خصم در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۲۱ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۰۴
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خصم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- دشمنی، ستیزه‌جویی[۱]، جدل پیشگی[۲]. به دو طرف مخاصمه و منازعه، خصم گفته می‌شود و به کسی که بسیار دشمنی و ستیزه می‌کند، خصیم می‌گویند[۳].
هَذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ
[۴].- البته هرگاه واژه خصم با لام متعدی شود، به معنای مدافع و پشتیبان خواهد بود؛ مانند: وَلَا تَكُنْ لِلْخَائِنِينَ خَصِيمًا[۵].
- خصیم در فرهنگ عمومی از صفات ناپسند و ضد ارزشی است که در مقابل آن، ترحّم و محبت به مؤمنان سفارش شده است: رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ[۶].[۷].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۰.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۲، ص۱۸۰.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۸۵.
- ↑ «اینان دو گروه دشمنند که درباره پروردگارشان با هم به دشمنی برخاستند» سوره حج، آیه ۱۹.
- ↑ «طرفدار خائنان مباش» سوره نساء، آیه ۱۰۵.
- ↑ «میان خویش مهربانند» سوره فتح، آیه ۲۹.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۵۷.