خزیمیه

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

خزیمیه در حدیث | خزیمیه در کلام اسلامی | خزیمیه در معارف و سیره حسینی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خزیمیه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

خزیمیه نام یکی از منزل‌گاه‌های بین راه مکّه و کوفه (نزدیک کوفه) که امام حسین(ع) در سفر به سوی عراق، یک شبانه روز در آنجا ماند. این نام، منسوب به “خزیمه بن خازم” است و برای کسی که از کوفه به مکّه رود، پس از منزل “زرود” قرار دارد. در آن محلّ، چاه‌ها و آب‌ها و درختان و منازلی بوده است. در همانجا و همان شب بود که زینب کبری(ع) بیرون از خیمه‌ها صدای هاتفی را شنید که دو بیت شعر خواند، مضمونش این بود که این کاروان به سوی مرگ می‌‌رود. امام حسین(ع) در پاسخ خواهرش فرمود: «يَا أُخْتَاهْ كُلُّ مَا قَضَى اللَّهُ فَهُوَ كَائِنٌ». خداوند هر چه را مقدر فرموده است، خواهد شد.

جستارهای وابسته

منابع

• محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا

پانویس