تمام بن عباس: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
*تمام بن عباس آخرین [[فرزند]] [[عباس بن عبدالمطلب]] پسر عموی [[رسول خدا]]{{صل}} و [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} و [[برادر]] [[عبدالله بن عباس]] است<ref>عباس دارای ده پسر بود که شش نفرشان از ام الفضل بودند، و اسامی آنان: فضل، عبدالله، عبیدالله، ثم، معبد، عبدالرحمان، و یک دختر از این همسر داشت به نام ام حبیب. و پسران دیگر عباس عون، کثیر و تمام بود که مادرشان ام ولد بوده است، و فرزند دهم عباس، به نام حارث است که از همسری به نام هذیل بوده است.</ref>. او در زمان [[پیامبر اسلام]]{{صل}} در [[مدینه]] متولد شد و مادرش [[ام ولد]] بود و دو [[برادر]] [[مادری]] او [[عون]] و کثیر می‌باشند<ref>ر.ک: اسد الغابه، ج۱، ص۲۱۲؛ الاصابه، ج۱، ص۳۷۵ و اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۷.</ref>. | *تمام بن عباس آخرین [[فرزند]] [[عباس بن عبدالمطلب]] پسر عموی [[رسول خدا]]{{صل}} و [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} و [[برادر]] [[عبدالله بن عباس]] است<ref>عباس دارای ده پسر بود که شش نفرشان از ام الفضل بودند، و اسامی آنان: فضل، عبدالله، عبیدالله، ثم، معبد، عبدالرحمان، و یک دختر از این همسر داشت به نام ام حبیب. و پسران دیگر عباس عون، کثیر و تمام بود که مادرشان ام ولد بوده است، و فرزند دهم عباس، به نام حارث است که از همسری به نام هذیل بوده است.</ref>. او در زمان [[پیامبر اسلام]]{{صل}} در [[مدینه]] متولد شد و مادرش [[ام ولد]] بود و دو [[برادر]] [[مادری]] او [[عون]] و کثیر می‌باشند<ref>ر.ک: اسد الغابه، ج۱، ص۲۱۲؛ الاصابه، ج۱، ص۳۷۵ و اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۷.</ref>. | ||
*در [[صحابی]] یا [[تابعی]] بودن تمام [[اختلاف]] است، اما او این [[روایت]] معروف را از [[رسول خدا]]{{صل}} [[نقل]] نموده که فرمود: "اگر بر امتم سخت نمی‌بود، [[مسواک زدن]] در هنگام هر [[نماز]] را بر آنان [[واجب]] می‌کردم"<ref>{{متن حدیث|لَوْ لاَ أَنْ أَشُقَّ عَلَى أُمَّتِي لَأَمَرْتُهُمْ بِالسِّوَاكِ مَعَ كُلِّ صَلاَةٍ}}؛ ر.ک: اسد الغابه، ج۱، ص۲۱۲؛ الاصابه، ج۱، ص۳۷۵ و اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۷.</ref>. اگر این [[حدیث]] را بدون واسطه از [[رسول خدا]]{{صل}} [[نقل]] کرده باشد، [[صحابی]] بودن او تقویت می‌شود. | *در [[صحابی]] یا [[تابعی]] بودن تمام [[اختلاف]] است، اما او این [[روایت]] معروف را از [[رسول خدا]]{{صل}} [[نقل]] نموده که فرمود: "اگر بر امتم سخت نمی‌بود، [[مسواک زدن]] در هنگام هر [[نماز]] را بر آنان [[واجب]] می‌کردم"<ref>{{متن حدیث|لَوْ لاَ أَنْ أَشُقَّ عَلَى أُمَّتِي لَأَمَرْتُهُمْ بِالسِّوَاكِ مَعَ كُلِّ صَلاَةٍ}}؛ ر.ک: اسد الغابه، ج۱، ص۲۱۲؛ الاصابه، ج۱، ص۳۷۵ و اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۷.</ref>. اگر این [[حدیث]] را بدون واسطه از [[رسول خدا]]{{صل}} [[نقل]] کرده باشد، [[صحابی]] بودن او تقویت می‌شود. | ||
*تمام بن عباس، از [[شیعیان امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود و با آن [[حضرت]] [[بیعت]] کرد و از [[نزدیکان]] [[حضرت]] قرار گرفت و [[امام]]{{ع}} نیز متقابلاً به وی [[اعتماد]] داشت و او را به [[فرمانداری]] [[مدینه]] گمارد؛ زیرا هنگامی که [[حضرت]] برای [[سرکوب]] [[ناکثین]] عازم [[بصره]] بود، [[سهل بن حنیف]] را بر [[مدینه]] گمارد، بعد او را نزد خود فراخواند و تمام بن عباس را بر [[امارت]] [[مدینه]] [[نصب]] کرد، و سپس او را نیز [[عزل]] نمود و [[ابو ایوب انصاری]] را گمارد و [[ابو ایوب انصاری]] تا [[شهادت]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بر [[مدینه]] [[امارت]] کرد<ref>اسد الغابه، ج۱، ص۲۱۲ و ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۹۳.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۵۳.</ref> | *تمام بن عباس، از [[شیعیان امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود و با آن [[حضرت]] [[بیعت]] کرد و از [[نزدیکان]] [[حضرت]] قرار گرفت و [[امام]]{{ع}} نیز متقابلاً به وی [[اعتماد]] داشت و او را به [[فرمانداری]] [[مدینه]] گمارد؛ زیرا هنگامی که [[حضرت]] برای [[سرکوب]] [[ناکثین]] عازم [[بصره]] بود، [[سهل بن حنیف]] را بر [[مدینه]] گمارد، بعد او را نزد خود فراخواند و تمام بن عباس را بر [[امارت]] [[مدینه]] [[نصب]] کرد، و سپس او را نیز [[عزل]] نمود و [[ابو ایوب انصاری]] را گمارد و [[ابو ایوب انصاری]] تا [[شهادت]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بر [[مدینه]] [[امارت]] کرد<ref>اسد الغابه، ج۱، ص۲۱۲ و ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۹۳.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۵۳-۲۵۴.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۴۹
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- تمام بن عباس آخرین فرزند عباس بن عبدالمطلب پسر عموی رسول خدا(ص) و امیرالمؤمنین علی(ع) و برادر عبدالله بن عباس است[۱]. او در زمان پیامبر اسلام(ص) در مدینه متولد شد و مادرش ام ولد بود و دو برادر مادری او عون و کثیر می‌باشند[۲].
- در صحابی یا تابعی بودن تمام اختلاف است، اما او این روایت معروف را از رسول خدا(ص) نقل نموده که فرمود: "اگر بر امتم سخت نمی‌بود، مسواک زدن در هنگام هر نماز را بر آنان واجب می‌کردم"[۳]. اگر این حدیث را بدون واسطه از رسول خدا(ص) نقل کرده باشد، صحابی بودن او تقویت می‌شود.
- تمام بن عباس، از شیعیان امیرالمؤمنین(ع) بود و با آن حضرت بیعت کرد و از نزدیکان حضرت قرار گرفت و امام(ع) نیز متقابلاً به وی اعتماد داشت و او را به فرمانداری مدینه گمارد؛ زیرا هنگامی که حضرت برای سرکوب ناکثین عازم بصره بود، سهل بن حنیف را بر مدینه گمارد، بعد او را نزد خود فراخواند و تمام بن عباس را بر امارت مدینه نصب کرد، و سپس او را نیز عزل نمود و ابو ایوب انصاری را گمارد و ابو ایوب انصاری تا شهادت امیرالمؤمنین(ع) بر مدینه امارت کرد[۴].[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ عباس دارای ده پسر بود که شش نفرشان از ام الفضل بودند، و اسامی آنان: فضل، عبدالله، عبیدالله، ثم، معبد، عبدالرحمان، و یک دختر از این همسر داشت به نام ام حبیب. و پسران دیگر عباس عون، کثیر و تمام بود که مادرشان ام ولد بوده است، و فرزند دهم عباس، به نام حارث است که از همسری به نام هذیل بوده است.
- ↑ ر.ک: اسد الغابه، ج۱، ص۲۱۲؛ الاصابه، ج۱، ص۳۷۵ و اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۷.
- ↑ «لَوْ لاَ أَنْ أَشُقَّ عَلَى أُمَّتِي لَأَمَرْتُهُمْ بِالسِّوَاكِ مَعَ كُلِّ صَلاَةٍ»؛ ر.ک: اسد الغابه، ج۱، ص۲۱۲؛ الاصابه، ج۱، ص۳۷۵ و اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۷.
- ↑ اسد الغابه، ج۱، ص۲۱۲ و ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۹۳.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۵۳-۲۵۴.