تشرید: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'خداوند متعالی' به 'خداوند متعال')
خط ۱۲: خط ۱۲:
*تشرید: متفرق‌ کردن و پراکندن<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۳، ص۲۳۶-۲۳۷.</ref>، سختگیری در [[عقوبت]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۲۴۱.</ref>، تار ومار کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۵.</ref>. اصل آن "شرد" به معنای راندن و دور کردن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۶۹.</ref> و طرد کردن به [[کراهت]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۳، ص۳۳.</ref>.
*تشرید: متفرق‌ کردن و پراکندن<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۳، ص۲۳۶-۲۳۷.</ref>، سختگیری در [[عقوبت]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۲۴۱.</ref>، تار ومار کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۵.</ref>. اصل آن "شرد" به معنای راندن و دور کردن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۶۹.</ref> و طرد کردن به [[کراهت]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۳، ص۳۳.</ref>.
*{{متن قرآن|فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ}}<ref>«پس چون در جنگ بر آنان دست یافتی با (تار و مار کردن) آنها، کسانی را که در پس ایشانند پراکنده ساز! باشد که در یاد گیرند» سوره انفال، آیه ۵۷.</ref>‌.
*{{متن قرآن|فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ}}<ref>«پس چون در جنگ بر آنان دست یافتی با (تار و مار کردن) آنها، کسانی را که در پس ایشانند پراکنده ساز! باشد که در یاد گیرند» سوره انفال، آیه ۵۷.</ref>‌.
*از [[سیاست‌های جنگی]] و نظامی که [[خداوند]] متعالی به [[پیامبر]]{{صل}} و [[مسلمانان]] رهنمود می‌دهد، برخورد [[قاطع]]، تار ومار کردن و قلع و قمع [[دشمنان]] است تا برای دیگران مایه هشدار و [[عبرت]] شود<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۱۳.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۸۵.</ref>.
*از [[سیاست‌های جنگی]] و نظامی که [[خداوند متعال]] به [[پیامبر]]{{صل}} و [[مسلمانان]] رهنمود می‌دهد، برخورد [[قاطع]]، تار ومار کردن و قلع و قمع [[دشمنان]] است تا برای دیگران مایه هشدار و [[عبرت]] شود<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۱۳.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۸۵.</ref>.


==منابع==
==منابع==

نسخهٔ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۴۲

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تشرید (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۳، ص۲۳۶-۲۳۷.
  2. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۲۴۱.
  3. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۵.
  4. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۶۹.
  5. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۳، ص۳۳.
  6. «پس چون در جنگ بر آنان دست یافتی با (تار و مار کردن) آنها، کسانی را که در پس ایشانند پراکنده ساز! باشد که در یاد گیرند» سوره انفال، آیه ۵۷.
  7. سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۱۳.
  8. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۸۵.