لعنت: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{یادآوری پانویس}} | {{یادآوری پانویس}} | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] | ||
[[رده:لعنت]] | [[رده:لعنت]] |
نسخهٔ ۲ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۱۵
مقدمه
- لعن و لعنت، نوعی نفرین در حق دیگری است. معنای لعن، دور کردن، طرد، منع و محروم شدن از خیر و رحمت و آمرزش الهی است. وقتی کسی را لعنت میکنیم، دور افتادن او از رحمت الهی را میطلبیم. به کسی که مورد لعن و طرد باشد "مَلعون" گفته میشود، یعنی مطرود از درگاه الهی و محروم از آمرزش خدا.
- خداوند در قرآن، گروههایی همچون کافران، ظالمان، کتمانکنندگان حقایق، منافقان، مفسدان در روی زمین، آزاردهندگان پیامبر، تهمتزنندگان به زنان پاک، همچنین شیطان را لعن کرده است.
- در توصیههای دینی از لعن کردن مسلمانان نهی شده است. از آنجا که لعنت، نوعی جبههگیری و مخالفت و خصومت را میرساند، لعن باید نسبت به افراد ستمگر و ناپاک و بدکار صورت گیرد. در زیارتنامهها در کنار سلام و درود به امامان و شهیدان، بر قاتلان انان و بر ظالمان و همکارانشان لعن میشود و این همان تولی و تبری و موضع داشتن نسبت به حق و باطل را میرساند. کسانی را که خدا در قرآن لعن کرده، بدون هیچ اشکالی میتوان لعن کرد[۱].