رشید هجری: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[رشید هجری در رجال و تراجم]] | [[رشید هجری در تاریخ اسلامی]]| [[رشید هجری در نهج البلاغه]]</div> | : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[رشید هجری در رجال و تراجم]] | [[رشید هجری در تاریخ اسلامی]]| [[رشید هجری در نهج البلاغه]]</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
[[رُشَیْد هَجَری]] از [[یاران باوفای امام علی]]{{ع}} و از [[دوستان]] صمیمی [[میثم تمار]] و [[حبیب بن مظاهر]] بود. [[اهل یمن]] بود. پس از [[شهادت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} در [[کوفه]] دچار فتنه‌های «زیاد» شد. او را دستگیر کرده به [[شهادت]] رساندند.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۱۲۲</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۵.</ref>. | [[رُشَیْد هَجَری]] از [[یاران باوفای امام علی]]{{ع}} و از [[دوستان]] صمیمی [[میثم تمار]] و [[حبیب بن مظاهر]] بود. [[اهل یمن]] بود. پس از [[شهادت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} در [[کوفه]] دچار فتنه‌های «زیاد» شد. او را دستگیر کرده به [[شهادت]] رساندند.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۱۲۲</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۵.</ref>. | ||
نسخهٔ ۳ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۲۱
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
رُشَیْد هَجَری از یاران باوفای امام علی(ع) و از دوستان صمیمی میثم تمار و حبیب بن مظاهر بود. اهل یمن بود. پس از شهادت علی(ع) در کوفه دچار فتنه‌های «زیاد» شد. او را دستگیر کرده به شهادت رساندند.[۱][۲].
مقدمه
- رُشَید هَجَری از فقیهان، محدثان و عالمان بزرگ شیعی و از یاران بیدار دل و استوار گام علی(ع) است. او را از یاران امام حسن(ع) و امام حسین(ع) نیز شمرده‌اند. علی(ع) رُشَید را بزرگ می‌داشت و به او "رُشَید بلایا" می‌گفت. نگاه نافذ او به فراسوی ظاهر دنیا راه یافته بود و از این رو، او را عالم به حوادث گذشته و آینده دانسته‌اند. علی(ع) روزی به رُشید فرمود: "آن گاه که فرزندْ خوانده بنی‌امیه، در پی تو فرستد و دست‌ها و پاها و زبانت را قطع کند، چگونه شکیبایی خواهی کرد؟". رُشید پرسید که: آیا فرجام آن، بهشت است؟[۳] و بدین‌سان، شکوه شکیبایی را رقم زد و استوار گامی در عشق علی(ع) را بیان کرد و چون آن هنگامه رسید و زیاد بن ابیهْ چنان کرد، او از حق، روی برنتافت و شهد شهادت نوشید و به دار کشیده شد[۴].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۱۲۲
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۷۵.
- ↑ الأمالی، طوسی، ص ۱۶۵، ح ۲۷۶.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۸۳۷.