شورزدن: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} ==مقدمه== از اصطلاحات خاصّ عزاداری و نوحه خوان...» ایجاد کرد) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
نسخهٔ ۲۲ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۲۴
مقدمه
از اصطلاحات خاصّ عزاداری و نوحه خوانی است. وقتی سینه زنی یا زنجیر زنی به نقطۀ اوج خود می‌رسد، ریتم حرکات و صداها سریعتر و پرشورتر شده، با کلماتی همچون "حسین حسین" و... بر سر و سینه می‌زنند. گاهی هم کسانی در این حال غش می‌کنند و از خود بی خود می‌شوند، آنان را از میان جمع بیرون برده، آب به چهره‌اش می‌ریزند تا به خود آید. وقتی دسته‌های عزادار و زنجیر زن به حال "شور" می‌رسند، طبل‌ها و سنج‌ها را با شدّت بیشتری به صدا در می‌آورند. این حالت در عزاداریهای برخی شهرها بیشتر رایج است[۱].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۷۹.