نعمت: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
*'''نِعمت:''' آنچه سبب [[آسایش]]، [[خوشی]]، بهره‌مندی [[انسان]] و [[زندگی]] بهتر او میشود. هر خیر و [[لذت]] [[حلال]] و منفعتی نعمت محسوب میشود. ریشه [[نعمت‌ها]] به [[خدا]] برمی‌‌گردد و ما هر چه داریم، از [[مال]] و [[جوانی]] و [[سلامتی]] و [[امنیت]] و میوه‌ها و خوردنی‌ها و [[نور]] [[خورشید]] و [[ابر]] و باد و [[باران]]، از سوی خداست و او [[صاحب نعمت]] و [[ولی نعمت]] ماست. | *'''نِعمت:''' آنچه سبب [[آسایش]]، [[خوشی]]، بهره‌مندی [[انسان]] و [[زندگی]] بهتر او میشود. هر خیر و [[لذت]] [[حلال]] و منفعتی نعمت محسوب میشود. ریشه [[نعمت‌ها]] به [[خدا]] برمی‌‌گردد و ما هر چه داریم، از [[مال]] و [[جوانی]] و [[سلامتی]] و [[امنیت]] و میوه‌ها و خوردنی‌ها و [[نور]] [[خورشید]] و [[ابر]] و باد و [[باران]]، از سوی خداست و او [[صاحب نعمت]] و [[ولی نعمت]] ماست. | ||
*[[نعمت‌های الهی]] یا مادی است یا [[معنوی]]، یا محسوس است یا نامحسوس، یا کوچک است یا بزرگ، یا [[اخروی]]، ولی هر چه هست، بی‌شمار است و [[قرآن]] می‌‌گوید اگر بخواهید [[نعمت‌های خدا]] را بشمارید، نمی‌توانید. نمونه‌های فراوانی از [[نعمت‌های خدا]] در [[قرآن]] [[بیان]] شده است. سوره الرحمن، یکی از موارد ذکر نعمت‌هاست. | *[[نعمت‌های الهی]] یا مادی است یا [[معنوی]]، یا محسوس است یا نامحسوس، یا کوچک است یا بزرگ، یا [[اخروی]]، ولی هر چه هست، بی‌شمار است و [[قرآن]] می‌‌گوید اگر بخواهید [[نعمت‌های خدا]] را بشمارید، نمی‌توانید. نمونه‌های فراوانی از [[نعمت‌های خدا]] در [[قرآن]] [[بیان]] شده است. سوره الرحمن، یکی از موارد ذکر نعمت‌هاست. | ||
*[[خداوند]] از [[بندگان]] خواسته هم [[نعمت‌ها]] را یاد کنند، هم [[شکر]] و [[سپاس]] آنها را انجام دهند و [[وعده]] فرموده که هر که سپاسگزاری کند نعمتش را بیفزاید و هر که [[ناسپاسی]] کند، نعمت از او گرفته شود. نعمت‌های [[اخروی]] در [[بهشت]] و [[آخرت]]، [[پاداش]] کسانی است که در [[دنیا]] اهل [[ایمان]] و [[عمل صالح]] و [[ترک گناه]] بوده‌اند و آن [[نعمت‌ها]] به مراتب بهتر و بیشتر از نعمت‌های [[دنیا]] و همیشگی است. به [[نعمت‌ها]] | *[[خداوند]] از [[بندگان]] خواسته هم [[نعمت‌ها]] را یاد کنند، هم [[شکر]] و [[سپاس]] آنها را انجام دهند و [[وعده]] فرموده که هر که سپاسگزاری کند نعمتش را بیفزاید و هر که [[ناسپاسی]] کند، نعمت از او گرفته شود. نعمت‌های [[اخروی]] در [[بهشت]] و [[آخرت]]، [[پاداش]] کسانی است که در [[دنیا]] اهل [[ایمان]] و [[عمل صالح]] و [[ترک گناه]] بوده‌اند و آن [[نعمت‌ها]] به مراتب بهتر و بیشتر از نعمت‌های [[دنیا]] و همیشگی است. به [[نعمت‌ها]] {{متن قرآن|آلَاءِ }} هم گفته میشود که در [[سوره]] [[الرحمان]] تکرار شده است: {{متن قرآن|فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ}}<ref>«پس کدام نعمت پروردگارتان را دروغ می‌شمارید؟» سوره الرحمن، آیه ۱۳.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۲۸ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۵۳
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
مقدمه
- نِعمت: آنچه سبب آسایش، خوشی، بهره‌مندی انسان و زندگی بهتر او میشود. هر خیر و لذت حلال و منفعتی نعمت محسوب میشود. ریشه نعمت‌ها به خدا برمی‌‌گردد و ما هر چه داریم، از مال و جوانی و سلامتی و امنیت و میوه‌ها و خوردنی‌ها و نور خورشید و ابر و باد و باران، از سوی خداست و او صاحب نعمت و ولی نعمت ماست.
- نعمت‌های الهی یا مادی است یا معنوی، یا محسوس است یا نامحسوس، یا کوچک است یا بزرگ، یا اخروی، ولی هر چه هست، بی‌شمار است و قرآن می‌‌گوید اگر بخواهید نعمت‌های خدا را بشمارید، نمی‌توانید. نمونه‌های فراوانی از نعمت‌های خدا در قرآن بیان شده است. سوره الرحمن، یکی از موارد ذکر نعمت‌هاست.
- خداوند از بندگان خواسته هم نعمت‌ها را یاد کنند، هم شکر و سپاس آنها را انجام دهند و وعده فرموده که هر که سپاسگزاری کند نعمتش را بیفزاید و هر که ناسپاسی کند، نعمت از او گرفته شود. نعمت‌های اخروی در بهشت و آخرت، پاداش کسانی است که در دنیا اهل ایمان و عمل صالح و ترک گناه بوده‌اند و آن نعمت‌ها به مراتب بهتر و بیشتر از نعمت‌های دنیا و همیشگی است. به نعمت‌ها ﴿آلَاءِ ﴾ هم گفته میشود که در سوره الرحمان تکرار شده است: ﴿فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴾[۱][۲].
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ «پس کدام نعمت پروردگارتان را دروغ می‌شمارید؟» سوره الرحمن، آیه ۱۳.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی.