عقبه بن عمرو انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}}))
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:


==مقدمه==
==مقدمه==
*عقبه بن عمرو انصاری از [[انصار]] [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} و از [[یاران]] باوفای [[امیرمؤمنان]]{{ع}} بود که به ابومسعود [[کنیه]] داشت<ref>برای توضیح بیشتر به شرح حال "ابو مسعود انصاری" در همین اثر مراجعه کنید.</ref>. زمانی که [[حضرت علی]]{{ع}} عازم [[جنگ صفین]] بود، او را به [[جانشینی]] خود در [[کوفه]] [[منصوب]] کرد<ref>رجال طوسی، ص۵۳، ش۱۱۲.</ref>.
عقبه بن عمرو انصاری از [[انصار]] [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} و از [[یاران]] باوفای [[امیرمؤمنان]]{{ع}} بود که به ابومسعود [[کنیه]] داشت<ref>برای توضیح بیشتر به شرح حال "ابو مسعود انصاری" در همین اثر مراجعه کنید.</ref>. زمانی که [[حضرت علی]]{{ع}} عازم [[جنگ صفین]] بود، او را به [[جانشینی]] خود در [[کوفه]] [[منصوب]] کرد<ref>رجال طوسی، ص۵۳، ش۱۱۲.</ref>.
*[[ابن اثیر]] می‌گوید: [[عقبه بن عمرو بن ثعلبه]]، بدری است و به کنیه‌اش ابومسعود معروف بود. وی در [[جنگ بدر]] حضور نیافت، لکن در منطقه [[بدر]] سکنا گزید و به "بدری" معروف گشت. وی در [[عقبۀ دوم]] حضور داشت و در میان حاضران از همه جوان‌تر بود. بعد از [[عقبۀ دوم]] او ملازم [[پیامبر خدا]]{{صل}} شد و از زمان [[جنگ احد]] در تمام [[غزوه‌ها]] شرکت داشت. گرچه برخی می‌نویسند: وی در [[جنگ بدر]] نیز حضور داشت اما نزد اکثر مؤرخان این قول صحیح نیست.
*[[ابن اثیر]] در ادامه می‌گوید: عمرو در [[کوفه]] سکنا گزید و [[حضرت علی]]{{ع}} هنگام عزیمت به [[صفین]] او را [[جانشین]] خود در [[کوفه]] گردانید<ref>ر.ک: اسدالغابه، ج۳، ص۴۱۹ و ج۵، ص۲۹۶؛ تهذیب التهذیب، ج۱۰، ص۲۶۰.</ref>.
*[[نصر بن مزاحم]] می‌گوید: در حالی که وی جوان‌ترین [[اصحاب]] هفتاد نفری [[عقبه]] بود، [[امیرالمؤمنین]]{{ع}}، او را به عنوان [[والی کوفه]] برگزید و خود همراه [[سپاهیان]]، عازم [[جنگ صفین]] شد<ref>وقعة صفین، ص۱۲۱؛ شرح ابن ابی الحدید، ج۳، ص۱۹۱.</ref>.
*[[یعقوبی]] می‌نویسد: عقبه بن عمرو انصاری بعد از [[بیعت مردم]] با [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[سخنرانی]] کرد و گفت: چه کسی است که برای او روزی همانند [[روز عقبه]] و بیعتی هم چون [[بیعت رضوان]] باشد و [[رهبر]] [[هدایتگری]] که به کسی [[جور]] او نمی‌رسد و ظلمی نمی‌کند و عالمی که [[جاهل]] نیست و به تمام مسائل [[آگاهی]] دارد، می‌باشد<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۷۹.</ref>.
*[[ابو مسعود]] با این [[سخنرانی]] [[اعتقاد]] و [[ایمان]] خود به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} را اظهار داشت و [[مردم]] را در امر [[بیعت]] [[تشویق]] نمود.
*از [[عقبه]] ۱۰۲ [[حدیث]] به جای مانده است و او در زمان [[خلافت حضرت علی]]{{ع}} [[سال]] ۳۹ یا ۴۰ [[هجری]] و به قولی زمان [[حکومت]] [[مغیره]] بر [[کوفه]] [[سال]] ۴۱ یا ۴۲ [[هجری]] از [[دنیا]] رفت<ref>اعیان الشیعه، ج۸ ص۱۴۷؛ اسدالغابه، ج۳، ص۴۱۹؛ ج۵، ص۲۹۶؛ تهذیب التهذیب، ج۱۰، ص۲۶۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۰۰۰-۱۰۰۱.</ref>


== جستارهای وابسته ==
[[ابن اثیر]] می‌گوید: [[عقبه بن عمرو بن ثعلبه]]، بدری است و به کنیه‌اش ابومسعود معروف بود. وی در [[جنگ بدر]] حضور نیافت، لکن در منطقه [[بدر]] سکنا گزید و به "بدری" معروف گشت. وی در [[عقبۀ دوم]] حضور داشت و در میان حاضران از همه جوان‌تر بود. بعد از [[عقبۀ دوم]] او ملازم [[پیامبر خدا]]{{صل}} شد و از زمان [[جنگ احد]] در تمام [[غزوه‌ها]] شرکت داشت. گرچه برخی می‌نویسند: وی در [[جنگ بدر]] نیز حضور داشت اما نزد اکثر مؤرخان این قول صحیح نیست.
 
[[ابن اثیر]] در ادامه می‌گوید: عمرو در [[کوفه]] سکنا گزید و [[حضرت علی]]{{ع}} هنگام عزیمت به [[صفین]] او را [[جانشین]] خود در [[کوفه]] گردانید<ref>ر.ک: اسدالغابه، ج۳، ص۴۱۹ و ج۵، ص۲۹۶؛ تهذیب التهذیب، ج۱۰، ص۲۶۰.</ref>.
 
[[نصر بن مزاحم]] می‌گوید: در حالی که وی جوان‌ترین [[اصحاب]] هفتاد نفری [[عقبه]] بود، [[امیرالمؤمنین]]{{ع}}، او را به عنوان [[والی کوفه]] برگزید و خود همراه [[سپاهیان]]، عازم [[جنگ صفین]] شد<ref>وقعة صفین، ص۱۲۱؛ شرح ابن ابی الحدید، ج۳، ص۱۹۱.</ref>.
 
[[یعقوبی]] می‌نویسد: عقبه بن عمرو انصاری بعد از [[بیعت مردم]] با [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[سخنرانی]] کرد و گفت: چه کسی است که برای او روزی همانند [[روز عقبه]] و بیعتی هم چون [[بیعت رضوان]] باشد و [[رهبر]] [[هدایتگری]] که به کسی [[جور]] او نمی‌رسد و ظلمی نمی‌کند و عالمی که [[جاهل]] نیست و به تمام مسائل [[آگاهی]] دارد، می‌باشد<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۷۹.</ref>.
 
[[ابو مسعود]] با این [[سخنرانی]] [[اعتقاد]] و [[ایمان]] خود به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} را اظهار داشت و [[مردم]] را در امر [[بیعت]] [[تشویق]] نمود.
 
از [[عقبه]] ۱۰۲ [[حدیث]] به جای مانده است و او در زمان [[خلافت حضرت علی]]{{ع}} [[سال]] ۳۹ یا ۴۰ [[هجری]] و به قولی زمان [[حکومت]] [[مغیره]] بر [[کوفه]] [[سال]] ۴۱ یا ۴۲ [[هجری]] از [[دنیا]] رفت<ref>اعیان الشیعه، ج۸ ص۱۴۷؛ اسدالغابه، ج۳، ص۴۱۹؛ ج۵، ص۲۹۶؛ تهذیب التهذیب، ج۱۰، ص۲۶۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۰۰۰-۱۰۰۱.</ref>


==منابع==
==منابع==
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
{{منابع}}
#[[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۲۲


این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

عقبه بن عمرو انصاری از انصار اصحاب رسول خدا(ص) و از یاران باوفای امیرمؤمنان(ع) بود که به ابومسعود کنیه داشت[۱]. زمانی که حضرت علی(ع) عازم جنگ صفین بود، او را به جانشینی خود در کوفه منصوب کرد[۲].

ابن اثیر می‌گوید: عقبه بن عمرو بن ثعلبه، بدری است و به کنیه‌اش ابومسعود معروف بود. وی در جنگ بدر حضور نیافت، لکن در منطقه بدر سکنا گزید و به "بدری" معروف گشت. وی در عقبۀ دوم حضور داشت و در میان حاضران از همه جوان‌تر بود. بعد از عقبۀ دوم او ملازم پیامبر خدا(ص) شد و از زمان جنگ احد در تمام غزوه‌ها شرکت داشت. گرچه برخی می‌نویسند: وی در جنگ بدر نیز حضور داشت اما نزد اکثر مؤرخان این قول صحیح نیست.

ابن اثیر در ادامه می‌گوید: عمرو در کوفه سکنا گزید و حضرت علی(ع) هنگام عزیمت به صفین او را جانشین خود در کوفه گردانید[۳].

نصر بن مزاحم می‌گوید: در حالی که وی جوان‌ترین اصحاب هفتاد نفری عقبه بود، امیرالمؤمنین(ع)، او را به عنوان والی کوفه برگزید و خود همراه سپاهیان، عازم جنگ صفین شد[۴].

یعقوبی می‌نویسد: عقبه بن عمرو انصاری بعد از بیعت مردم با امیرالمؤمنین(ع) سخنرانی کرد و گفت: چه کسی است که برای او روزی همانند روز عقبه و بیعتی هم چون بیعت رضوان باشد و رهبر هدایتگری که به کسی جور او نمی‌رسد و ظلمی نمی‌کند و عالمی که جاهل نیست و به تمام مسائل آگاهی دارد، می‌باشد[۵].

ابو مسعود با این سخنرانی اعتقاد و ایمان خود به امیرالمؤمنین(ع) را اظهار داشت و مردم را در امر بیعت تشویق نمود.

از عقبه ۱۰۲ حدیث به جای مانده است و او در زمان خلافت حضرت علی(ع) سال ۳۹ یا ۴۰ هجری و به قولی زمان حکومت مغیره بر کوفه سال ۴۱ یا ۴۲ هجری از دنیا رفت[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. برای توضیح بیشتر به شرح حال "ابو مسعود انصاری" در همین اثر مراجعه کنید.
  2. رجال طوسی، ص۵۳، ش۱۱۲.
  3. ر.ک: اسدالغابه، ج۳، ص۴۱۹ و ج۵، ص۲۹۶؛ تهذیب التهذیب، ج۱۰، ص۲۶۰.
  4. وقعة صفین، ص۱۲۱؛ شرح ابن ابی الحدید، ج۳، ص۱۹۱.
  5. تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۷۹.
  6. اعیان الشیعه، ج۸ ص۱۴۷؛ اسدالغابه، ج۳، ص۴۱۹؛ ج۵، ص۲۹۶؛ تهذیب التهذیب، ج۱۰، ص۲۶۰.
  7. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۰۰۰-۱۰۰۱.