انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۶۷: خط ۶۷:
[[رده:کتاب‌شناسی مهدویت]]
[[رده:کتاب‌شناسی مهدویت]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مهدویت به زبان فارسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مهدویت به زبان فارسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های انتظار]]
[[رده:کتاب‌شناسی انتظار ظهور]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های انتظار به زبان فارسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های انتظار به زبان فارسی]]
[[رده:کتاب‌های دارای چکیده]]
[[رده:کتاب‌های دارای چکیده]]

نسخهٔ ‏۳ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۳۴

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده
زبانفارسی
نویسندهعلی هراتیان
موضوعامامت، مهدویت، انتظار
مذهب[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر[[:رده:انتشارات انتشارات سبط النبی|انتشارات انتشارات سبط النبی]][[رده:انتشارات انتشارات سبط النبی]]
محل نشرقم، ایران
سال نشر
  • ۱۳۸۶
  • ۱۳۸۷ ش
شابک‭۷-۷۴-۸۵۱۹-۹۶۴-۹۷۸
شماره ملی(نامعلوم)

انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی مفهوم حقیقی انتظار ظهور امام مهدی (ع) و راه‌های حفظ این انتظار می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر علی هراتیان است و انتشارات سبط النبی انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «انتظار چیست و به چه معناست؟ آیا آن‌چه امروزه از لفظ "انتظار" به ذهن مردم می‌آید، همان است که باید باشد و همان معنای صحیح آن است؟ علی هراتیان در این باره می‌گوید: "اگر در این عصر و زمانه "انتظار" را "فریضه‌ای فراموش‌شده" بنامیم، سخنی به گزاف نگفته‌ایم". نویسنده در این کتاب ۴۸ صفحه‌ای، ضمن بیان فضیلت انتظار و توضیح و تشریح معنا و مفهوم "انتظار" و "منتظر" به بیان "اهمیت انتظار" و نیز "شور انتظار و راه‌های حفظ آن" پرداخته است.» در ادامه آمده است: «در این کتاب، در بیان مفهوم انتظار می‌خوانیم: "انتظار، معمولاً به حالت کسی گفته می‌‌شود که از وضع موجود ناراضی است و برای رسیدن به وضع مطلوب تلاش می‌‌کند. همانند بیماری که در انتظار شفا و بهبودی است یا پدری که در انتظار بازگشت جگرگوشه خویش از یک سفر طولانی است. یکی از بیماری خود ناخرسند است و دیگری از فراق فرزند ناخشنود است و دیگری از فراق فرزند ناخشنود و هر کدام نیز به نوعی برای رسیدن به وضع بهتر تلاش می‌‌کنند. بنابراین، انتظار مرکب از دو عنصر است: عنصر "نفی" و عنصر "اثبات" و هر کدام از این دو جزء، دو تأثیر متفاوت در سلوک و راه و روش منتظران بر جای می‌‌گذارند. منتظر حقیقی از یک سو هر گونه همکاری و هم آوایی با عوامل ظلم و فساد و طغیان را ترک می‌‌کند، رنگ جماعت نمی‌گیرد، در کفر و نفاق جامعه و جهان گم نمی‌شود "نفی" و از سوی دیگر تلاش می‌‌کند خود و جامعه خویش را به جامعه مطلوب عصر ظهور نزدیک تر کند". از جمله راه‌های حفظ انتظار که در این کتاب ذکر شده، "معرفت امام"، "دعای توسل"، "تبلیغ"، "دعا برای تعجیل فرج"، "حضور در مجالس یاد آن حضرت و اماکن منسوب به ایشان" و "پرهیز از گناه" است.»[۲]

فهرست کتاب

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

دربارهٔ پدیدآورنده

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

پانویس

دریافت متن

پیوند به بیرون