امنیت در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۱۷

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اأمن (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

أمن: اطمینان نفس و زوال خوف^[۱]، اطمینان نفس هنگام خوف^[۲]، ضد خوف^[۳]، آسایش و امان و ایمن‌ بودن^[۴].
﴿وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ﴾^[۵].
امنیت دو جنبه دارد: امنیت فردی و امنیت اجتماعی. مسئولیت برقراری هر دو بُعد از امنیت را نظام سیاسی و دولت بر عهده دارند؛ امّا در جامعه قرآنی مؤمنان با آراستگی به صفت ایمان، در وجود خود امنیت ایجاد می‌کنند تا کسی از تجاوز و تعدّی آنان، دچار ظلم نگردد ^[۶]؛ بدین ترتیب امنیت اجتماعی در درون و باطن آحاد و اعضای جامعه خاستگاه می‌یابد که بسیار استوار و خدشه‌ناپذیر خواهد بود^[۷].

منابع

نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۹۰.
↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۳۷.
↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۳۸۸.
↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۹.
↑ «و هنگامی که خبری از ایمنی یا بیم به ایشان برسد آن را فاش می‌کنند» سوره نساء، آیه ۸۳.
↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۷، ص۲۰۰-۲۰۱.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۲۵.

[1] حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۹۰.

[2] احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۳۷.

[3] خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۳۸۸.

[4] بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۹.

[5] «و هنگامی که خبری از ایمنی یا بیم به ایشان برسد آن را فاش می‌کنند» سوره نساء، آیه ۸۳.

[6] سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۷، ص۲۰۰-۲۰۱.

[7] نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۲۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 ==مقدمه==
-*[[أمن]]: [[اطمینان]] نفس و [[زوال]] [[خوف]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۹۰.</ref>، [[اطمینان]] نفس هنگام [[خوف]]<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۳۷.</ref>، ضد [[خوف]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۳۸۸.</ref>، [[آسایش]] و [[امان]] و ایمن‌ بودن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۹.</ref>.
+*[[أمن]]: [[اطمینان]] نفس و زوال [[خوف]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۹۰.</ref>، [[اطمینان]] نفس هنگام [[خوف]]<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۳۷.</ref>، ضد [[خوف]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۳۸۸.</ref>، [[آسایش]] و [[امان]] و ایمن‌ بودن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۹.</ref>.
 *{{متن قرآن|وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ}}<ref>«و هنگامی که خبری از ایمنی یا بیم به ایشان برسد آن را فاش می‌کنند» سوره نساء، آیه ۸۳.</ref>.
 *[[امنیت]] دو جنبه دارد: [[امنیت]] فردی و [[امنیت اجتماعی]]. [[مسئولیت]] برقراری هر دو بُعد از [[امنیت]] را [[نظام سیاسی]] و [[دولت]] بر عهده دارند؛ امّا در [[جامعه]] [[قرآنی]] [[مؤمنان]] با [[آراستگی]] به صفت [[ایمان]]، در وجود خود [[امنیت]] ایجاد می‌کنند تا کسی از [[تجاوز]] و تعدّی آنان، دچار [[ظلم]] نگردد <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۷، ص۲۰۰-۲۰۱.</ref>؛ بدین ترتیب [[امنیت اجتماعی]] در درون و [[باطن]] آحاد و اعضای [[جامعه]] خاستگاه می‌یابد که بسیار [[استوار]] و خدشه‌ناپذیر خواهد بود<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۲۵.</ref>.