فقه نظام سیاسی اسلام ج۱ (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
| شماره ملی = | | شماره ملی = | ||
}} | }} | ||
این کتاب، جلد اول از مجموعهٔ | این کتاب، جلد اول از مجموعهٔ چهار جلدی '''[[فقه نظام سیاسی اسلام (کتاب)|فقه نظام سیاسی اسلام]]''' است و با زبان فارسی به مهمترین مباحث سیاسی مندرج در فقه شیعه می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر [[محسن اراکی (پدیدآورنده)|محسن اراکی]] و ناشر آن [[مجمع الفکر الاسلامی]] و [[دفتر نشر معارف]] است.<ref name=p1>[http://bookroom.ir/?a=entity.id&id=19012 وبگاه پاتوق کتاب فردا]</ref> | ||
[[پرونده:11122.jpg|بندانگشتی|200px|طرح جلد دیگری از این کتاب]] | [[پرونده:11122.jpg|بندانگشتی|200px|طرح جلد دیگری از این کتاب]] | ||
==دربارهٔ کتاب== | ==دربارهٔ کتاب== | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
{{ستون-شروع|3}} | {{ستون-شروع|3}} | ||
'''تفاوت [[فقه خرد]] با [[فقه کلان]]''' | '''تفاوت [[فقه خرد]] با [[فقه کلان]]''' | ||
* تفاوت در موضوع | |||
* [[رفتار شخصی مکلفان]] | |||
* [[رفتار اجتماعی مکلفان]] | |||
* تفاوت در محمول ([[حکم شرعی]]) | |||
* تفاوت نخست | |||
* تفاوت دوم | |||
* تفاوت سوم | |||
* تفاوت در [[روش استنباط]] | |||
'''مطلب اول: تعاریف''' | '''مطلب اول: تعاریف''' | ||
* [[سیاست]]؛ | |||
* [[فلسفۀ سیاسی]] | |||
* [[فلسفۀ سیاسی]] در معنای نخست | |||
* [[فلسفۀ سیاسی]] به معنای دوم | |||
* [[فلسفۀ سیاسی]] به معنای سوم | |||
* [[جهان‌بینی سیاسی]] | |||
* [[حکومت]] و [[حاکمیت]] و [[دولت]] | |||
* [[نظام سیاسی]]: | |||
* مفهوم [[نظام]] ([[سیستم]]) | |||
* مفهوم [[نظام اجتماعی|نظام (سیستم) اجتماعی]] | |||
* مفهوم [[نظام سیاسی]] | |||
* [[فقه]] [[نظام سیاسی اسلام]] | |||
* [[فقه حکومتی]] | |||
'''مطلب دوم: [[جهان‌بینی سیاسی اسلامی]]''' | '''مطلب دوم: [[جهان‌بینی سیاسی اسلامی]]''' | ||
'''مبحث اول: [[تبیین]] رابطۀ منطقی بین [[جهان‌بینی]] و نظریه یا [[نظام سیاسی]]''' | '''مبحث اول: [[تبیین]] رابطۀ منطقی بین [[جهان‌بینی]] و نظریه یا [[نظام سیاسی]]''' | ||
* [[جهان‌بینی الحادی]] | |||
* [[جهان‌بینی سکولاریزم دینی]] یا [[جهان‌بینی الهی خدای غیرفعال]] | |||
* [[جهان‌بینی سیاسی]] مبتنی بر [[اعتقاد به خدای فعال]] | |||
'''مبحث دوم: انواع [[جهان‌بینی سیاسی]]''' | '''مبحث دوم: انواع [[جهان‌بینی سیاسی]]''' | ||
* [[جهان‌بینی سیاسی]] [[ماتریالیسم دیالکتیک]] | |||
* نقد [[جهان‌بینی سیاسی]] [[ماتریالیسم دیالکتیک]] | |||
* پایۀ یکم: [[جهان‌بینی عمومی مادی]] ([[ماتریالیسم]]) | |||
* پایۀ دوم: [[منطق دیالکتیک|منطق]] یا [[روش دیالکتیک]] | |||
* پایه سوم: [[ماتریالیسم تاریخی]] | |||
* [[جهان‌بینی سیاسی]] [[ماتریالیسم لیبرال]] | |||
* [[جهان‌بینی]] [[سکولاریزم دینی]] [[معتقد]] به [[خدای غیرفعال]] | |||
* [[جهان‌بینی سیاسی اسلام]] ([[جهان‌بینی]] مبتنی بر [[اعتقاد به خدای فعال]]) | |||
* [[توحید ذاتی]] و [[توحید صفاتی|صفاتی]] [[خداوند]] | |||
* [[توحید افعالی]] [[خداوند]] | |||
* [[حصر حاکمیت]] و [[ملک]] و [[سلطنت]] در [[ذات باری تعالی]] | |||
'''ادلۀ [[عقل نظری]] بر [[حصر حاکمیت]] در ذات [[خدای متعال]]''' | '''ادلۀ [[عقل نظری]] بر [[حصر حاکمیت]] در ذات [[خدای متعال]]''' | ||
* [[برهان]] اول | |||
* [[برهان]] دوم | |||
* [[برهان]] سوم | |||
* [[برهان]] چهارم | |||
* [[برهان]] پنجم | |||
'''ادلۀ [[عقل عملی]] بر [[حصر حاکمیت]] در [[ذات اقدس حق‌تعالی]]''' | '''ادلۀ [[عقل عملی]] بر [[حصر حاکمیت]] در [[ذات اقدس حق‌تعالی]]''' | ||
* [[برهان]] اول | |||
* [[برهان]] دوم | |||
* [[برهان]] سوم | |||
* [[برهان]] چهارم | |||
* [[برهان]] پنجم | |||
* [[برهان]] ششم | |||
* [[برهان]] هفتم | |||
* [[برهان]] هشتم | |||
'''[[ادلۀ نقلی]] [[حصر حاکمیت بالذات]] در [[خدای متعال]]''' | '''[[ادلۀ نقلی]] [[حصر حاکمیت بالذات]] در [[خدای متعال]]''' | ||
'''بخش اول: [[ادلۀ قرآنی]] [[حصر حاکمیت بالذات]] در [[خدای متعال]]''' | '''بخش اول: [[ادلۀ قرآنی]] [[حصر حاکمیت بالذات]] در [[خدای متعال]]''' | ||
* واژۀ نخست: «[[حکم]]» | |||
* واژۀ دوم: «[[مُلک]]» | |||
* [[مُلک]] | |||
* [[مَلِک]] | |||
* [[ملکوت]] | |||
* واژۀ سوم: «[[تدبیر أمر]]» | |||
* واژۀ چهارم: «[[ولایت]]» | |||
* واژۀ پنجم: «[[أمر]]» | |||
* واژۀ ششم: «[[اطاعت]]» | |||
* قسمت اول | |||
* قسمت دوم | |||
* واژۀ هفتم: «[[اختیار]]» | |||
* واژۀ هشتم: «[[هیمنه]]» | |||
* واژۀ نهم: «[[عبادت]]» | |||
* واژۀ دهم: «[[اتباع]]» | |||
* دسته اول | |||
* دسته دوم | |||
* دسته سوم | |||
'''بخش دوم: [[ادلۀ روایی]] [[حصر حاکمیت بالذات]] در [[ذات اقدس حق‌تعالی]]''' | '''بخش دوم: [[ادلۀ روایی]] [[حصر حاکمیت بالذات]] در [[ذات اقدس حق‌تعالی]]''' | ||
* دستۀ اول: [[روایات]] واژۀ «[[مَلِک]]» و مشتقات آن | |||
* دستۀ دوم: [[روایات]] واژۀ «[[اطاعت]]» و مشتقات آن | |||
* دستۀ سوم: [[روایات]] واژۀ «[[أمر]]» و مشتقات آن | |||
*'''کتابنامه''' | *'''کتابنامه''' | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
| خط ۱۳۳: | خط ۱۳۳: | ||
==کتاب‌های وابسته== | ==کتاب‌های وابسته== | ||
*[[فقه نظام سیاسی اسلام (کتاب)|اصل مجموعه]]؛ | *[[فقه نظام سیاسی اسلام (کتاب)|اصل مجموعه]]؛ | ||
*[[فقه نظام سیاسی اسلام ج۲ (کتاب)]]. | *[[فقه نظام سیاسی اسلام ج۲ (کتاب)]]؛ | ||
*[[فقه نظام سیاسی اسلام ج۳ (کتاب)]]؛ | |||
*[[فقه نظام سیاسی اسلام ج۴ (کتاب)]]. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| خط ۱۵۴: | خط ۱۵۶: | ||
[[رده:کتاب‌های محسن اراکی]] | [[رده:کتاب‌های محسن اراکی]] | ||
[[رده:آثار محسن اراکی]] | [[رده:آثار محسن اراکی]] | ||
[[رده:کتاب‌شناسی امامت | [[رده:کتاب‌شناسی امامت چهار جلدی]] | ||
[[رده:کتاب‌شناسی امامت با تعداد صفحات بیش از ۴۰۰]] | [[رده:کتاب‌شناسی امامت با تعداد صفحات بیش از ۴۰۰]] | ||
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت منتشرشده در ۱۳۹۲]] | [[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت منتشرشده در ۱۳۹۲]] | ||
نسخهٔ ۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۰۵
| فقه نظام سیاسی اسلام، ج ۱ | |
|---|---|
 | |
| از مجموعه | [[فقه نظام سیاسی اسلام (کتاب)|فقه نظام سیاسی اسلام]][[رده:مجموعه کتاب فقه نظام سیاسی اسلام]] |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | محسن اراکی |
| موضوع | اسلام و سیاست |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات *مجمع الفکر الاسلامی (قم، ایران: ۱۳۹۲ ش)
|
| شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۵۳۱-۶۷۴-X |
| شماره ملی | |
این کتاب، جلد اول از مجموعهٔ چهار جلدی فقه نظام سیاسی اسلام است و با زبان فارسی به مهمترین مباحث سیاسی مندرج در فقه شیعه می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر محسن اراکی و ناشر آن مجمع الفکر الاسلامی و دفتر نشر معارف است.[۱]
دربارهٔ کتاب
مؤلف در این کتاب ابتدا به تبیین فقه خرد و فقه کلان (نظام) پرداخته، سپس مفاهیم بنیادینی نظیر سیاست، فلسفه سیاسی، جهان‌بینی سیاسی، حکومت، حاکمیت، دولت، نظام سیاسی، فقه نظام سیاسی و در نهایت، فقه حکومتی را تعریف کرده و در ادامه به تشریح و تبیین جهان‌بینی سیاسی اسلام و مقایسه آن با سایر جهان‌بینی های عصر کنونی پرداخته است. همچنین در پایان با برشمردن ادله عقل نظری، ادله عقل عملی و ادله نقلی شامل آیات و روایات، حصر حاکمیت در ذات اقدس خدای متعال را اثبات کرده است.[۱]
فهرست کتاب
- تفاوت در موضوع
- رفتار شخصی مکلفان
- رفتار اجتماعی مکلفان
- تفاوت در محمول (حکم شرعی)
- تفاوت نخست
- تفاوت دوم
- تفاوت سوم
- تفاوت در روش استنباط
مطلب اول: تعاریف
- سیاست؛
- فلسفۀ سیاسی
- فلسفۀ سیاسی در معنای نخست
- فلسفۀ سیاسی به معنای دوم
- فلسفۀ سیاسی به معنای سوم
- جهان‌بینی سیاسی
- حکومت و حاکمیت و دولت
- نظام سیاسی:
- مفهوم نظام (سیستم)
- مفهوم نظام (سیستم) اجتماعی
- مفهوم نظام سیاسی
- فقه نظام سیاسی اسلام
- فقه حکومتی
مطلب دوم: جهان‌بینی سیاسی اسلامی
مبحث اول: تبیین رابطۀ منطقی بین جهان‌بینی و نظریه یا نظام سیاسی
- جهان‌بینی الحادی
- جهان‌بینی سکولاریزم دینی یا جهان‌بینی الهی خدای غیرفعال
- جهان‌بینی سیاسی مبتنی بر اعتقاد به خدای فعال
مبحث دوم: انواع جهان‌بینی سیاسی
- جهان‌بینی سیاسی ماتریالیسم دیالکتیک
- نقد جهان‌بینی سیاسی ماتریالیسم دیالکتیک
- پایۀ یکم: جهان‌بینی عمومی مادی (ماتریالیسم)
- پایۀ دوم: منطق یا روش دیالکتیک
- پایه سوم: ماتریالیسم تاریخی
- جهان‌بینی سیاسی ماتریالیسم لیبرال
- جهان‌بینی سکولاریزم دینی معتقد به خدای غیرفعال
- جهان‌بینی سیاسی اسلام (جهان‌بینی مبتنی بر اعتقاد به خدای فعال)
- توحید ذاتی و صفاتی خداوند
- توحید افعالی خداوند
- حصر حاکمیت و ملک و سلطنت در ذات باری تعالی
ادلۀ عقل نظری بر حصر حاکمیت در ذات خدای متعال
ادلۀ عقل عملی بر حصر حاکمیت در ذات اقدس حق‌تعالی
ادلۀ نقلی حصر حاکمیت بالذات در خدای متعال
بخش اول: ادلۀ قرآنی حصر حاکمیت بالذات در خدای متعال
- واژۀ نخست: «حکم»
- واژۀ دوم: «مُلک»
- مُلک
- مَلِک
- ملکوت
- واژۀ سوم: «تدبیر أمر»
- واژۀ چهارم: «ولایت»
- واژۀ پنجم: «أمر»
- واژۀ ششم: «اطاعت»
- قسمت اول
- قسمت دوم
- واژۀ هفتم: «اختیار»
- واژۀ هشتم: «هیمنه»
- واژۀ نهم: «عبادت»
- واژۀ دهم: «اتباع»
- دسته اول
- دسته دوم
- دسته سوم
بخش دوم: ادلۀ روایی حصر حاکمیت بالذات در ذات اقدس حق‌تعالی
دربارهٔ پدیدآورنده
| آیت الله محسن اراکی | |
|---|---|
 | |
| لقب | آیت‌الله |
| محل زندگی | قم |
| ملیت | ایرانی |
| زبان | فارسی، عربی و انگلیسی |
| پیشه | استاد و نویسنده |
| نماینده | مجلس خبرگان رهبری از استان مرکزی |
| نقش‌های برجسته | نظریه‌پرداز «فقه نظام»، نظریه‌پرداز «منطق دلالت»، نمایندهٔ ولی فقیه، امام جمعه، حاکم شرع |
| منصب | عضو هیئت رئیسه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه اثناعشری |
| اطلاعات علمی | |
| تحصیلات | اجتهاد و دکترای فلسفهٔ تطبیقی |
| حوزه علمیه | نجف و قم |
| استادان | |
| آثار | «فقه نظام سیاسی اسلام» «نظریة الحکم فی الإسلام» «نگاهی به رسالت و امامت» «حوار فی الإمامة» «الولایة الإلهیة و ولایة الفقیه» |
| وبگاه | mohsenaraki |
محسن محمدی عراقی معروف به آیت الله محسن اراکی (متولد ۱۳۳۴ ش، نجف)، مجتهد در علوم اسلامی، استاد خارج فقه و اصول حوزهٔ علمیهٔ قم، عضو مجلس خبرگان رهبری، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضو هیئت رئیسه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، عضو شورای عالی حوزه‌های علمیه و دبیر کل پیشین مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی است. وی علاوه بر تدریس کرسی درس خارج فقه و اصول، به نظریه‌پردازی و تألیف آثار علمی و دینی مبادرت ورزیده که «اصول فقه نوین»، «کتاب الخمس»، «نظریة الحکم فی الإسلام»، «فقه نظام سیاسی اسلام» و «فقه نظام اقتصادی اسلام» از بارزترین آنها هستند. نظریهٔ «فقه نظام» و دانش جدید «منطق دلالت» از جمله حوزه‌های نظریه‌پردازی وی به شمار می‌روند. مبارزه علیه رژیم پهلوی در ایران و رژیم بعث در عراق، حاکم شرع خوزستان، نمایندگی امام خمینی و امامت جمعه در دزفول، نمایندگی ولی فقیه در انگلیس، عضویت در شورای‌عالی مجمع جهانی اهلبیت، عضویت در هیئت امناى جامعة المصطفی العالمیة، ریاست هیئت امناى مجمع الفکر الإسلامی، ریاست دانشکده اصول الدین و تأسیس چندین نهاد و بنیاد علمی، آموزشی، فرهنگی و خیریه در داخل و خارج از کشور، از جمله فعالیت‌های او است.[۲] او مؤسس و رئیس مرکز پژوهشی و آموزشی امامت و ولایت است و دانشنامهٔ مجازی امامت و ولایت زیر نظر وی تدوین و انتشار می‌یابد.
ولادت و خانواده
وی در سال ۱۳۳۴ شمسی در نجف متولد شد. پدرش آیت‌الله حبیب‌الله اراکی، اهل کرهرود اراک و از فقها و اساتید حوزهٔ علمیهٔ نجف بود. نسب مادری وی به آیت‌الله صفرعلی اراکی از علمای فیجان اراک میرسد.[۱]
تحصیلات
تحصیلات ابتدایی را نزد خانواده آموخت، سپس به مدرسهٔ «منتدی النّشر» که تحت نظارت آيت الله محمد رضا مظفر اداره می‌شد، وارد شد و تا پایهٔ اول متوسطه، به تحصیل ادامه داد. با ورود به حوزهٔ علمیهٔ نجف از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۳ به تحصیل دروس مقدمات و سطح پرداخت. پس از آن به مدت یک سال در نجف، مشغول به تحصیل دروس خارج شد. از سال ۱۳۵۴ وارد قم شد و تا سال ۱۳۷۳ به فراگیری دروس حوزوی در مقطع درس خارج اهتمام داشت. او در سال ۲۰۱۲ میلادی (١٣٩١ ش) با نگارش و ارائهٔ پایان‌نامه‌ای در موضوع علیت و آزادی با رویکردی تطبیقی (فلسفهٔ اسلامی و فلسفهٔ غرب)، مدرک دکترای فلسفه را از دانشگاه پورتسموث انگلستان دریافت کرد.[۳]
استادان و اجازهٔ اجتهاد
او تحصیلات مقدمات و سطح را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: حبیب‌الله اراکی، عباس قوچانی، محمد تقی جواهری، سید محمود هاشمی شاهرودی و سید عباس خاتم یزدی فرا گرفت. در مقطع درس خارج نیز از اساتیدی همچون حضرات آیات: سید ابوالقاسم خویی، سید محمد باقر صدر، کاظم تبریزی، سید کاظم حائری و حسین وحید خراسانی بهره جست. از اساتید علوم عقلی وی می‌توان به حضرات آیات: مرتضی مطهری، سید محمد حسینی بهشتی، عبدالله جوادی آملی و محمد تقی مصباح یزدی اشاره کرد.
وی در سال ۱۳۷۴ اجازهٔ اجتهاد خود را از حضرات آیات: محمد فاضل لنکرانی و محمد مؤمن قمی دریافت کرد.[۴]
تدریس در حوزه و دانشگاه
آغاز تدریس وی از دروس مقدمات (اعم از ادبیات و فقه و اصول و غیره) در حوزهٔ علمیهٔ نجف بوده است. او از ابتدای ورود به قم به تدریس علومی نظیر: فلسفه، کلام، فقه (شرح لمعه) و اصول (رسائل) در مدرسهٔ شهید حقانی و مدرسهٔ شهیدین پرداخت. در مدت حضور وی در استان خوزستان در حوزه‌های علمیه اهواز و دزفول و در دانشگاه شهید چمران اهواز نیز به تدریس پرداخت. در ابتدای حضور در انگلستان، حوزهٔ علمیهٔ امام حسین در لندن را تأسیس کرد و به تدریس درس خارج فقه و اصول و همچنین فلسفه و تفسیر به زبان‌های فارسی، عربی و انگلیسی اهتمام ورزید.
وی از سال ١٣٨٤ش تا کنون مشغول تدریس دروس خارج اصول فقه و خارج فقه اجتهاد و تقلید، فقه صلاة، فقه خمس، فقه نظام سیاسی، فقه نظام اقتصادی، فقه نظام فرهنگی، فقه نظام شهرسازی و فقه العقود در حوزهٔ علمیهٔ قم بوده است.[۵]
کتاب‌های منتشرشده
به زبان فارسی
- اصول فقه نوین (چهار جلد تا کنون)؛
- فقه نظام اقتصادی اسلام (سه جلد تا کنون)؛
- فقه نظام سیاسی اسلام (شش جلد تا کنون)؛
- کاوش‌هایی در مبانی نظری حکومت دینی؛
- نگاهی به رسالت و امامت؛
- امامت در قرآن (ترجمهٔ فارسی: نظریة النص علی الإمامة)؛
- گفتگوی دو مذهب (ترجمهٔ فارسی: حوار فی الإمامة)؛
- اصول عرفان ناب اسلامی در معارف سجادی؛
- درآمدی بر عرفان اسلامی؛
- آزادی و علیت (متن فارسی برگرفته از پایان‌نامهٔ دکتری)؛
- نظریهٔ شناخت (عنوان سابق: مبانی جهان‌بینی اسلامی)؛
- دوره‌ها و پیشگامان بیداری اسلامی (ترجمهٔ فارسی: الصحوة الإسلامیة المعاصرة)؛
- گفتمان بیداری اسلامی؛
- نقد ایدئولوژی سازمان مجاهدین خلق؛
- داستان انسان نخستین.
به زبان عربی
- معالم الفکر الأصولی الجدید؛
- حجیّة سنة الصحابی؛
- کتاب الخمس (دو جلد)؛
- کتاب القضاء؛
- صلاة الجمعة؛
- ملکیة المعادن فی الفقه الإسلامی؛
- ثبوت الهلال فی الأماکن المتباعدة؛
- نظریة الحکم فی الإسلام؛
- الأسس النظریة للدولة الإسلامیة؛
- أساس الحکم فی الإسلام؛
- الولایة الإلهیة و ولایة الفقیه؛
- حوار فی الإمامة؛
- نظریة النص علی الإمامة فی القرآن الکریم؛
- سنن القیادة الإلهیة فی القرآن الکریم (عنوان سابق: صلح الحسن و ثورة الحسین)؛
- صلح الامام الحسن (ع) و ثورة الامام الحسین (ع)؛
- ثورة الامام الحسین (ع) من منظور السنن التاریخیة فی القرآن (کتاب)؛
- سنن التطور الاجتماعی فی القرآن الکریم؛
- مدخل إلی منهج المعرفة الإسلامیة؛
- المعرفة الإسلامیة، منهجاً و تصوراً؛
- مدخل إلی العرفان الإسلامی؛
- الصحوة الإسلامیة المعاصرة، أدوار وروّاد.
به زبان انگلیسی
- Contemporary Islamic Awakening (ترجمه انگلیسی کتاب: الصحوة الإسلامیة المعاصرة؛ أدوار وروّاد)؛
- Freedom and Causality in Contemporary Islamic & Western Philosophy (متن فارسی برگرفته از پایان‌نامهٔ دکتری). [۱]
مقاله‌ها و مصاحبه‌های منتشرشده
به زبان فارسی
- مودت اهلبیت، ملاک وحدت حقیقی جامعه اسلامی[۶]؛
- هویت جمعی و نقش امام[۷]؛
- وحدت اجتماعی و جایگاه امام[۸]؛
- اسلام و علم الاجتماع: رابطه امام و جامعه[۹]؛
- مهدویت و سنت‌های رهبری الهی در قرآن[۱۰]؛
- جایگاه شورا در انتخاب حاکم اسلامی[۱۱]؛
- فرصت‌های موج سوم، کارکردهای عام رهبری معنوی در جهان امروز[۱۲]؛
- خاستگاه مشروعیت قدرت[۱۳]؛
- اثبات ولایت فقیه در پرتو عقل و قرآن[۱۴]؛
- ولایت مطلقه فقیه مورد اجماع[۱۵]؛
- اندیشه سیاسی انقلاب اسلامی[۱۶]؛
- رهبری معنوی در جهان امروز[۱۷]؛
- الزامات فقه سیاسی (با همکاری محمد جواد ارسطا)[۱۸]؛
- جایگاه مردم در نظام حکومتی اسلام از دیدگاه امام خمینی[۱۹]؛
- جایگاه مردم در نظام حکومتی اسلام[۲۰]؛
- تدوین هنجارهای حکومت اسلامی[۲۱]؛
- عقل در اغما، فریب‌های علمی و مفروضات مخفی علوم انسانی غرب[۲۲]؛
- آهنگ شتابان بازسازی حوزه، پیوند دو نسل گذشته و آینده، حوزه علمیه را احیا می کند[۲۳]؛
- جدیت، پژوهش مستمر، تدبر[۲۴]؛
- نظری کوتاه بر جنبش نواندیشی دینی در حوزه‌های علمی ایران در نیمه دوم قرن بیستم[۲۵]؛
- جامعیت شخصیت امام خمینی[۲۶]؛
- زندگی مشترک زن و مرد بدون عقد ازدواج[۲۷]؛
- شهید صدر و احیاگری در حوزه نجف[۲۸]؛
- حقیقت ادراک و مراحل آن در فلسفه ملاصدرا[۲۹]؛
- آیا اختیار با قانون علیت ناسازگار است؟[۳۰]
- هویت سازی عشق و نفرت[۳۱]؛
- محتاج نگاه دوباره‌ایم[۳۲]؛
- روش استنباط قواعد تنظیمی در اندیشه شهید صدر (با همکاری امین عابدی‌نژاد داورانی)[۳۳]؛
- ماهیت پیشرفت اسلامی و لوازم تحلیلی آن (با همکاری امین عابدی‌نژاد داورانی)[۳۴]؛
- نقش تحولات اجتماعی در نظریات فقهی[۳۵]؛
- سازماندهى حوزه و مرجعیت[۳۶]؛
- شمس در اشعار مولانا[۳۷]؛
- شمس به روایت شمس[۳۸]؛
- گفت و گوی تمدن ها، چیست؟ چرا؟ چگونه؟[۳۹]
- اسلام و علم الاجتماع: وحدت و تراکم اراده‌ها[۴۰]؛
- بنیاد علم الاجتماع اسلامی چیست؟[۴۱]
به زبان عربی
- العرفان الإسلامی الأصیل علی ضوء المعارف السجادیة[۴۲]
- آلیات التبلیغ فی عاشوراء الحسین(ع)؛
- العدالة، مفهومها وحقیقتها وطرق إثباتها[۴۳]؛
- الفرق بین علوم القرآن و التفسیر[۴۴]؛
- القرآن الکریم: نظرة فی تاریخ علومه و اسمائه[۴۵]؛
- القرآن الکریم: أهمیة دوره و کیفیة التعامل معه[۴۶]؛
- کیف نزل القرآن؟[۴۷]؛
- فقه الحجّ فی دراسة استدلالیّة مقارنة حجّ الصبیان؛
- الإمام الصدر ومشاریع النهضة فی الفکر الإسلامی؛
- حکم المعاطاة فی النکاح[۴۸]؛
- التعایش بین الجنسین[۴۹]؛
- التراث الثقافی فی الفقه الإسلامی[۵۰]؛
- الجرائم الصهیونیة علی ضوء بیان القائد[۵۱]
- الشهید الصدر و المنجز الفکری و الحضاری[۵۲]
تحقیق آثار
- تصحیح کتاب مقالات الأصول ضیاء الدین عراقی (با همکاری سید منذر حکیم)؛
- تصحیح اللوامع الإلهیة فی المباحث الکلامیة از مقداد سیوری (با همکاری سید عمار أبورغیف).[۵]
تأسیس نهادهای علمی
او با همکاری عده‌ای از اندیشمندان حوزه در سال ۱۳۶۶ مجمع الفکر الإسلامی را تأسیس کرد؛ مجمعی که به انجام اموری چون انتشار دورهٔ کامل آثار شیخ انصاری، احیای برخی کتب علمای شیعه، انتشار مجلهٔ علمی الفکر الإسلامی پرداخت.
به همت او در انگلستان، فعالیت‌های علمی دیگری چون امور ذیل صورت گرفت:
- تأسیس کالج علوم اسلامی لندن؛
- تأسیس دانشکدهٔ آکسفورد آکادمی (در شهر آکسفورد انگلستان)؛
- تأسیس کرسی شیعه‌شناسی در دانشگاه کمبریج؛
- تأسیس کرسی شیعه‌شناسی در دانشگاه بریستول؛
- تأسیس دفتر همکاریهای علمی اسلامی در دانشگاه SOAS لندن؛
- تأسیس جمعیت علمای مسلمان انگلیس (جماعة علماء المسلمین فی بریطانیا).
فعالیت‌های فرهنگی
پس از پیروزی انقلاب از سوی دفتر امام خمینی به اهواز، خرمشهر و آبادان اعزام شد. درسال ۱۳۵۸ اولین حوزهٔ علمیهٔ خرمشهر و همچنین مرکز فرهنگی التوعیة الإسلامیة را تأسیس کرد.
وی در مدت ده‌سالهٔ مأموریتش در انگلستان فعالیت‌های متفاوتی داشت. موارد ذیل برخی از فعالیت‌های فرهنگی او است:
- تأسیس مرکز اسلامی انگلیس در لندن؛
- تأسیس مرکز اسلامی سکینه تراست (در شرق لندن)؛
- تأسیس مسجد اسلامی کرولی لندن؛
- تأسیس مرکز اسلامی منچستر؛
- تأسیس مرکز اسلامی بیرمنگهام؛
- تأسیس مرکز اسلامی نیوکاسل؛
- تأسیس مرکز اسلامی کاردیف؛
- تأسیس مرکز اسلامی اهل‌البیت گلاسکو؛
- تأسیس مجتمع آموزشی و فرهنگی ایرانیان در لندن؛
- تأسیس مؤسسهٔ بهار (ویژهٔ تازهمسلمانان)؛
- تأسیس بنیاد جوانان فجر؛
- تأسیس مؤسسهٔ بانوان مسلمان.
وی در حوزهٔ بین‌الملل نیز فعالیت‌های فرهنگی متعددی در کارنامهٔ خود دارد؛ از جمله: برگزاری کنگره‌های بین‌المللی علمی و دینی در انگلستان؛ مانند:
- کنگرهٔ گفتگوی تمدنها (در مرکز اسلامی انگلیس)؛
- کنگرهٔ تحلیل و بررسی تروریسم (در مرکز اسلامی انگلیس)؛
- کنگرهٔ فرهنگ و تمدن اسلامی ایران (در مرکز اسلامی انگلیس)؛
- کنگرهٔ نوآوریها در اندیشهٔ امام خمینی (در دانشگاه لندن)؛
- کنگرهٔ مصلح جهانی در ادیان آسمانی (در مرکز اسلامی انگلیس)؛
- کنگرهٔ بررسی اندیشه و افکار مولانا جلالالدین رومی (در مرکز اسلامی انگلیس).
از موارد دیگر می‌توان به انتشار چند عنوان مجله و نشریه به زبان‌های مختلف انگلیسی، فارسی، عربی و اردو (وابسته به مرکز اسلامی انگلیس) اشاره کرد.[۱]
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
وی پیش از انقلاب با بیت امام خمینی مرتبط بود و در نشر اعلامیهها و آثار امام از جمله کتاب حکومت اسلامی، در عراق فعالیت می‌کرد. از سوی دیگر، در جلسات درس شهید صدر حضور فعال داشت و در نتیجهٔ آگاهی‌بخشی به جوانان دانشگاهی در عراق پیرامون نظام سلطه و بصیرت‌افزایی به آنان در ارتباط با تأسیس حکومت اسلامی بر اساس مکتب انقلابی امام خمینی و شهید صدر، تحت تعقیب دستگاه امنیتی رژیم بعث قرار گرفت و حدود یک سال، زندگی مخفیانه داشت. از سال ۱۳۵۴ که به قم مهاجرت کرد چندین بار به سازمان امنیت احضار و بازجویی شد. وی با اوجگیری انقلاب در سال ۱۳۵۷ فعالیت‌های سیاسی خود را علیه رژیم طاغوت تشدید کرد، تظاهرات عاشورای ۵۷ را در شهر اراک رهبری کرد و به ایراد سخنرانی و دیگر فعّالیتهای انقلابی پرداخت.
از جمله فعالیت‌های وی پس از انقلاب، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- حاکم شرع آبادان و خرمشهر؛
- ریاست دادگاه‌های انقلاب اسلامی استان خوزستان؛
- ریاست کل دادگستری استان خوزستان؛
- نمایندگی امام خمینی در شهرستان دزفول و امامت جمعهٔ این شهر؛
- سه دوره نمایندگی مجلس خبرگان.
پس از مراجعت از مأموریت نمایندگی ولی فقیه در خارج و آغاز فعالیت مجدد وی در ایران، با حکم رهبر انقلاب اسلامی، به عضویت شورای‌عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی و سپس به سمت دبیر کلی این مجمع برگزیده شد. وی همچنین به عضویت شورای‌عالی مجمع جهانی اهل بیت (ع) و نایب رئیسی، دبیری شورا و همچنین سرپرستی این مجموعه منصوب گردید. از دیگر مسئولیت‌های وی می‌توان به عضویت در هیئت امنای جامعة المصطفی العالمیة اشاره کرد.
جستارهای وابسته
آثار معرفی‌شدهٔ فقه نظام سیاسی اسلام ج۱ (کتاب)
پانویس
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ وبگاه پاتوق کتاب فردا خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «p1» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده‌است - ↑ وبگاه جامعه مدرسین
- ↑ وبگاه تبیان
- ↑ پایگاه اندیشوران حوزه
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ وبگاه مجمع الفکر الاسلامی
- ↑ بانک اطلاعات نشریات کشور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ بانک اطلاعات نشریات کشور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ بانک اطلاعات نشریات کشور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پرتال جامع علوم انسانی
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ بانک اطلاعات نشریات کشور
- ↑ بانک اطلاعات نشریات کشور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ بانک اطلاعات نشریات کشور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ بانک اطلاعات نشریات کشور
- ↑ وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور و وبگاه الصراط
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت
- ↑ وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت
- ↑ وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت
- ↑ بانک اطلاعات نشریات کشور
- ↑ بانک اطلاعات نشریات کشور
پیوند به بیرون
کتاب‌های وابسته
- اصل مجموعه؛
- فقه نظام سیاسی اسلام ج۲ (کتاب)؛
- فقه نظام سیاسی اسلام ج۳ (کتاب)؛
- فقه نظام سیاسی اسلام ج۴ (کتاب).