روح القدس: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{خرد}} +)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[)) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[روح القدس در قرآن]] | : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[روح القدس در قرآن]] - [[روح القدس در حدیث]] - [[روح القدس در کلام اسلامی]] - [[روح القدس در فلسفه اسلامی]] - [[روح القدس در معارف مهدویت]]</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[علم معصوم (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | : <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[علم معصوم (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> |
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۰۹
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
روح القدس به معنای: نیرویی الهی است که جایگاهی بلندتر از ملائکه دارد و تسدید کننده انبیا و اولیای الهی است.
مفهومشناسی روح القدس
روح القدس عنوانی است که چهار مرتبه در قرآن مجید آمده، گاهی دربارۀ حضرت عیسی(ع)[۱] و گاهی دربارۀ پیامبر خاتم(ص) است[۲].[۳]
برای روح القدس در بیان قرآن و حدیث حداقل دو مصداق روشن ذکر شده است؛ یکی: فرشتۀ وحی (جبرییل) و دیگری: نیروی مرموز غیبی خاصّی که با برگزیدگان الهی بوده است.[۴] آیۀ مربوط به پیامبر خاتم (ص) با معنای اول تناسب دارد و آیات مربوط به حضرت عیسی(ع) با معنای دوم:[۵]
روح القدس در بیان روایات
برخی از روایات[۶] بیانگر آن است که روح القدس حقیقتی همراه اهل بیت(ع) بوده است که با آن حقایق بسیاری را درک میکردهاند[۷] مانند:
- یکی از اصحاب امام صادق(ع) از ایشان سؤال کرد:[۸] "آیا شده است که از چیزی سؤال کنند و علم آن نزد شما نباشد؟" حضرت فرمودند: «گاه چنین بوده است!» راوی عرض کرد: "در این هنگام چه میکنید؟" امام فرمودند «روح القدس به ما تلقین میکند».[۹]
- مفضل بن عمر میگوید: امام صادق(ع) فرمودند:[۱۰] «روح القدس نمیخوابد و غفلت نمیکند و لهو و سهو و خطا ندارد و روح القدس ثابت است و امام به واسطه آن شرق و غرب و خشکی و دریای زمین را میبیند». عرض کردم: "فدایت شوم امام میتواند آنچه را که در بغداد است با دست بگیرد؟" حضرت فرمودند: «بله تا آنچه را که زیر عرش است میتواند».[۱۱]
- امام باقر(ع) فرمودند:[۱۲] «امامان(ع) به واسطه روح القدس آنچه را که زیر عرش است تا آنچه را که زیر ستاره ثریا میباشد میشناسند».[۱۳]
ویژگیهای روح القدس
ویژگیهای روح القدس و برخی از نکاتی که میتوان از این روایات برداشت کرد عبارتاند از:
- اهل بیت(ع) به سبب زندگی عادی نمیخواهند همواره از روح القدس و بُعد عالی روحشان استفاده کنند بلکه هنگامی که لازم باشد به آن اشراف پیدا کنند، آن را به کار گرفته و از آن استفاده میکنند.[۱۴]
- برخی از روایات دلالت دارد امام وقتی به امامت میرسد حامل روح القدس میشود ولی از برخی دیگر استفاده میشود پیش از امامت هم دارای چنین "روحی" است مانند روایت[۱۵] فرستاده شدن امیرالمؤمنین(ع) به یمن.[۱۶]
- این روح همواره همراه امام هست و از او غایب نمیشود.[۱۷] و....[۱۸]
تسدید روح القدس
روح القدس منبعی برای علم امام
یکی از منابع علم امامان(ع)، القای روح القدس است، [۱۹] که آنان را همراهی کرده، حقایق و معارفی را به ایشان القاء میکند[۲۰] و لازمهاش پرده برداشتن از حقایق غیبی برای آنهاست.[۲۱]
امامان(ع) به سبب داشتن ملکۀ عصمت در بالاترین مرتبه، از این نیروی غیبی برخوردار بودند؛ به طوری که از آن در هدایت مردم کمک میگرفتند.[۲۲] روح القدس عنوانی است که بر کل مسئله علم و سرچشمهٔ علم امام سایه میافکند.[۲۳] ثمره تسدید، توفیق و تأییدی که روح القدس به همراه خود دارد، نلغزیدن، به خطا نرفتن و مؤدب شدن به آداب الهی است که همه اینها ریشه در معرفت، علم و رؤیت حقایق و جایگاه آن یعنی روح دارد.[۲۴] براساس آنچه در منابع دینی آمده، بندگان برگزیدۀ خداوند که دارای ضمیری صاف و پیراسته از آلایشهای مادّیاند، گاهی به لطف الهی و از طریق "القاء روح" بر یک رشته حقایق و امور پنهان از حسّ، آگاه میگردند.[۲۵]
آثار علمی روح القدس
با پذیرفتن این مطلب که نتیجۀ روح قدسی، علم و معرفت است و روایاتی نیز بر آن دلالت دارد، باید گفت دو اثر بر این روح قدسی و پاک مترتب است:
- علم و معرفتی که روح القدس بدون واسطه، آنها را کسب و مزین به آگاهی از آن میشود؛ به تعبیر دیگر، به همراه بهرهمندی از روح القدس این آگاهیها هم برای دریافت کننده روح وجود یافته است.
- علم و معرفتی که ممکن است واسطههایی الهی در رسیدن و بهرهمندی روح القدس به آنها نقش داشته باشند؛ مانند وحی و جبرییل یا آگاهی و دانش کامل از حلال و حرام و نقش پیامبر(ص) در آن[۲۶].[۲۷]
منابع
- هاشمی، سید علی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه
- بیابانی اسکوئی، محمد، امامت.
- رضایی اصفهانی، محمد علی، تفسیر قرآن مهر.
- غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی.
- سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه.
- غرویان، محسن، میرباقری، سید محمد حسین، غلامی، محمد رضا، بحثی مبسوط در آموزش عقاید.
- نادم، محمد حسن، علم غیب از نگاه عقل و وحی
- بنیسعید لنگرودی، سید محمد جواد، شرب مدام در تبیین علم امام
- حسینی، سید جواد، خبرهای غیبی در نهج البلاغه
- تحریری، محمد باقر، جلوههای لاهوتی.
- مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل.
- مهدیفر، حسن، علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن.
- وکیلی، محمد حسن، علم غیب امام (تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)
- آشتیانی، سید جعفر، روح در قرآن و عهدین
- شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن و روایات
- شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن (فصل اول)؛
- میرترابی حسینی، زهرةالسادات، علم لدنی در قرآن و حدیث
- رستمی، محمد زمان، آلبویه، طاهره، علم امام.
- نصیری، محمد حسین، گستره علم امام از دیدگاه آیات و روایات.
- اقوام کرباسی، اکبر، مؤمن الطاق.
- عرفانی، محمد نظیر، بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین
- شیخزاده، قاسم علی، رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا
- گنجی، حسین، امامشناسی.
- شاکر، محمد تقی، قیومزاده، محمود، چیستی روحالقدس و آثار آن
- حسینی، سید مجتبی، مقامات اولیاء
- مجتبی تونهای، موعودنامه
پرسشهای وابسته
- رابطه روح یا روح القدس با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
- رابطه روح یا روح القدس با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
جستارهای وابسته
- علم معصوم
- علم غیب معصوم
- روحالقدس در قرآن؛
- روحالقدس در حدیث؛
- روحالقدس در کلام اسلامی؛
- روحالقدس در حکمت اسلامی؛
- روحالقدس در عرفان اسلامی.
منبعشناسی جامع روح و روحالقدس
پانویس
- ↑ سورۀ بقره، آیۀ ۸۷ و سورۀ مائده، آیۀ ۱۱۰
- ↑ سورۀ نحل، آیۀ ۱۰۲
- ↑ ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، وبگاه رسمی؛ هاشمی، سید علی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه، صفحه؟؟؟
- ↑ ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، وبگاه رسمی؛ بیابانی اسکوئی، محمد، امامت، ص۱۳۷ ـ ۱۴۰؛ رضایی اصفهانی، محمد علی، تفسیر قرآن مهر، ج ۱۰، ص۳۲۵؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟؟
- ↑ ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، وبگاه رسمی
- ↑ ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، وبگاه رسمی؛ تحریری، محمد باقر، جلوههای لاهوتی، ص۲۱۰؛ غرویان، محسن، میرباقری، سید محمد حسین، غلامی، محمد رضا، بحثی مبسوط در آموزش عقاید، ص۴۳؛ سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص۱۴۱ ـ ۱۴۴؛ هاشمی، سید علی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه، صفحه؟؟؟؛ شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن و روایات، ص۱۹؛ رستمی، محمد زمان، آلبویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟؛ وکیلی، محمد حسن، علم غیب امام (تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، وبگاه عرفان و حکمت در پرتو قرآن؛ نصیری، محمد حسین، گستره علم امام از دیدگاه آیات و روایات، صفحه؟؟؟؛ بیابانی اسکوئی، محمد، امامت، ص۱۳۷ ـ ۱۴۰؛ اقوام کرباسی، اکبر، مؤمن الطاق، ص۲۰۴؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟؟؛ مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل، صفحه؟؟؟؛ عرفانی، محمد نظیر، بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین، ص۱۹۲؛ حسینی، سید مجتبی، مقامات اولیاء، ص۳۶؛ حسینی، سید جواد، خبرهای غیبی در نهج البلاغه، ماهنامه مبلغان، ش ۹۵، ص۳۷ ـ ۳۸؛ مهدیفر، حسن، علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن، ص۱۷۱؛ میرترابی حسینی، زهرةالسادات، علم لدنی در قرآن و حدیث، ص۷۴
- ↑ ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، وبگاه رسمی
- ↑ صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ج ۱، ص۴۵۱
- ↑ ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، وبگاه رسمی؛ تحریری، محمد باقر، جلوههای لاهوتی، ص۲۱۰؛ سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص۱۴۱ ـ ۱۴۴؛ شیخزاده، قاسم علی، رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا، ص۶۴ ـ ۶۵
- ↑ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۲۰، ص۵۷
- ↑ ر.ک. بیابانی اسکوئی، محمد، امامت، ص۱۳۷ ـ ۱۴۰
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص۲۷۲
- ↑ ر.ک. گنجی، حسین، امامشناسی، ج ۱، ص۱۵۵
- ↑ ر.ک. تحریری، محمد باقر، جلوههای لاهوتی، ص۲۱۰
- ↑ صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ج ۱، ص۴۵۳
- ↑ ر.ک. بیابانی اسکوئی، محمد، امامت، ص۱۳۷ ـ ۱۴۰؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟؟
- ↑ ر.ک. بیابانی اسکوئی، محمد، امامت، ص۱۳۷ ـ ۱۴۰؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟؟
- ↑ ر.ک. شیخزاده، قاسم علی، رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا، ص۶۴ ـ ۶۵
- ↑ ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص۱۴۱ ـ ۱۴۴؛ غرویان، محسن، میرباقری، سید محمد حسین، غلامی، محمد رضا، بحثی مبسوط در آموزش عقاید، ص۴۳؛ نادم، محمد حسن، علم غیب از نگاه عقل و وحی، ص۳۲۸؛ بنیسعید لنگرودی، سید محمد جواد، شرب مدام در تبیین علم امام، ص۹۶ ـ ۱۰۱؛ حسینی، سید جواد، خبرهای غیبی در نهج البلاغه، ماهنامه مبلغان، ش ۹۵، ص۳۷ ـ ۳۸
- ↑ ر.ک. تحریری، محمد باقر، جلوههای لاهوتی، ص۲۱۰؛ سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص۱۴۱ ـ ۱۴۴؛ عرفانی، محمد نظیر، بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین، ص۱۹۲؛ بیابانی اسکوئی، محمد، امامت، ص۱۳۷ ـ ۱۴۰؛ اقوام کرباسی، اکبر، مؤمن الطاق، ص۲۰۴؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟؟؛ مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل، صفحه؟؟؟؛ مهدیفر، حسن، علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن، ص۱۷۱
- ↑ ر.ک. خمینی، سید روح الله، شرح چهل حدیث، ص۵۴۵؛ تحریری، محمد باقر، جلوههای لاهوتی، ص۲۱۰؛ وکیلی، محمد حسن، علم غیب امام (تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، وبگاه عرفان و حکمت در پرتو قرآن؛ ایمانی، احد، وبگاه بهترین سخنها؛ آشتیانی، سید جعفر، روح در قرآن و عهدین، ص۸۸ و ۹۰
- ↑ ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص۱۴۱ ـ ۱۴۴
- ↑ ر.ک. شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن و روایات، ص۱۹
- ↑ ر.ک. شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن و روایات، ص۱۹
- ↑ ر.ک. میرترابی حسینی، زهرةالسادات، علم لدنی در قرآن و حدیث، ص۷۴
- ↑ ر.ک. شاکر، محمد تقی، قیومزاده، محمود، چیستی روحالقدس و آثار آن، فصلنامه اندیشه نوین دینی، ش۳۰
- ↑ ر.ک. شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن، فصلنامۀ امامت پژوهی، ش ۶، ص۱۶۸