یزید بن امیه دوئلی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
(←مقدمه) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
یزید بن امیه دوئلی [[فرزند]] [[امیه]] کنیهاش ابوسنان از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}}<ref>الاصابه، ج۶، ص۶۹۴. </ref> و از | یزید بن امیه دوئلی [[فرزند]] [[امیه]] کنیهاش ابوسنان از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}}<ref>الاصابه، ج۶، ص۶۹۴. </ref> و از [[یاران امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود<ref>رجال طوسی، ص۶۳، ش۳.</ref>. به گفتۀ [[برقی]] وی از اصفیا و [[بزرگان اصحاب حضرت علی]]{{ع}} و جزو [[شرطة الخمیس]]. | ||
[[ابن حبان]] [[نقل]] میکند: [[هشام بن اسماعیل]] روزی یزید بن امیه دوئلی را که از [[محدثان]] مورد [[اعتماد]] بود طلبید و از او خواست که به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[سبّ]] و [[لعن]] کند، اما او با این که تحت فشار قرار گرفت ولی [[امتناع]] کرد و حاضر به [[جسارت]] به آن [[حضرت]] نشد و [[ایمان]] و [[اعتقاد]] [[راسخ]] خود به مولایش [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} را به [[اثبات]] رسانید. | [[ابن حبان]] [[نقل]] میکند: [[هشام بن اسماعیل]] روزی یزید بن امیه دوئلی را که از [[محدثان]] مورد [[اعتماد]] بود طلبید و از او خواست که به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[سبّ]] و [[لعن]] کند، اما او با این که تحت فشار قرار گرفت ولی [[امتناع]] کرد و حاضر به [[جسارت]] به آن [[حضرت]] نشد و [[ایمان]] و [[اعتقاد]] [[راسخ]] خود به مولایش [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} را به [[اثبات]] رسانید. |
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۱۶
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
مقدمه
یزید بن امیه دوئلی فرزند امیه کنیهاش ابوسنان از اصحاب رسول خدا(ص)[۱] و از یاران امیرالمؤمنین(ع) بود[۲]. به گفتۀ برقی وی از اصفیا و بزرگان اصحاب حضرت علی(ع) و جزو شرطة الخمیس.
ابن حبان نقل میکند: هشام بن اسماعیل روزی یزید بن امیه دوئلی را که از محدثان مورد اعتماد بود طلبید و از او خواست که به امیرالمؤمنین(ع) سبّ و لعن کند، اما او با این که تحت فشار قرار گرفت ولی امتناع کرد و حاضر به جسارت به آن حضرت نشد و ایمان و اعتقاد راسخ خود به مولایش امیرالمؤمنین(ع) را به اثبات رسانید.
وی به سال هشتاد یا نود هجری دار فانی را وداع گفت[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ الاصابه، ج۶، ص۶۹۴.
- ↑ رجال طوسی، ص۶۳، ش۳.
- ↑ تهذیب التهذیب، ج۹، ص۳۲۹.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۴۳۶-۱۴۳۷.