*[[آسیه همسر فرعون]] که نام پدرش مزاحم بود، یکی از [[زنان]] بافضیلت [[تاریخ]] است که [[قرآن]] او را نمونه [[ایمان]] دانسته است<ref>{{متن قرآن|وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتًا فِي الْجَنَّةِ وَنَجِّنِي مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ}} «و خداوند برای مؤمنان، همسر فرعون را مثل زد هنگامی که گفت: پروردگارا! نزد خود در بهشت برای من خانه‌ای بساز و مرا از فرعون و کردارش رهایی بخش و مرا از این قوم ستمگر آسوده گردان» سوره تحریم، آیه ۱۱.</ref>.
*به فرموده [[پیامبر خدا]]{{صل}} او یکی از [[زنان]] [[برگزیده]] و بهشتی است. در دربار [[فرعون]] می‌‌زیست، هنگامی که [[حضرت موسی]] را در [[کودکی]]، مادرش به [[رود نیل]] افکند و [[آب]] او را به کنار کاخ [[فرعون]] رساند، به پیشنهاد آسیه، او را از [[آب]] گرفتند و نگذاشت که او را بکشند. پس از آنکه [[موسی]] بزرگ شد و به [[پیامبری]] رسید، آسیه در [[نهان]] به [[نبوّت]] او [[ایمان]] آورد. [[فرعون]] وقتی فهمید که او به خدای [[موسی]] و [[دین]] او گرویده، از او خواست دست از عقیده‌اش بردارد. امّا او در راه ایمانش آن‌قدر [[ثبات]] و [[استقامت]] نشان داد که به [[دستور]] [[فرعون]] او را [[شکنجه]] کردند و به [[شهادت]] رساندند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۴.</ref>.
