امیه عبدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[)) |
جز (جایگزینی متن - 'اصحاب امیرمؤمنان' به 'اصحاب امیرمؤمنان') |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*به [[نقل]] [[شیخ مفید]]، امیه عبدی از [[اصحاب | *به [[نقل]] [[شیخ مفید]]، امیه عبدی از [[اصحاب امیرمؤمنان]]{{ع}} بود که در [[جنگ جمل]] حضور داشت. در این [[جنگ]]، مردی از [[بنی عدی]] از [[دشمنان]] [[حضرت علی]]{{ع}} در حالی که [[شمشیر]] به [[دست]] داشت مقابل [[امام]]{{ع}} آمد و مبارز طلبید و گفت: آنان را با [[شمشیر]] می‌زنم، اگر چه [[علی]] را ببینم، برق شمشیرم او را نیز فرا خواهد گرفت. تا [[قوم]] خودم (عدی) را [[نجات]] دهم. | ||
*در این حال، امیه عبدی<ref>خوارزمی در مناقب، ص۱۸۷ و ابن شهر آشوب در مناقب، ج۲، ص۱۵۶ نقل می‌کنند که: امیرالمؤمنین علی{{ع}} ناشناخته مقابل او قرار گرفت و او را به هلاکت رسانید. و ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۶۴ می‌نویسد: شخصی که به میدان جمل آمد و این رجز را خواند: {{عربی|أضربهم ولو..}}. خباب بن عمرو راسبی بود و مالک اشتر به مقابل او رفت و با ضرب‌های او را به هلاکت رسانید.!</ref> در مقابل وی ایستاد و گفت: این [[علی]] است که راهش [[هدایت]]، و [[رستگاری]] و [[تقوی]] [[دلیل]] و [[برهان]] اوست. هر کس از [[حق]] [[تبعیت]] کند، [[دوست]] [[علی]] است. | *در این حال، امیه عبدی<ref>خوارزمی در مناقب، ص۱۸۷ و ابن شهر آشوب در مناقب، ج۲، ص۱۵۶ نقل می‌کنند که: امیرالمؤمنین علی{{ع}} ناشناخته مقابل او قرار گرفت و او را به هلاکت رسانید. و ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۶۴ می‌نویسد: شخصی که به میدان جمل آمد و این رجز را خواند: {{عربی|أضربهم ولو..}}. خباب بن عمرو راسبی بود و مالک اشتر به مقابل او رفت و با ضرب‌های او را به هلاکت رسانید.!</ref> در مقابل وی ایستاد و گفت: این [[علی]] است که راهش [[هدایت]]، و [[رستگاری]] و [[تقوی]] [[دلیل]] و [[برهان]] اوست. هر کس از [[حق]] [[تبعیت]] کند، [[دوست]] [[علی]] است. | ||
*سپس بین امیه عبدی و آن [[مرد]] [[بنی عدی]] [[جنگ]] تن به تن شد ولی [[شمشیر]] [[بنی عدی]] به [[خطا]] رفت و امیه عبدی - این [[یار]] [[علی]]{{ع}} - چنان بر او ضربه وارد کرد که به [[زمین]] افتاد و به [[هلاکت]] رسید<ref>الجمل، ص۳۴۴.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۱۰-۲۱۱.</ref> | *سپس بین امیه عبدی و آن [[مرد]] [[بنی عدی]] [[جنگ]] تن به تن شد ولی [[شمشیر]] [[بنی عدی]] به [[خطا]] رفت و امیه عبدی - این [[یار]] [[علی]]{{ع}} - چنان بر او ضربه وارد کرد که به [[زمین]] افتاد و به [[هلاکت]] رسید<ref>الجمل، ص۳۴۴.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۱۰-۲۱۱.</ref> | ||
نسخهٔ ۶ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۴۵
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- به نقل شیخ مفید، امیه عبدی از اصحاب امیرمؤمنان(ع) بود که در جنگ جمل حضور داشت. در این جنگ، مردی از بنی عدی از دشمنان حضرت علی(ع) در حالی که شمشیر به دست داشت مقابل امام(ع) آمد و مبارز طلبید و گفت: آنان را با شمشیر می‌زنم، اگر چه علی را ببینم، برق شمشیرم او را نیز فرا خواهد گرفت. تا قوم خودم (عدی) را نجات دهم.
- در این حال، امیه عبدی[۱] در مقابل وی ایستاد و گفت: این علی است که راهش هدایت، و رستگاری و تقوی دلیل و برهان اوست. هر کس از حق تبعیت کند، دوست علی است.
- سپس بین امیه عبدی و آن مرد بنی عدی جنگ تن به تن شد ولی شمشیر بنی عدی به خطا رفت و امیه عبدی - این یار علی(ع) - چنان بر او ضربه وارد کرد که به زمین افتاد و به هلاکت رسید[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ خوارزمی در مناقب، ص۱۸۷ و ابن شهر آشوب در مناقب، ج۲، ص۱۵۶ نقل می‌کنند که: امیرالمؤمنین علی(ع) ناشناخته مقابل او قرار گرفت و او را به هلاکت رسانید. و ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۶۴ می‌نویسد: شخصی که به میدان جمل آمد و این رجز را خواند: أضربهم ولو... خباب بن عمرو راسبی بود و مالک اشتر به مقابل او رفت و با ضرب‌های او را به هلاکت رسانید.!
- ↑ الجمل، ص۳۴۴.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۱۰-۲۱۱.