استخاره: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'خروج' به 'خروج')
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +))
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
 
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

نسخهٔ ‏۲۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۲۹


این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل استخاره (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • استخاره یعنی طلب خیر کردن. توصیه شده که انسان همیشه و در هر کاری از خدا خیر و نیکی بطلبد تا برای او آنچه را نیکوست پیش آورد. معنای اصلی استخاره همین است و کاری پسندیده است.
  • اصطلاح دیگری هم دارد، و آن این است که وقتی انسان در کاری پس از فکر و مشورت، مردّد بود و نتوانست یک طرفِ مسأله را انتخاب کند، برای خروج از این سرگردانی و رسیدن به یک تصمیم درست و خوب، استخاره کند، یعنی با خدا مشورت کند و از او خیر بطلبد.
  • استخاره با شیوه‌ای خاصّ، یا با تسبیح انجام می‌گیرد، یا با قرآن کریم، یا به شیوه دیگر که به آن استخاره "ذات الرّقاع" می‌‌گویند.
  • هر کس می‌‌تواند در کار خودش استخاره کند، ولی اغلب از عالمان و افراد صاحبدل درخواست می‌‌شود که استخاره کنند. آنان هم پس از توجّه و خواندن دعایی به کتاب خدا تفأل میزنند و بر اساس مضمون و معنای آیات، انجام یک کار را خوب یا بد معرّفی می‌کنند[۱].

منابع

پانویس