ابواذینه صدفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +))
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
 
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

نسخهٔ ‏۱۹ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۰۸


این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابن اثیر از او با عنوان ابواذینه عبدی یاد، ولی تصریح کرده که ابواذینه صدفی صحیح‌تر است[۱]. وی از تیره صدِف از قبایل حضرموت است[۲]. زبیدی[۳] گفته است صدف، بر وزن کتف و تیره‌ای از کنده است که بعد به حضرموت منسوب شده‌اند و به دلیل مناسب نبودن کسره ما قبل «یاء» وقتی کسی را به این قبیله نسبت می‌دهند، به او صدفی می‌گویند. شهرت او به کنیه است و از رسول خدا(ص) روایت دارد[۴]. ابن سکن او را از صحابه می‌داند[۵]. بغوی می‌گوید: او از مصر است و یک حدیث از طریق او از رسول خدا(ص) نقل شده، ولی صحابی بودنش برای من معلوم نیست[۶]. بیهقی نیز روایت او را از رسول خدا(ص) مرسل دانسته است [۷]. روایتی که وی به دلیل آن صحابی دانسته شده چنین است: از رسول خدا(ص) نقل کرده: "بهترین زنان شما زنانی است که علاقه‌مند و دوستدار، بچه‌زا، سازگار و بی‌دردسر، یاری‌رسان و نیکوکار باشد و خدا را در نظر بگیرد، و بدترین زنان شما زنی است که از خود صفات مردی بروز دهد و همچنین زنانی از منافقات هستند که باطلاق خلع از شوهرانشان جدا می‌شوند. کسی از این زنان وارد بهشت نمی‌شود، مگر مانند الغراب الاعصم"[۸]. الغراب الاعصم، کلاغی است که یک بال یا دو بال آن سفید (یا در یک یا دو بال آن سفیدی) باشد، که مراد کلاغ نادر و کمیاب است. از این رو، برای موارد نادر و کمیاب ضرب المثل شده است. البته برای "الغراب الاعصم" معانی دیگری مانند کلاغ سرخ پا و سرخ منقار نیز گفته شده است که هر چه باشد، مراد موارد نادر است و برای موارد کمیاب ضرب المثل شده است؛ یعنی همان‌طور که کلاغی با این ویژگی بسیار نادر است، زنانی نیز که با صفات فوق وارد بهشت شوند، کم هستند.[۹]

جستارهای وابسته

منابع

  1. پرونده:1100558.jpg محمدی، رمضان، مقاله «ابواذینه صدفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱

پانویس

  1. ابن اثیر، ج۶، ص۶.
  2. سمعانی، ج۳، ص۷۶ و ۵۲۸؛ ابن ماکولا، ج۱، ص۳۷۴.
  3. زبیدی، ج۶، ص۱۶۲.
  4. ابن حبان، ج۳، ص۴۵۱.
  5. ابن حجر، ج۷، ص۷.
  6. مغلطای، ج۲، ص۲۵۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۷.
  7. ج۷، ص۸۲.
  8. بیهقی، ج۷، ص۸۲؛ ابن حجر، ج،۷، ص۷.
  9. محمدی، رمضان، مقاله «ابواذینه صدفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۱۱۲.