سقوط: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
جز (جایگزینی متن - 'پنهانی' به 'پنهانی') |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
[[سقوط]] با موضوعات محسوس و معقول استعمال می‌شود. در [[محسوسات]] نظیر [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا}}<ref>«هیچ برگی فرو نمی‌افتد مگر که او آن را می‌داند » سوره انعام، آیه ۵۹.</ref> و در معقولات، مانند [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْذَنْ لِي وَلَا تَفْتِنِّي أَلَا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا}}<ref>«و از ایشان، کسی است که می‌گوید: به من اجازه (کناره گیری از جهاد) بده و مرا در آشوب میفکن! آگاه باش که آنان در آشوب افتاده‌اند و دوزخ فراگیرنده کافران است» سوره توبه، آیه ۴۹.</ref> که مفهوم آن از دست دادن [[جایگاه]] و [[منزلت اجتماعی]] بوده است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۵۱.</ref>. | [[سقوط]] با موضوعات محسوس و معقول استعمال می‌شود. در [[محسوسات]] نظیر [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا}}<ref>«هیچ برگی فرو نمی‌افتد مگر که او آن را می‌داند » سوره انعام، آیه ۵۹.</ref> و در معقولات، مانند [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْذَنْ لِي وَلَا تَفْتِنِّي أَلَا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا}}<ref>«و از ایشان، کسی است که می‌گوید: به من اجازه (کناره گیری از جهاد) بده و مرا در آشوب میفکن! آگاه باش که آنان در آشوب افتاده‌اند و دوزخ فراگیرنده کافران است» سوره توبه، آیه ۴۹.</ref> که مفهوم آن از دست دادن [[جایگاه]] و [[منزلت اجتماعی]] بوده است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۵۱.</ref>. | ||
[[منافقان]] برای [[فرار از جنگ]] و [[جهاد]] که آن را [[بلا]] و [[محنت]] می‌پنداشتند، از [[پیامبر]]{{صل}} درخواست معافیت از [[مشارکت]] در [[جهاد]] داشتند و به [[پیامبر]] می‌گفتند: ما را دچار [[بلا]] و [[گرفتاری]] [[جنگ]] نکن. جواب آنان را [[خداوند]] در دنباله [[آیه شریفه]] می‌دهد: {{متن قرآن|أَلَا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا}}<ref>«و از ایشان، کسی است که می‌گوید: به من اجازه (کناره گیری از جهاد) بده و مرا در آشوب میفکن! آگاه باش که آنان در آشوب افتاده‌اند و دوزخ فراگیرنده کافران است» سوره توبه، آیه ۴۹.</ref> بدانید که در این [[فتنه]] و [[امتحان]] [[سقوط]] خواهند کرد، به [[دلیل]] [[نفاق]] و [[کفر]] | [[منافقان]] برای [[فرار از جنگ]] و [[جهاد]] که آن را [[بلا]] و [[محنت]] می‌پنداشتند، از [[پیامبر]]{{صل}} درخواست معافیت از [[مشارکت]] در [[جهاد]] داشتند و به [[پیامبر]] می‌گفتند: ما را دچار [[بلا]] و [[گرفتاری]] [[جنگ]] نکن. جواب آنان را [[خداوند]] در دنباله [[آیه شریفه]] می‌دهد: {{متن قرآن|أَلَا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا}}<ref>«و از ایشان، کسی است که می‌گوید: به من اجازه (کناره گیری از جهاد) بده و مرا در آشوب میفکن! آگاه باش که آنان در آشوب افتاده‌اند و دوزخ فراگیرنده کافران است» سوره توبه، آیه ۴۹.</ref> بدانید که در این [[فتنه]] و [[امتحان]] [[سقوط]] خواهند کرد، به [[دلیل]] [[نفاق]] و [[کفر]] پنهانی که در قلبشان است و موجب بهانه‌گیری و عذرتراشی در [[راه]] شرکت در [[جهاد]] می‌شود؛ یعنی درنهایت با این [[امتحان الهی]] در [[مهلکه]] [[کفر]] و ضلال [[سقوط]] خواهند کرد<ref>سید محمد حسین طباطبابی، المیزان، ج۹، ص۳۰۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۴۲-۳۴۳.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۲۵ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۰۷
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل سقوط (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
سقوط کردن[۱]، ساقط شدن، افتادن شدید[۲] و انداختن چیزی از بلندی[۳].
وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْذَنْ لِي وَلَا تَفْتِنِّي أَلَا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا
[۴].
سقوط با موضوعات محسوس و معقول استعمال می‌شود. در محسوسات نظیر آیه شریفه وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا[۵] و در معقولات، مانند آیه شریفه وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْذَنْ لِي وَلَا تَفْتِنِّي أَلَا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا[۶] که مفهوم آن از دست دادن جایگاه و منزلت اجتماعی بوده است[۷].
منافقان برای فرار از جنگ و جهاد که آن را بلا و محنت می‌پنداشتند، از پیامبر(ص) درخواست معافیت از مشارکت در جهاد داشتند و به پیامبر می‌گفتند: ما را دچار بلا و گرفتاری جنگ نکن. جواب آنان را خداوند در دنباله آیه شریفه می‌دهد: أَلَا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا[۸] بدانید که در این فتنه و امتحان سقوط خواهند کرد، به دلیل نفاق و کفر پنهانی که در قلبشان است و موجب بهانه‌گیری و عذرتراشی در راه شرکت در جهاد می‌شود؛ یعنی درنهایت با این امتحان الهی در مهلکه کفر و ضلال سقوط خواهند کرد[۹].[۱۰]
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۸۶.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۷، ص۳۱۶.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۱۴.
- ↑ «و از ایشان، کسی است که می‌گوید: به من اجازه (کناره گیری از جهاد) بده و مرا در آشوب میفکن! آگاه باش که آنان در آشوب افتاده‌اند و دوزخ فراگیرنده کافران است» سوره توبه، آیه ۴۹.
- ↑ «هیچ برگی فرو نمی‌افتد مگر که او آن را می‌داند » سوره انعام، آیه ۵۹.
- ↑ «و از ایشان، کسی است که می‌گوید: به من اجازه (کناره گیری از جهاد) بده و مرا در آشوب میفکن! آگاه باش که آنان در آشوب افتاده‌اند و دوزخ فراگیرنده کافران است» سوره توبه، آیه ۴۹.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۵۱.
- ↑ «و از ایشان، کسی است که می‌گوید: به من اجازه (کناره گیری از جهاد) بده و مرا در آشوب میفکن! آگاه باش که آنان در آشوب افتاده‌اند و دوزخ فراگیرنده کافران است» سوره توبه، آیه ۴۹.
- ↑ سید محمد حسین طباطبابی، المیزان، ج۹، ص۳۰۵.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۴۲-۳۴۳.