ایران: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}} {{پانویس2}}' به '{{پانویس}}') |
(←مقدمه) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
ایران در زمان | [[ایران]] در [[زمان]] [[عمر بن الخطاب]] [[فتح ایران|فتح]] شد و از ابتدا [[ایرانیان]] پی به [[حقانیت اهل بیت پیامبر]]{{عم}} برده بودند و اکثراً [[اسلامی]] را [[اختیار]] میکردند که مورد [[رضایت اهل بیت]]{{عم}} بود. از این روی زمانی که [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[خلافت]] را به دست گرفت، گروه گروه به سوی [[حضرت]] آمدند، تا حدی که اکثر [[یاران مخلص امام علی|یاران مخلص ایشان]] را [[موالیان]] و [[عجم]] تشکیل میدادند. در [[روایات]] زیادی از عجم به خوبی یاد شده است، و در روایتی آمده است که [[سیصد و سیزده نفر]] [[یاران حضرت قائم]]{{ع}} همگی از عجم هستند<ref>ر.ک: یاران حضرت مهدی{{ع}}.</ref>. البته عجم معنایی عام دارد که ایرانیان و [[نژاد]] [[غیر عرب]] را شامل میشود، اما در احادیثی که [[یاران حضرت مهدی]]{{ع}} را تک تک یاد کردهاند، و شهرهای [[محل]] سکونت آنان را ذکر کردهاند، میتوان شهرهای مختلف ایران را دید که از آن جمله میتوان به [[ری]]، [[خراسان]]، [[طالقان]]، [[فارس]]، [[اهواز]]، [[شوشتر]]، [[اصفهان]]، [[بروجرد]]، [[نهاوند]]، [[شیروان]]، [[همدان]]، [[آمل]]، [[جرجان]]، [[دامغان]]، [[سرخس]]، [[ساوه]]، [[قزوین]]، [[ابهر]]، [[اردبیل]]، [[مراغه]]، [[خوی]]، [[سلماس]]، [[آبادان]]، [[کازرون]] و [[قم]] اشاره کرد<ref>ملاحم: ص ۱۴۶.</ref>. [[سید حسنی]]، [[خراسانی]] و [[شعیب بن صالح]] سه نفر هستند که [[قبل از ظهور]] حضرت از ایران [[قیام]] میکنند و با [[یاران]] خود علیه [[ظلم و ستم]] به پا میخیزند و قیام آنان به [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} منتهی میشود و هر سه به [[لشکر امام مهدی|لشکر حضرت]] ملحق خواهند شد<ref>ر.ک: سید حسنی، خراسانی، شعیب بن صالح، طالقان، یاران امام زمان{{ع}}.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۱۲۹.</ref>. | ||
==ایرانیان== | ==ایرانیان== |
نسخهٔ ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۳۶
- این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
ایران در زمان عمر بن الخطاب فتح شد و از ابتدا ایرانیان پی به حقانیت اهل بیت پیامبر(ع) برده بودند و اکثراً اسلامی را اختیار میکردند که مورد رضایت اهل بیت(ع) بود. از این روی زمانی که امیرالمؤمنین(ع) خلافت را به دست گرفت، گروه گروه به سوی حضرت آمدند، تا حدی که اکثر یاران مخلص ایشان را موالیان و عجم تشکیل میدادند. در روایات زیادی از عجم به خوبی یاد شده است، و در روایتی آمده است که سیصد و سیزده نفر یاران حضرت قائم(ع) همگی از عجم هستند[۱]. البته عجم معنایی عام دارد که ایرانیان و نژاد غیر عرب را شامل میشود، اما در احادیثی که یاران حضرت مهدی(ع) را تک تک یاد کردهاند، و شهرهای محل سکونت آنان را ذکر کردهاند، میتوان شهرهای مختلف ایران را دید که از آن جمله میتوان به ری، خراسان، طالقان، فارس، اهواز، شوشتر، اصفهان، بروجرد، نهاوند، شیروان، همدان، آمل، جرجان، دامغان، سرخس، ساوه، قزوین، ابهر، اردبیل، مراغه، خوی، سلماس، آبادان، کازرون و قم اشاره کرد[۲]. سید حسنی، خراسانی و شعیب بن صالح سه نفر هستند که قبل از ظهور حضرت از ایران قیام میکنند و با یاران خود علیه ظلم و ستم به پا میخیزند و قیام آنان به قیام حضرت مهدی(ع) منتهی میشود و هر سه به لشکر حضرت ملحق خواهند شد[۳][۴].
ایرانیان
پرسش مستقیم
پرسشهای وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: یاران حضرت مهدی(ع).
- ↑ ملاحم: ص ۱۴۶.
- ↑ ر.ک: سید حسنی، خراسانی، شعیب بن صالح، طالقان، یاران امام زمان(ع).
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۱۲۹.