بیعت عقبه دوم: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'واحد' به 'واحد') |
(←منابع) |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
# [[پرونده:152259.jpg|22px]] [[محمد رضا فرخی|فرخی، محمد رضا]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|'''فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم''']] | |||
# [[پرونده:000052.jpg|22px]] [[حمید رضا مطهریفر|مطهریفر، حمید رضا]]، [[بیعت ۱ (مقاله)|بیعت]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|'''دائرةالمعارف قرآن کریم ج۶''']] | |||
# [[پرونده:42439.jpg|22px]] [[منیره شریعتجو|شریعتجو، منیره]]، [[پیمان عقبه دوم (مقاله)|پیمان عقبه دوم]]، [[فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱''']] | |||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== |
نسخهٔ ۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۵۰
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از زیرشاخههای بحث بیعت است. "بیعت عقبه دوم" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل بیعت عقبه دوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- یک سال پس از بیعت عقبه اول، حدود هفتاد مرد و دو زن از مردم یثرب به مکه آمدند و در همان محل با رسول خدا(ص) ملاقات و با ایشان بیعت کردند. در این بیعت بود که زمینه هجرت آن حضرت به یثرب فراهم شد. مواد این بیعت با بیعت عقبه اول متفاوت بود. در اینجا مسئله دفاع و جهاد مطرح شد و پیغمبر اکرم(ص) فرمود: "با شما بیعت میکنم بر اینکه همانگونه که از زنان و فرزندان خود دفاع میکنید، از من نیز دفاع کنید"[۱][۲].
- عبادة بن صامت میگوید: "ما با رسول خدا(ص) بیعت کردیم تا در رکابش بجنگیم و در سختی و راحتی، نشاط و خستگی، فرمانبردارش باشیم و آنکه او را بر خود برگزینیم... و در راه خدا از سرزنش سرزنش کنندگان نترسیم"[۳]. در پایان، تمام مردان، دست در دست رسول خدا(ص) نهادند و بیعت کردند[۴] و زنان هم با همان شرط بیعت کردند، بدون اینکه حضرت با آنان مصافحه کند[۵][۶].
- در این بیعت، مسئله "دفاع" نیز مطرح شد. در واقع، این قبیل بیعت، گذشته نیز سابقه داشت و در زمان جنگ، افراد قبیله با "قائد" خود بیعت میکردند. نکته تازه اینکه این بار، مسئله، جنبه قبیلهای نداشت و افراد مسلمان شده از همه قبایل، یک جبهه واحد دینی - سیاسی را تشکیل میدادند [۷].
- نتیجه این بیعت و وفاداری، ایجاد انضباط و تشکل سیاسی و در نهایت حکومت نبوی(ص) بود[۸].
- البته بیعتها و اعلام وفاداریهایی هم که به صورت انفرادی پس از بیعت عقبه گزارش شده است، بیشتر بر اساس پذیرش بر اسلام، هجرت و جهاد بود؛ اما پس از فتح مکه، فقط بر اساس پذیرش اسلام و جهاد بوده است[۹][۱۰].
منابع
- فرخی، محمد رضا، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم
- مطهریفر، حمید رضا، بیعت، دائرةالمعارف قرآن کریم ج۶
- شریعتجو، منیره، پیمان عقبه دوم، فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ السیرة النبویه، ج ۱، ص ۴۴۲؛ اعلام الوری، ج ۱، ص ۱۴۲؛ دلائل النبوه، ج ۲، ص ۴۴۳ و عیون الاثر، ج ۱، ص ۱۹۱.
- ↑ فرخی، محمد رضا، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص۲۴۶.
- ↑ دلائل النبوه، ج ۲، ص ۴۵۲؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج ۱، ص ۲۵۳ و السیرة النبویه، ج ۱، ص۴۵۴.
- ↑ الطبقات الکبری، ج ۱، ص ۱۷۲؛ حمیری کلاعی، الإکتفاء، ج ۱، ص ۲۶۸؛ انساب الاشراف، ج ۱، ص ۲۵۴؛ احمد ابی یعقوب یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج ۲، ص ۳۶۴ و السیرة النبویه، ج ۱، ص ۴۴۷.
- ↑ الطبقات الکبری، ج ۸، ص ۷-۸.
- ↑ فرخی، محمد رضا، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص۲۴۷.
- ↑ تاریخ تحول دولت و خلافت، ص ۳۲.
- ↑ فرخی، محمد رضا، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص۲۴۷.
- ↑ البخاری، صحیح، ج ۵، ص ۹۷؛ مسلم نیشابوری، صحیح، ج ۶، ص ۲۷ و احمد بن حنبل، مسند احمد، ج ۳، ص ۴۶۹.
- ↑ فرخی، محمد رضا، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص۲۴۷.