ولی عصر: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]]| + - [[)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[)) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ولی عصر در حدیث]] | : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ولی عصر در حدیث]] - [[ولی عصر در نهج البلاغه]] - [[ولی عصر در معارف مهدویت]]</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ولی عصر (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | : <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ولی عصر (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> |
نسخهٔ ۲ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۴۸
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ولی عصر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- یکی از لقبهای امام دوازدهم شیعه حضرت مهدی(ع)، یعنی سرپرست دوران و پیشوای زمان. در نگاه دین، امام معصوم از سوی خداوند مقام و منصب ولایت دارد، یعنی سرپرست و پیشوای جامعه و امت است و به او "ولی" گفته میشود.
- در عصر و زمان ما، ولی عصر و ولی امر و امام عصر و حجت دوران، حضرت مهدی(ع) است. اگر فقیه و رهبر هم ولایت دارد، به نیابت از آن امام غایب است[۱].
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۲۴۸.