خون تازه

مقدمه

در روایات آمده که پس از کشته شدن امام حسین(ع) عصر عاشورا، در زمین و آسمان نشانه‌های شگفتی دیده شد که برخی از آنها تا مدّت‌ها باقی بود. یکی از این علایم و آثار، خون تازه (دم عبیط) بود. در نقل‌هایی آمده است که پس از کشته شدن امام، در بیت المقدس، هر سنگی را که از زمین بر می‌‌داشتند، زیر آن خون تازه بود و سه روز از آسمان خون بارید. بارش خون از آسمان و رویش خون تازه از زمین و از زیر سنگ‌ها، گریه آسمان و زمین در سوگ ابا عبد الله(ع) به حساب آمده است. در زمینه همین عبیط، از قول ابو سعید نقل شده است که: ما رفع حجر من الدّنيا الّا و تحته دم عبيط و لقد مطرت السّماء دما بقي اثره في الثّياب مدّة حتّى تقطّعت. در مورد خواب امّ سلمه نیز آمده است که حضرت رسول را در خواب دید. حضرت به او فرموده: هرگاه شیشه‌ای که در نزد توست و خاک در آن است، دیدی که خاکش به خون تازه (دم عبیط) رنگین شد، بدان که حسین(ع) کشته شده است.

منابع

• محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا