آل یعقوب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱۹: خط ۱۹:
*[[ابوبکر]] [[عتیق]] [[نیشابوری]] ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا}}<ref>«(همان) که از من و از خاندان یعقوب میراث می‌برد و پروردگارا! او را پسندیده گردان» سوره مریم، آیه ۶.</ref> این سؤال را مطرح می‌کند که چرا با وجود این سخن [[پیغمبر]]: {{متن حدیث| نَحْنُ مَعَاشِرَ الْأَنْبِيَاءِ لَا نُورَثُ مَا تَرَكْنَاهُ صَدَقَةٌ}} [[زکریا]] گفت: {{متن قرآن|يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ}}<ref>«(همان) که از من و از خاندان یعقوب میراث می‌برد» سوره مریم، آیه ۶.</ref> جواب گوییم: مراد [[زکریا]] از این [[میراث]]، [[علم]] و حبورت است و {{متن قرآن|وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ}} مراد از آن [[میراث]] ملکت است که حبورت در [[خاندان]] [[زکریا]] بود و ملکت در [[خاندان]] [[یعقوب]]<ref>تفسیر سورآبادی، ج۲، ص۱۴۶۲.</ref>.
*[[ابوبکر]] [[عتیق]] [[نیشابوری]] ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا}}<ref>«(همان) که از من و از خاندان یعقوب میراث می‌برد و پروردگارا! او را پسندیده گردان» سوره مریم، آیه ۶.</ref> این سؤال را مطرح می‌کند که چرا با وجود این سخن [[پیغمبر]]: {{متن حدیث| نَحْنُ مَعَاشِرَ الْأَنْبِيَاءِ لَا نُورَثُ مَا تَرَكْنَاهُ صَدَقَةٌ}} [[زکریا]] گفت: {{متن قرآن|يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ}}<ref>«(همان) که از من و از خاندان یعقوب میراث می‌برد» سوره مریم، آیه ۶.</ref> جواب گوییم: مراد [[زکریا]] از این [[میراث]]، [[علم]] و حبورت است و {{متن قرآن|وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ}} مراد از آن [[میراث]] ملکت است که حبورت در [[خاندان]] [[زکریا]] بود و ملکت در [[خاندان]] [[یعقوب]]<ref>تفسیر سورآبادی، ج۲، ص۱۴۶۲.</ref>.
*[[علامه طباطبایی]] [[دلیل]] اینکه در این خطاب، [[یوسف]] را اصل و [[آل یعقوب]] را معطوف بر او گرفته و فرموده: {{متن قرآن|عَلَيْكَ وَعَلَى آلِ يَعْقُوبَ}}<ref>«بر تو و بر خاندان یعقوب» سوره یوسف، آیه ۶.</ref> این‌گونه بیان کرده است: به این منظور که با [[خواب]] او مطابق باشد، او در [[خواب]]، خود را مسجود [[یعقوب]] و [[آل یعقوب]] دید و ایشان را دید که در هیأت [[آفتاب]] و ماه و [[ستارگان]] بر او [[سجده]] می‌کنند. تمام شدن [[نعمت]] بر خود [[یوسف]] به همین بود که او را [[حکمت]] و [[نبوت]] و [[ملک]] و [[عزت]] بداد و او را از مخلصین قرار داد و بدو [[تأویل]] [[احادیث]] بیاموخت و تمام شدن آن بر [[آل یعقوب]] به این بود که چشم [[یعقوب]] را با داشتن چنین [[فرزندی]] روشن گردانیده، او و اهل‌بیتش را از بیابان و [[زندگی]] صحرانشینی به [[شهر]] بیاورد و در کاخ‌های سلطنتی، [[زندگی]] مرفهی روزی‌شان گرداند<ref>المیزان، ج۱۱، ص۱۱۳.</ref>.
*[[علامه طباطبایی]] [[دلیل]] اینکه در این خطاب، [[یوسف]] را اصل و [[آل یعقوب]] را معطوف بر او گرفته و فرموده: {{متن قرآن|عَلَيْكَ وَعَلَى آلِ يَعْقُوبَ}}<ref>«بر تو و بر خاندان یعقوب» سوره یوسف، آیه ۶.</ref> این‌گونه بیان کرده است: به این منظور که با [[خواب]] او مطابق باشد، او در [[خواب]]، خود را مسجود [[یعقوب]] و [[آل یعقوب]] دید و ایشان را دید که در هیأت [[آفتاب]] و ماه و [[ستارگان]] بر او [[سجده]] می‌کنند. تمام شدن [[نعمت]] بر خود [[یوسف]] به همین بود که او را [[حکمت]] و [[نبوت]] و [[ملک]] و [[عزت]] بداد و او را از مخلصین قرار داد و بدو [[تأویل]] [[احادیث]] بیاموخت و تمام شدن آن بر [[آل یعقوب]] به این بود که چشم [[یعقوب]] را با داشتن چنین [[فرزندی]] روشن گردانیده، او و اهل‌بیتش را از بیابان و [[زندگی]] صحرانشینی به [[شهر]] بیاورد و در کاخ‌های سلطنتی، [[زندگی]] مرفهی روزی‌شان گرداند<ref>المیزان، ج۱۱، ص۱۱۳.</ref>.
*[[آل یعقوب]] شامل هر گروهی از افراد باشد [[خداوند]] آنان را از میان [[مردم]] برگزید و [[نعمت]] خود را بر آنان تمام گرداند. معنای [[اتمام نعمت]] بر [[یوسف]] این است که به او [[حکمت]]، [[نبوت]] و [[پادشاهی]] عطا نمود و [[اتمام نعمت]] بر [[آل یعقوب]] به این معنا است که چشم [[یعقوب]] با داشتن چنین [[فرزندی]] روشن گشت و اهل‌بیتش از بیابان و صحرانشینی [[نجات]] یافتند.<ref>[[مرضیه السادات کدخدایی|کدخدایی، مرضیه السادات]]، [[آل یعقوب - رهبریان (مقاله)|مقاله «آل یعقوب»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص۵۷-۵۸.</ref>
*[[آل یعقوب]] شامل هر گروهی از افراد باشد [[خداوند]] آنان را از میان [[مردم]] برگزید و [[نعمت]] خود را بر آنان تمام گرداند. معنای [[اتمام نعمت]] بر [[یوسف]] این است که به او [[حکمت]]، [[نبوت]] و [[پادشاهی]] عطا نمود و [[اتمام نعمت]] بر [[آل یعقوب]] به این معنا است که چشم [[یعقوب]] با داشتن چنین [[فرزندی]] روشن گشت و اهل‌بیتش از بیابان و صحرانشینی [[نجات]] یافتند.<ref>[[مرضیه السادات کدخدایی|کدخدایی، مرضیه السادات]]، [[ آل یعقوب - کدخدایی (مقاله)|مقاله «آل یعقوب»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص۵۷-۵۸.</ref>


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۲۹

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل آل یعقوب (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. التحقیق، ج۱۴، ص۴۰.
  2. مجمع البحرین، ج۲، ص۱۲۸.
  3. العین، ج۱، ص۱۸۱.
  4. «و بدین گونه پروردگارت تو را برمی‌گزیند و به تو از (دانش) خوابگزاری می‌آموزد و نعمت خویش را بر تو و بر خاندان یعقوب تمام می‌گرداند چنان‌که پیش از این بر پدرانت ابراهیم و اسحاق تمام گردانید که پروردگار تو دانایی فرزانه است» سوره یوسف، آیه ۶.
  5. الکشاف، ج۲، ص۴۴۵.
  6. روح المعانی، ج۱۲، ص۲۸۱.
  7. مجمع البیان.
  8. تفسیر قرطبی، ج۹، ص۸۶.
  9. المیزان، ج۱۱، ص۱۰۷.
  10. تفسیر قرطبی، ج۶، ص۸۲.
  11. «هنگامی که آنان را از دور ببیند، خشم آهنگ و خروشی از آن می‌شنوند» سوره فرقان، آیه ۱۲.
  12. «ای وای! کاش فلانی را به دوستی نمی‌گرفتم!» سوره فرقان، آیه ۲۸.
  13. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۱۸۳-۱۸۴.
  14. «(همان) که از من و از خاندان یعقوب میراث می‌برد و پروردگارا! او را پسندیده گردان» سوره مریم، آیه ۶.
  15. «و بدین گونه پروردگارت تو را برمی‌گزیند و به تو از (دانش) خوابگزاری می‌آموزد و نعمت خویش را بر تو و بر خاندان یعقوب تمام می‌گرداند چنان‌که پیش از این بر پدرانت ابراهیم و اسحاق تمام گردانید که پروردگار تو دانایی فرزانه است» سوره یوسف، آیه ۶.
  16. تورات، سفر پیدایش، ۲۴-۲۵.
  17. معارف و معاریف، ج۱، ص۱۲۹.
  18. «(همان) که از من و از خاندان یعقوب میراث می‌برد و پروردگارا! او را پسندیده گردان» سوره مریم، آیه ۶.
  19. «(همان) که از من و از خاندان یعقوب میراث می‌برد» سوره مریم، آیه ۶.
  20. تفسیر سورآبادی، ج۲، ص۱۴۶۲.
  21. «بر تو و بر خاندان یعقوب» سوره یوسف، آیه ۶.
  22. المیزان، ج۱۱، ص۱۱۳.
  23. کدخدایی، مرضیه السادات، مقاله «آل یعقوب»، دانشنامه معاصر قرآن کریم، ص۵۷-۵۸.