خواب]] و [[وحی]] قابل [[شناخت]] است. [[بدیهی]] است این نظر به این معنا نیست که بگوییم همۀ اشیا و حقایق، از این راه شناخته شده‌اند؛ بلکه مقصود این است که [[معرفت]] هر یک از اشیا و حقایق، از یک یا بیشتر از این راه‌ها امکان دارد<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲.</ref>. در خصوص [[شناخت]] [[امامان معصوم]]{{ع}} از جمله [[امام عصر]]{{ع}} دو طریق برای این امر وجود دارد: | ||
#[[معرفت علمی]]: این [[معرفت]] از طریق تجربه، حال چه تجربه شخصی و یا از تجارب بزرگان و یا مطالعه کتاب و یا [[روایات]] مختلفی که درباره [[شناخت]] [[امامان معصوم]]{{ع}} وارده شده حاصل میشود<ref>ر.ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۷ ـ ۱۱۰؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲؛ [[علی هراتیان|هراتیان، علی]]، [[انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده (کتاب)|انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده]]، ص؟؟؟</ref>. | # [[معرفت علمی]]: این [[معرفت]] از طریق تجربه، حال چه تجربه شخصی و یا از تجارب بزرگان و یا مطالعه کتاب و یا [[روایات]] مختلفی که درباره [[شناخت]] [[امامان معصوم]]{{ع}} وارده شده حاصل میشود<ref>ر.ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۷ ـ ۱۱۰؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲؛ [[علی هراتیان|هراتیان، علی]]، [[انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده (کتاب)|انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده]]، ص؟؟؟</ref>. | ||
#[[معرفت قلبی]] و روحی: این [[معرفت]] از طریق [[الهام]] و [[دعا]] و [[توسل]] (مخصوصا [[توسل]] به خود [[امام عصر]]) حاصل میشود<ref>ر.ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۷ ـ ۱۱۰؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲؛ [[علی هراتیان|هراتیان، علی]]، [[انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده (کتاب)|انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده]]، ص؟؟؟</ref>. | # [[معرفت قلبی]] و [[روحی]]: این [[معرفت]] از طریق [[الهام]] و [[دعا]] و [[توسل]] (مخصوصا [[توسل]] به خود [[امام عصر]]) حاصل میشود<ref>ر.ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۷ ـ ۱۱۰؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲؛ [[علی هراتیان|هراتیان، علی]]، [[انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده (کتاب)|انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده]]، ص؟؟؟</ref>. | ||
==نتیجه‌گیری== | ==نتیجه‌گیری== | ||
*بنابراین، این گونه می‌‌توان نتیجه گرفت مقصود از شناختی که [[امامان]] ما آن را نسبت به [[امام]] زمانمان امر فرموده‌اند، این است که ما آن [[حضرت]] را آنچنان که هست بشناسیم، به گونه‌ای که این [[شناخت]] سبب در [[امان]] ماندن از شبهه‌های [[ملحدان]] و مایه [[نجات]] از [[اعمال]] [[گمراه کننده]] [[مدعیان دروغین]] باشد<ref>ر.ک. [[محبوبه رجایی|رجایی، محبوبه]]، [[مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت (مقاله)|مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت]]، ص؟؟؟</ref> | *بنابراین، این گونه می‌‌توان نتیجه گرفت مقصود از شناختی که [[امامان]] ما آن را نسبت به [[امام]] زمانمان امر فرموده‌اند، این است که ما آن [[حضرت]] را آنچنان که هست بشناسیم، به گونه‌ای که این [[شناخت]] سبب در [[امان]] ماندن از شبهه‌های [[ملحدان]] و مایه [[نجات]] از [[اعمال]] [[گمراه کننده]] [[مدعیان دروغین]] باشد<ref>ر.ک. [[محبوبه رجایی|رجایی، محبوبه]]، [[مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت (مقاله)|مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت]]، ص؟؟؟</ref> | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==[[مهدی شخصی و مهدی نوعی]]== | ==[[مهدی شخصی و مهدی نوعی]]== | ||
==پرسش مستقیم== | ==[[پرسش]] مستقیم== | ||
*[[معرفت و شناخت امام چه ضرورتی دارد؟ (پرسش)]] | * [[معرفت و شناخت امام چه ضرورتی دارد؟ (پرسش)]] | ||
{{پرسمان ضرورت شناخت امام مهدی}} | {{پرسمان ضرورت شناخت امام مهدی}} | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | # [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | ||
# [[پرونده:10104244.jpg|22px]] [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|'''انتظار و وظایف منتظران''']] | # [[پرونده:10104244.jpg|22px]] [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|'''انتظار و وظایف منتظران''']] | ||
# [[پرونده:13681160.jpg|22px]] [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن ]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|'''رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه''']] | # [[پرونده:13681160.jpg|22px]] [[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|'''رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه''']] | ||
# [[پرونده:10037826.jpg|22px]] [[محمد حسین رحیمیان|رحیمیان، محمد حسین]]، [[مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر ۲ (کتاب)|'''مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر''']] | # [[پرونده:10037826.jpg|22px]] [[محمد حسین رحیمیان|رحیمیان، محمد حسین]]، [[مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر ۲ (کتاب)|'''مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر''']] | ||
# [[پرونده:13681057.jpg|22px]] [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|'''دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان''']] | # [[پرونده:13681057.jpg|22px]] [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|'''دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان''']] | ||
# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی، سید یحیی]]، [[نشانه‌های قائم آل محمد (کتاب)|'''نشانه‌های قائم آل محمد''']] | # [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی، سید یحیی]]، [[نشانه‌های قائم آل محمد (کتاب)|'''نشانه‌های قائم آل محمد''']] | ||
پژوهشگران مرکز تحقیقات | [[پژوهشگران]] مرکز تحقیقات [[اسلامی]]، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']] | ||
# [[پرونده:13681136.jpg|22px]] [[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|'''ادعیه و زیارات مهدوی''']] | # [[پرونده:13681136.jpg|22px]] [[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|'''ادعیه و زیارات مهدوی''']] | ||
# [[پرونده:Mar.jpg|22px]] [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر (مقاله)|'''واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر''']] | # [[پرونده:Mar.jpg|22px]] [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر (مقاله)|'''واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر''']] | ||
# [[پرونده:13681152.jpg|22px]] [[عبدالرحمن انصاری|انصاری، عبدالرحمن]]، [[وظایف منتظران امام عصر (کتاب)|'''وظایف منتظران امام عصر''']] | # [[پرونده:13681152.jpg|22px]] [[عبدالرحمن انصاری|انصاری، عبدالرحمن]]، [[وظایف منتظران امام عصر (کتاب)|'''وظایف منتظران امام عصر''']] | ||
# [[پرونده:151897.jpg|22px]] [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|'''امام مهدی موجود موعود''']] | # [[پرونده:151897.jpg|22px]] [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|'''امام مهدی موجود موعود''']] | ||
# [[پرونده:25661.jpg|22px]]پژوهشگران مؤسسه فرهنگی | # [[پرونده:25661.jpg|22px]] [[پژوهشگران]] مؤسسه [[فرهنگی]] [[موعود]]، [[شیعه در عصر غیبت (کتاب)|'''شیعه در عصر غیبت''']] | ||
# [[پرونده:137963.jpg|22px]] [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|'''مهدویت و آرامش روان''']] | # [[پرونده:137963.jpg|22px]] [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|'''مهدویت و آرامش روان''']] | ||
# [[پرونده:13681246.jpg|22px]] [[محمد رضا اکبری|اکبری، محمد رضا]]، [[پرچم هدایت (کتاب)|'''پرچم هدایت''']] | # [[پرونده:13681246.jpg|22px]] [[محمد رضا اکبری|اکبری، محمد رضا]]، [[پرچم هدایت (کتاب)|'''پرچم هدایت''']] | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
# [[پرونده:1100210.jpg|22px]] [[نصرتالله آیتی|آیتی، نصرتالله]]، [[آیینه انتظار یاوران مهدی (مقاله)|'''آیینه انتظار یاوران مهدی''']] | # [[پرونده:1100210.jpg|22px]] [[نصرتالله آیتی|آیتی، نصرتالله]]، [[آیینه انتظار یاوران مهدی (مقاله)|'''آیینه انتظار یاوران مهدی''']] | ||
# [[پرونده:13681097.jpg|22px]] [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|'''آخرین منجی''']] | # [[پرونده:13681097.jpg|22px]] [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|'''آخرین منجی''']] | ||
# [[پرونده:798281.jpg|22px]] پژوهشگران مسجد مقدس | # [[پرونده:798281.jpg|22px]] [[پژوهشگران]] [[مسجد مقدس جمکران]]، [[انتظار بهار و باران (کتاب)|'''انتظار بهار و باران''']] | ||
# [[پرونده:13681225.jpg|22px]] [[محبوبه رجایی|رجایی، محبوبه]]، [[مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت (مقاله)|'''مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت''']] | # [[پرونده:13681225.jpg|22px]] [[محبوبه رجایی|رجایی، محبوبه]]، [[مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت (مقاله)|'''مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت''']] | ||
# [[پرونده:13681209.jpg|22px]] [[مجتبی گودرزی|گودرزی، مجتبی]]، [[خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران (مقاله)|'''خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران''']] | # [[پرونده:13681209.jpg|22px]] [[مجتبی گودرزی|گودرزی، مجتبی]]، [[خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران (مقاله)|'''خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران''']] | ||
# [[پرونده:151828.jpg|22px]] پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|'''مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها''']] | # [[پرونده:151828.jpg|22px]] [[پژوهشگران]] مؤسسه [[آینده]] روشن، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|'''مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها''']] | ||
# [[پرونده:000034.jpg|22px]] [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|'''مهدویت''']] | # [[پرونده:000034.jpg|22px]] [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|'''مهدویت''']] | ||
# [[پرونده:13681202.jpg|22px]] [[علی باقی نصرآبادی|نصرآبادی، علی باقی]]، [[نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب (مقاله)|'''نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب''']] | # [[پرونده:13681202.jpg|22px]] [[علی باقی نصرآبادی|نصرآبادی، علی باقی]]، [[نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب (مقاله)|'''نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب''']] | ||
نسخهٔ ۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۵۵
متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.
ضرورت شناخت امام
- یکی از مهم‌ترین تکالیف مؤمنان پس از معرفت به خدا و رسول او با توجه به احادیث، معرفت و شناخت امام معصوم(ع) است[۱]، چنانکه امام صادق(ع) در تفسیر آیۀ ﴿يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاء وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ﴾[۲] حکمت که همان خیر کثیر است را پیروی از خداوند و شناخت امام معصوم معرفی کردند[۳]، البته این شناخت نسبت به امام غائب در جایگاه ویژه قرار می‌‌گیرد چراکه در زمان غیبت امام، شبهه‌ها و فتنه‌های فراوانی وجود دارد و برای رهایی از این فتنه‌ها شخص منتظر به چند نوع شناخت احتیاج دارد از جمله؛ شناخت حق و باطل و مهمتر از این دو شناخت، شناخت حجت خداست تا گرفتار فتنه‌های کور نشوند[۴]، به همین سبب است که می‌بینیم روایات فراوانی از ناحیۀ معصومان نسبت به خصوصییات امام عصر آمده است که نام و کنیه امام چیست؟ فرزند کیست؟ از نظر جسمی چه خصوصیاتی دارد؟ اصحابش دارای چه صفاتی هستند؟ از کجا ظهور میکند؟ پیش از ظهورش چه حوادثی اتفاق می‌افتد؟ اگر ظهور کند چه کارهایی انجام می‌دهد؟[۵] بر این اساس شناخت امام به خصوص شناخت امام عصر جزء وظایف اصلی منتظران است[۶]، وظیفۀ ای که بر اساس معرفت توحیدی و شناخت نبوت استوار شده است[۷]. به عبارت دیگر معرفت امام عصر در هر زمان، سرلوحۀ وظایف مکلفین است به نحوی که این وظیفه وظایف دیگر مکلف را برایش روشن میکند، زیرا هر کس توفیق شناخت امام را داشته باشد، غیبت و ظهور امام برایش یکسان است. برای چنین فردی تنها عمل به تکلیف اهمیت خواهد داشت. او همیشه خود را در محضر امامش می‌‌بیند و غیبت امام مانع از انجام وظایفش نمی‌شود[۸]. در فرهنگ شیعی، معرفت امام(ع) نه تنها شرط و لازمۀ معرفت خداوند، بلکه نشانۀ منحصر به فرد آن نیز هست؛ یعنی امام‌شناسی خود موضوعیت دارد. معرفت خدا بدون شناخت کسی که از جانب او سِمَت راهنمایی و راهبری بندگان را دارد، امکان‌پذیر نیست[۹].
تفاوت معرفت با علم به امام
- معرفت به امام غیر از علم داشتن به امام است زیرا معرفت در جایی است که تأمل و تدبر در آنجا وجود دارد[۱۰]؛ و برای تقویتش باید از عنصری به نام امید استفاده شود[۱۱]؛ درحالی که علم، صرف حاضر شدن صورت ذهنی اشیاء است[۱۲]، چنانکه در روایات باب معرفت به امام و تامل به آن سخنانی عجیبی از امامان معصوم(ع) وارد شده است، از جمله امام صادق(ع) که فرمودند: «امام خود را درست بشناس! وقتی او را شناختی، نزدیکی و دوری ظهور، به تو آسیبی نمی‌رساند»[۱۳].[۱۴]
- نمونه ای از معرفت به امام که همان تامل و تدبر نسبت به امام است شناخت مقام عظیم امامت است، چراکه شناخت این مقام رابطۀ بسیار نزدیک با مقام انسان‌ها در روی زمین دارد، زیرا انسان برای مقام خلیفة اللهی بر روی زمین خلق شده است و با توجه به اینکه رسیدن به این مقام فقط از طریق امامان معصوم که خلیفة الله اعظم است می‌‌گذرد، بنابراین اگر انسان بخواهد به این مقام عظیم برسد چاره ای ندارد مگر اینکه علم به مقام خلیفة اللهی که همان امامت امامان معصوم است پیدا کند، چنانکه امام باقر(ع) در روایتی فرمودند: «به وسیلۀ ما خدا بندگی میشود و به وسیلۀ ما خدا شناخته میشود و به وسیله ما توحید خداوند متعال تحقق می‌یابد»[۱۵].[۱۶] از این رو، این شناخت تنها منحصر در یادگیری نام‌ها و القاب و تاریخ ولادت و غیبت نیست[۱۷]، حال اگر بخواهیم کمترین درجۀ معرفت به امامان معصوم از جمله امام عصر را بیان کنیم این است که باید معتقد باشیم امام در تمامی امور، چه تشریعی و چه تکوینی همسنگ با پیامبر(ص) است الا در مسئلۀ نبوت یعنی امام نمی‌تواند نبی باشد[۱۸].
- لازمۀ سخن این است که بدانیم ائمۀ معصومین به واسطۀ این ادعا (همسنگ بود با پیامبر) و با کمک آیات قرآن همچنان که بر ما ولایت دارند، اطاعتشان هم واجب است؛ یعنی به عبارتی شناخت ائمۀ معصومین توسط شیعیان در این است که اوامر معصومین را واجب الإطاعه بدانیم؛ زیرا اگر ندانیم از چه کسی باید اطاعت کنیم، در بازی‌های سیاسی از بین می‌‌رویم و آنگاه جامعۀ اسلامی به تفرقه و از هم پاشیدگی تهدید خواهد شد[۱۹].
- مقام عظیم "ولایت" توسط این آیه ﴿أَطِيعُواْ اللَّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُولِي الأَمْرِ مِنكُمْ﴾[۲۰] برای پیامبر اثبات شدنی است و از این رو اطاعتش بر همۀ مسلمان‌ها واجب است. به عقیدۀ ما شیعیان، این مقام، پس از رسول خدا با توجه به بخش دیگر آیه ﴿وأُولِي الأَمْرِ مِنكُمْ﴾ به ائمۀ معصومین از جمله امام عصر منتقل شد[۲۱] و به همین دلیل است که شناخت و معرفت امامان معصوم از جمله امام عصر به قدری اهمیت دارد که امام سجاد(ع) شناخت امام زمان(ع) را مقدم بر انتظار می‌‌داند: «مردم دوران غیبت امام زمان(ع)، همان‌هایی هستند که به امامت و پیشوایی او معرفت دارند و در انتظار ظهورش به سر می‌‌برند و آنها برتر از همۀ مردم در تمام دوران‌ها هستند»[۲۲].[۲۳] با این وجود می‌‌توان مدعی شد معرفت به امام، نخستین گام برای تحقق یک انتظار توانمند است[۲۴] و حتی می‌‌توان گفت معرفت در بحث مهدویت نه تنها مقدمۀ یک انتظار توانمند است بلکه، مقدمۀ ایمان و اطاعت هم هست. معرفت، یعنی شناخت؛ اگر ما چیزی را نشناسیم، چگونه به آن ایمان بیاوریم و یا از آن اطاعت کنیم؛ یعنی اصل ایمان و اطاعت، به معرفت وابسته است[۲۵]. چنانکه مرحوم شیخ صدوق می‌‌گوید: ایمان مؤمن صحیح نیست، مگر اینکه از حالات کسی که به او ایمان آورده آگاه باشد[۲۶].
- در واقع معرفت پیدا کردن به امام شامل ویژگی‌ها و ابعاد وجودی حضرت، مثل امامت، عصمت، علم، حیات، ### 313###[۲۷] و اندیشیدن در کلمات و اوامر و تأمل در حکمت نام‌ها و نشانه‌ها و علائم ظهور و نیز دانستن سبب و حکمت غیبت پر رمز و راز ایشان میشود[۲۸]. البته نباید از این نکته غفلت کرد، اصل معرفت و شناخت امام معصوم(ع) بدون ارادۀ الهی ممکن نخواهد بود[۲۹]، چنانکه در روایتی از امام صادق(ع) در باب معرفت پرسیده شده است: معرفت ساختۀ کیست؟ حضرت فرمودند: «از ساخته‌های خداوند است و برای بندگان نقشی در حصول معرفت نیست»[۳۰].[۳۱]
دلیل بر لزوم شناخت امام زمان(ع)
- اما علت تاکید بر شناخت امام معصوم(ع) از جمله امام عصر(ع) که توسط ائمه(ع) صورت گرفته است چیست؟ به طوری که عده ای قائلند شناخت حقیقی امام عصر باعث ظهور حضرت میشود؟[۳۲]
در جواب، به ادلۀ عقلی و نقلی استناد شده است:
دلیل عقلی
- پیامبر اکرم(ص) خلیفۀ خداوند است و بر اساس وحی سخن می‌‌گوید و عمل میکند و چون امام، نائب پیامبر(ص) و سخن و عملش به منزلۀ سخن و عمل پیامبر(ص) است یعنی تمام حرکات و اعمال و سخنانش وحیانی و ملکوتی است، این الزام را برای ما به وجود می‌‌آورد که او را به خوبی بشناسیم تا گرفتار امام نماهای خبیث زمینی نشویم[۳۳].
- معرفت به امام یعنی معرفت به ولایت آن حضرت؛ یعنی به این باور رسیدن که امام، به انسان‌ها نزدیکتر و سزاوارتر از خودشان است، چرا که عشق هر کسی به خودش، غریزی است؛ اما عشق امام به انسان‌ها الهی و آسمانی و زائل شدنی نیست، با این وجود آیا منطقی نیست امامی که از ما به ما نزدیکتر است را بشناسیم و در سایۀ ولایت آنان حرکت کنیم[۳۴].
دلیل نقلی
- امام صادق(ع) در ضمن دعایی میفرمایند: «اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَکَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِیَّکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَکَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی»[۳۵].[۳۶]
- امام باقر(ع) میفرمایند: «بنده مؤمن نباشد تا خدا و رسولش و همه امامها را و امام زمانش را بشناسد»[۳۷].[۳۸]
- امام کاظم(ع) فرمودند: «کسی که در چهار چیز شک کند به تمام آنچه خداوند تبارک و تعالی نازل کرده کافر شده است یکی از آنها شناخت امام است در هر زمان و مکانی، شناخت شخص امام و اوصاف او»[۳۹].[۴۰]
- پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «مَنْ مَاتَ وَ هُوَ لَا یَعْرِفُ إِمَامَهُ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً»[۴۱].[۴۲] نکته ای که در این روایت وجود دارد این است که پیامبر(ص) با اضافه کردن کلمۀ امام به کلمۀ زمان؛ ضرورت وجود امام را در هر عصر و زمانی لازم می‌‌دانند و چنین کلامی جز بر امامان معصوم شیعه که آخرین آنها امام عصر است منطبق نمی‌گردد[۴۳]. با توجه به این روایت مهدی‌باوری، شرط بهره‌مندی از ایمان و اسلام واقعی است و منظور از جاهلیت، ایام کفر و ضلالت قبل از اسلام است[۴۴].
- امام صادق(ع) میفرمایند: «به درستی که بهترین و واجب‌ترین فریضه‌ها بر انسان شناخت پروردگار و اقرار به بندگی او و پس از آن شناخت فرستاده خدا می‌باشد و گواهی دادن به پیامبری او و در مرحله بعد شناختن امامی که به صفت و نامش در حال سختی و راحتی به او اقتدا می‌نمایی»[۴۵].[۴۶]
- امام باقر(ع) میفرمایند: «اگر شخصی شب‌ها به عبادت مشغول باشد و روزهایش را روزه بگیرد و تمام مالش را صدقه بدهد و همۀ سال‌های عمرش به حج برود، ولی ولایت ولیّ خدا را نشناسد تا تمام اعمالش با راهنمایی او انجام پذیرد، ثوابی از ناحیه خداوند برای او نیست و او از اهل ایمان نیست»[۴۷].[۴۸]
- عبدالله عجلان از امام جعفر صادق(ع) نقل کرده: «هر کس این امر (امامت حضرت مهدی) را بشناسد، و پیش از ظهور حضرت از دنیا برود، اجر و مزد کسی را دارد که در رکاب آن حضرت به شهادت رسیده است»[۴۹].[۵۰]
- البته دربارۀ شناخت امام عصر(ع) تاکید امامان معصوم(ع) نسبت به امامان دیگر بیشتر است، به دلیل اینکه امام عصر(ع) شرایط ویژه ای دارد، از جمله اینکه ایشان امام غایب است و ائمه(ع) نمی‌خواستند مؤمنان در دوران غیبت گرفتار فتنه‌ای شوند[۵۱]، امام کاظم(ع) فرمودند: «امام، حجت بندگان است، هرکس او را رها کند، گمراه میشود و هرکس با او باشد، نجات می‌یابد و رستگار میشود»[۵۲].[۵۳]
چگونگی شناخت امام
- اما سوالی مهم؛ چگونه می‌‌توان به این شناخت رسید؟[۵۴] شناختی که بندگی خدای متعال و همه فضیلت‌ها و ارزش‌ها به به این شناخت یعنی معرفت به امام بر می‌‌گردد؟[۵۵] هر حقیقت و واقعیتی از راه حس و تجربه و فطرت و عقل و خواب و وحی قابل شناخت است. بدیهی است این نظر به این معنا نیست که بگوییم همۀ اشیا و حقایق، از این راه شناخته شده‌اند؛ بلکه مقصود این است که معرفت هر یک از اشیا و حقایق، از یک یا بیشتر از این راه‌ها امکان دارد[۵۶]. در خصوص شناخت امامان معصوم(ع) از جمله امام عصر(ع) دو طریق برای این امر وجود دارد:
- معرفت علمی: این معرفت از طریق تجربه، حال چه تجربه شخصی و یا از تجارب بزرگان و یا مطالعه کتاب و یا روایات مختلفی که درباره شناخت امامان معصوم(ع) وارده شده حاصل میشود[۵۷].
- معرفت قلبی و روحی: این معرفت از طریق الهام و دعا و توسل (مخصوصا توسل به خود امام عصر) حاصل میشود[۵۸].
نتیجه‌گیری
- بنابراین، این گونه می‌‌توان نتیجه گرفت مقصود از شناختی که امامان ما آن را نسبت به امام زمانمان امر فرموده‌اند، این است که ما آن حضرت را آنچنان که هست بشناسیم، به گونه‌ای که این شناخت سبب در امان ماندن از شبهه‌های ملحدان و مایه نجات از اعمال گمراه کننده مدعیان دروغین باشد[۵۹]
راه‌های شناخت امام مهدی
آثار شناخت و اعتقاد به امام مهدی
مهدی شخصی و مهدی نوعی
پرسش مستقیم
جستارهای وابسته
منابع
سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت ج۱
محدثی، جواد، فرهنگ غدیر
عارفی، اسحاق، امامت‌پژوهی
مجتبی تونه‌ای، موعودنامه
هرنجی، منصور، انتظار و وظایف منتظران
گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه
رحیمیان، محمد حسین، مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر
موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان
فاضل همدانی، سید یحیی، نشانه‌های قائم آل محمد
پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، فرهنگ شیعه
اباذری، محمود، ادعیه و زیارات مهدوی
نجفی لیواری، مریم و محمدنیا گالشکلامی، نرگس، واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر
انصاری، عبدالرحمن، وظایف منتظران امام عصر
جوادی آملی، عبدالله، امام مهدی موجود موعود
پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود، شیعه در عصر غیبت
سبحانی‌نیا، محمد، مهدویت و آرامش روان
اکبری، محمد رضا، پرچم هدایت
محمد‌هاشمی، عبدالله، فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی
سهرابی، صادق، با انتظار در خیمه‌اش درآییم
مصباح یزدی، محمد تقی، آفتاب ولایت
آیتی، نصرتالله، آیینه انتظار یاوران مهدی
صمدی، قنبر علی، آخرین منجی
پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، انتظار بهار و باران
رجایی، محبوبه، مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت
گودرزی، مجتبی، خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران
پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها
رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت
نصرآبادی، علی باقی، نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب
فرحمند، مهناز، جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت
موسوی اصفهانی، سید محمد تقی، تکالیف بندگان نسبت به امام زمان
مروجی طبسی، محمد جواد، بامداد بشریت
شفیعی سروستانی، ابراهیم، نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی
فقیهی، علی نقی، امیری، شعله و شریفی، فاطمه، تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان
فقیه‌ایمانی، مهدی، مهدویت از دیدگاه نهج البلاغه
سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت
هراتیان، علی، انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ر.ک: تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۶۷۴؛ هرنجی، منصور، انتظار و وظایف منتظران، ص ۷۷؛ گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۹۶ و ۹۷؛؛ رحیمیان، محمد حسین، مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر، ص ۳۲؛ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۴۵، ۴۶؛ فاضل همدانی، سید یحیی، نشانه‌های قائم آل محمد، ص ۶۰؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، فرهنگ شیعه، ص ۴۵۸ ـ ۴۵۹.
- ↑ «به هر که خواهد فرزانگی می‌بخشد و هر که را فرزانگی دهند به راستی خیری فراوان داده‌اند؛ و جز خردمندان در یاد نمی‌گیرند» سوره بقره، آیه: ۲۶۹.
- ↑ ر.ک. اباذری، محمود، ادعیه و زیارات مهدوی، ص ۴۶ – ۴۷؛ نجفی لیواری، مریم و محمدنیا گالشکلامی، نرگس، واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر، ص۷۶-۷۷.
- ↑ ر.ک: موسوی، سید مهدی، تربیت سیاسی در پرتو انتظار، ص ۳۲-۳۳؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، فرهنگ شیعه، ص ۴۵۸ ـ ۴۵۹.
- ↑ ر.ک. انصاری، عبدالرحمن، وظایف منتظران امام عصر، ص۲۸-۳۱.
- ↑ ر.ک: موسوی، سید مهدی، تربیت سیاسی در پرتو انتظار، ص ۳۲-۳۳؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، فرهنگ شیعه، ص ۴۵۸ ـ ۴۵۹.
- ↑ ر.ک: جوادی آملی، عبدالله، امام مهدی موجود موعود، ص ۱۹۳ ـ ۱۸۹.
- ↑ ر.ک. پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود، شیعه در عصر غیبت، ص ۳۴-۳۷؛ انصاری، عبدالرحمن، وظایف منتظران امام عصر، ص۲۸-۳۱.
- ↑ ر.ک. سبحانی‌نیا، محمد، مهدویت و آرامش روان، ص ۳۴ ـ ۳۵.
- ↑ ر.ک: حسینی میلانی، سید علی، وظایف امت در برابر امام، ص ۸۲.
- ↑ ر.ک. نجفی لیواری، مریم و محمدنیا گالشکلامی، نرگس، واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر، ص۷۶-۷۷.
- ↑ ر.ک: حسینی میلانی، سید علی، وظایف امت در برابر امام، ص ۸۲.
- ↑ «اِعْرِفْ إِمَامَکَ فَإِنَّکَ إِذَا عَرَفْتَ إِمَامَکَ لَمْ یَضُرَّکَ تَقَدَّمَ هَذَا اَلْأَمْرُ أَوْ تَأَخَّرَ»؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۱.
- ↑ ر.ک: اکبری، محمد رضا، پرچم هدایت، ص۶۰؛ محمد‌هاشمی، عبدالله، فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی، ص۳۱-۳۲؛ هرنجی، منصور، انتظار و وظایف منتظران، ص۷۷؛ سهرابی، صادق، با انتظار در خیمه‌اش درآییم، ص؟؛ پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود، شیعه در عصر غیبت، ص ۳۴-۳۷؛ انصاری، عبدالرحمن، وظایف منتظران امام عصر، ص۲۸-۳۱.
- ↑ «بِنَا عُبِدَ اللَّهُ وَ بِنَا عُرِفَ اللَّهُ وَ بِنَا وُحِّدَ اللَّهُ»؛ الکافی، کتاب التوحید، باب النوادر، ح ۱۰.
- ↑ ر.ک. گودرزی، مجتبی، خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران، ص ۲۰۸.
- ↑ ر.ک: مصباح یزدی، محمد تقی، آفتاب ولایت، ص۵۶. آیتی، نصرتالله، آیینه انتظار یاوران مهدی، ص ۱۶۰-۱۶۱؛ نجفی لیواری، مریم و محمدنیا گالشکلامی، نرگس، واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر، ص۷۶-۷۷.
- ↑ ر.ک: صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص ۱۲۶-۱۲۸؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۷۴؛ گودرزی، مجتبی، خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران، ص ۲۰۸.
- ↑ ر.ک: مصباح یزدی، محمد تقی، آفتاب ولایت، ص۵۶.
- ↑ «ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه ۵۹.
- ↑ ر.ک: مصباح یزدی، محمد تقی، آفتاب ولایت، ص۵۶.
- ↑ «إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلُونَ بِإِمَامَتِهِ الْمُنْتَظِرُونَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ»؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۲۲.
- ↑ پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، انتظار بهار و باران، ص ۷۱- ۷۲.
- ↑ ر.ک. رجایی، محبوبه، مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت؛ گودرزی، مجتبی، خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران، ص ۲۰۸.
- ↑ پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۱۱۳.
- ↑ رجایی، محبوبه، مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت.
- ↑ ر.ک: اکبری، محمد رضا، پرچم هدایت، ص۶۰؛؛ فقیهی، علی نقی، امیری، شعله و شریفی، فاطمه، تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان، ص ۱۰۸-۱۱۰.
- ↑ ر.ک: رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۷ ـ ۱۱۰.
- ↑ ر.ک: نصرآبادی، علی باقی، نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب، ص۱۳۱؛ فرحمند، مهناز، جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت.
- ↑ «قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ(ع) الْمَعْرِفَةُ مِنْ صُنْعِ مَنْ هِیَ؟ قَالَ: مِنْ صُنْعِ اللَّهِ لَیْسَ لِلْعِبَادِ فِیهَا صُنْعٌ»؛ کافی، ج ۱، ص ۱۹۴، ح ۱.
- ↑ ر.ک: شفیعی سروستانی، ابراهیم، نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی؛ موسوی اصفهانی، سید محمد تقی، تکالیف بندگان نسبت به امام زمان، ص ۱۴۴-۱۴۵.
- ↑ ر.ک: کریمی‌تبار، مریم، اهداف دولت زمینه‌ساز ظهور، ص ۱۲۳-۱۲۷.
- ↑ ر.ک: جوادی آملی، عبدالله، امام مهدی موجود موعود، ص ۱۹۳ ـ ۱۸۹.
- ↑ ر.ک: آیتی، نصرتالله، آیینه انتظار یاوران مهدی، ص ۱۶۰-۱۶۱.
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۳۳۷: «خداوندا، خودت را به من بشناسان. پس به درستی که تو اگر خودت را به من نشناسانی، پیغمبر تو را نشناسم. خداوندا، رسول خود را به من بشناسان، پس به درستی که تو اگر رسول خود را به من نشناسانی، حجّت تو را نشناسم. خداوندا، حجّت خود را به من بشناسان، پس به درستی که تو اگر حجّت خود را به من نشناسانی، از دین خویش گمراه میشوم».
- ↑ ر.ک: جوادی آملی، عبدالله، امام مهدی موجود موعود، ص ۱۹۳-۱۸۹؛ مروجی طبسی، محمد جواد، بامداد بشریت، ص ۶۰ ـ ۶۵؛ الهی‌نژاد، حسین، وظایف منتظران در عصر غیبت، ص ۶۳؛ گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۹۶ و ۹۷؛ سهرابی، صادق، با انتظار در خیمه‌اش درآییم، ص؟؛ شفیعی سروستانی، ابراهیم، نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی؛ ظهوری‌فر، محمد، انتظار وظیفه‌ساز؟؟؟ فرحمند، مهناز، جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت؛ سهرابی، صادق، با انتظار در خیمه‌اش درآییم، ص؟؛ پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود، شیعه در عصر غیبت، ص ۳۴-۳۷.
- ↑ «لَا یَکُونُ الْعَبْدُ مُؤْمِناً حَتَّی یَعْرِفَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الْأَئِمَّةَ کُلَّهُمْ وَ إِمَامَ زَمَانِهِ»؛ کافی، ج ۱، ص ۱۸۰.
- ↑ ر.ک: کوثری، ابراهیم، انتظار و وظایف منتظران، ص ۹.
- ↑ «مَنْ شَکَّ فِی أَرْبَعَةٍ فَقَدْ کَفَرَ بِجَمِیعِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَحَدُهَا مَعْرِفَةُ الْإِمَامِ فِی کُلِّ زَمَانٍ وَ أَوَانٍ بِشَخْصِهِ وَ نَعْتِهِ»؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۴۱۳.
- ↑ ر.ک: آهنگران، محمد رسول، بررسی مبانی ضرورت زمینه‌سازی برای ظهور موعود، ص ۱۷۱.
- ↑ خالد برقی، احمد بن محمد، محاسن برقی، ج۱، ص۲۵۱ و مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۳، ص۷۶.
- ↑ ر.ک: رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۷-۱۱۰؛ مروجی طبسی، محمد جواد، بامداد بشریت، ص ۶۰ ـ ۶۵؛ گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۹۶ و ۹۷؛ آهنگران، محمد رسول، بررسی مبانی ضرورت زمینه‌سازی برای ظهور موعود، ص ۱۷۱؛ کریمی‌تبار، مریم، اهداف دولت زمینه‌ساز ظهور، ص ۱۲۳-۱۲۷؛ اکبری، محمد رضا، پرچم هدایت، ص۶۰؛ شفیعی سروستانی، ابراهیم، نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی؛ فقیهی، علی نقی، امیری، شعله و شریفی، فاطمه، تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان، ص ۱۰۸-۱۱۰؛ محمد‌هاشمی، عبدالله، فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی، ص۳۱-۳۲؛ نصرآبادی، علی باقی، نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب، ص۱۳۱؛ ظهوری‌فر، محمد، انتظار وظیفه‌ساز؟؟؟ الهی‌نژاد، حسین، وظایف منتظران در عصر غیبت، ص ۶۳؛ سهرابی، صادق، با انتظار در خیمه‌اش درآییم، ص؟ موسوی، سید مهدی، تربیت سیاسی در پرتو انتظار، ص ۳۲-۳۳؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، فرهنگ شیعه، ص ۴۵۸ ـ ۴۵۹؛ ر.ک. اباذری، محمود، ادعیه و زیارات مهدوی، ص ۴۶ – ۴۷؛ فقیه‌ایمانی، مهدی، مهدویت از دیدگاه نهج البلاغه، ص ۷؛ پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود، شیعه در عصر غیبت، ص ۳۴-۳۷؛ نجفی لیواری، مریم و محمدنیا گالشکلامی، نرگس، واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر، ص۷۶-۷۷؛ انصاری، عبدالرحمن، وظایف منتظران امام عصر، ص۲۸-۳۱؛ کرمی؛ رضا علی، خانواده منتظر امام زمان، ص ۷۵-۷۶.
- ↑ ر.ک. فقیه‌ایمانی، مهدی، مهدویت از دیدگاه نهج البلاغه، ص ۷.
- ↑ ر.ک. سبحانی‌نیا، محمد، مهدویت و آرامش روان، ص ۳۴ ـ ۳۵.
- ↑ مکیال المکارم، ج ۲، ص ۱۷۱.
- ↑ ر.ک: موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۴۵، ۴۶.
- ↑ «أَمَا لَوْ أَنَّ رَجُلًا قَامَ لَیْلَهُ وَ صَامَ نَهَارَهُ وَ تَصَدَّقَ بِجَمِیعِ مَالِهِ وَ حَجَّ جَمِیعَ دَهْرِهِ وَ لَمْ یَعْرِفْ وَلَایَةَ وَلِیِّ اللَّهِ فَیُوَالِیَهُ وَ یَکُونَ جَمِیعُ أَعْمَالِهِ بِدَلَالَتِهِ إِلَیْهِ مَا کَانَ لَهُ عَلَی اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ حَقٌّ فِی ثَوَابِهِ وَ لَا کَانَ مِنْ أَهْلِ الْإِیمَان»؛ کافی، ج۱، ص ۱۹.
- ↑ ر.ک: کریمی‌تبار، مریم، اهداف دولت زمینه‌ساز ظهور، ص ۱۲۳-۱۲۷.
- ↑ «عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَجْلَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: مَنْ عَرَفَ هَذَا الْأَمْرَ ثُمَ مَاتَ قَبْلَ أَنْ یَقُومَ الْقَائِمُ(ع) کَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ قُتِلَ مَعَهُ»؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۳۱، ح۳۱.
- ↑ ر.ک. انصاری، عبدالرحمن، وظایف منتظران امام عصر، ص۲۸-۳۱.
- ↑ ر.ک: گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۹۶-۹۷.
- ↑ «حُجَّةُ اللَّهِ عَلَی الْعِبَادِ، مَنْ تَرَکَهُ هَلَکَ وَ مَنْ لَزِمَهُ نَجَا، حَقّاً عَلَی اللَّهِ تَعَالَی»؛ معجم احادیث الامام المهدی، ج ۴، ص ۱۴۸.
- ↑ ر.ک: مروجی طبسی، محمد جواد، بامداد بشریت، ص ۶۰ ـ ۶۵؛ هرنجی، منصور، انتظار و وظایف منتظران، ص ۷۷؛ گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن، رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۹۶ و ۹۷.
- ↑ ر.ک: سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص ۱۹۹- ۲۱۲.
- ↑ ر.ک: سلیمیان، خدامراد، بایسته‌های عصر چشم به راهی.
- ↑ ر.ک: سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص ۱۹۹- ۲۱۲.
- ↑ ر.ک: رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۷ ـ ۱۱۰؛ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص ۱۹۹- ۲۱۲؛ هراتیان، علی، انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده، ص؟؟؟
- ↑ ر.ک: رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۷ ـ ۱۱۰؛ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص ۱۹۹- ۲۱۲؛ هراتیان، علی، انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده، ص؟؟؟
- ↑ ر.ک. رجایی، محبوبه، مؤلفه‌های انتظار توانمند در قرآن کریم و سنت، ص؟؟؟