کاربر:Bahmani/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
←علم لَدُنی (علم ویژه الهی)
خط ۶: | خط ۶: | ||
#[[امامت]] و [[ولایت]]، [[جامعه بشر]] را یکی میکند و اساساً [[جوامع بشر]] با [[ولایت]] شکل میگیرند. [[هویت اجتماعی|هویت یک جامعه]] را [[ولایت]] و [[امامت]] آن [[جامعه]] شکل میدهد، بلکه [[قدرت]] و [[عزت]] هر جامعهای نیز وابسته به شکل [[ولایت]] و [[امامت]] در آن [[جامعه]] است. همچنین [[پیروزی]] و [[رستگاری]]، چه در این عالم و چه در [[عوالم]] دیگر، همهاش با مسئله [[امامت]] و [[ولایت]] شکل میگیرد<ref>[[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [https://www.aparat.com/v/FYjv0?playlist=376197 درس اول «امامت در اندیشه اسلامی»]</ref>. | #[[امامت]] و [[ولایت]]، [[جامعه بشر]] را یکی میکند و اساساً [[جوامع بشر]] با [[ولایت]] شکل میگیرند. [[هویت اجتماعی|هویت یک جامعه]] را [[ولایت]] و [[امامت]] آن [[جامعه]] شکل میدهد، بلکه [[قدرت]] و [[عزت]] هر جامعهای نیز وابسته به شکل [[ولایت]] و [[امامت]] در آن [[جامعه]] است. همچنین [[پیروزی]] و [[رستگاری]]، چه در این عالم و چه در [[عوالم]] دیگر، همهاش با مسئله [[امامت]] و [[ولایت]] شکل میگیرد<ref>[[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [https://www.aparat.com/v/FYjv0?playlist=376197 درس اول «امامت در اندیشه اسلامی»]</ref>. | ||
== | ==علم لدنی ([[علم ویژه الهی]])== | ||
{{اصلی|علم لدنی معصوم}} | {{اصلی|علم لدنی معصوم}} | ||
[[علم لدنی]]، افاضۀ بیواسطۀ [[دانش]]، از ناحیۀ [[خداوند]] به برخی از [[بندگان]] [[شایسته]] است. [[شیعیان]] معتقدند [[امامان]] {{ع}} علاوه بر صفت [[عصمت]] و [[الهام]]، دارای [[علم غیب]] و [[علم لدنی|علم لدنی]] نیز هستند، به این معنی که [[علم]] و [[معرفت]] آنان مانند [[علم پیامبران]] از طرق غیرعادی مثل [[الهام]] و [[فرشتگان]] به دست میآید، یعنی از جمله راههای انتقال [[علوم]] به [[اهل بیت]]{{عم}}، اعطای آن از طریق [[علم لدنی]] یا [[علم حضوری]] است، مثل آنچه به [[پیامبران]] و بعضی از [[خالصان]] داده میشود. در [[قرآن کریم]] درباره حضرت [[خضر]] به این [[علم]] اشاره شده است: {{متن قرآن|عَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْمًا}}<ref>«و او را از پیش خویش دانشی آموخته بودیم» سوره کهف، آیه ۶۵.</ref>.<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۱۵۵؛ [[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[امامت ۲ (کتاب)|امامت]]، ص۲۰۱ ـ ۲۱۰؛ [[زهرةالسادات میرترابی حسینی|میرترابی حسینی، زهرةالسادات]]، [[علم لدنی در قرآن و حدیث (پایاننامه)|علم لدنی در قرآن و حدیث]]، ص ۶۳؛ [[طیبه اکبری راد|اکبری راد، طیبه]]، [[فاطمه جمشیدی|جمشیدی، فاطمه]]، [[بررسی مفهوم علم و کیفیت انتقال آن در احادیث (مقاله)|بررسی مفهوم علم و کیفیت انتقال آن در احادیث]]، ص ۹۷.</ref>. | [[علم لدنی]]، افاضۀ بیواسطۀ [[دانش]]، از ناحیۀ [[خداوند]] به برخی از [[بندگان]] [[شایسته]] است. [[شیعیان]] معتقدند [[امامان]] {{ع}} علاوه بر صفت [[عصمت]] و [[الهام]]، دارای [[علم غیب]] و [[علم لدنی|علم لدنی]] نیز هستند، به این معنی که [[علم]] و [[معرفت]] آنان مانند [[علم پیامبران]] از طرق غیرعادی مثل [[الهام]] و [[فرشتگان]] به دست میآید، یعنی از جمله راههای انتقال [[علوم]] به [[اهل بیت]]{{عم}}، اعطای آن از طریق [[علم لدنی]] یا [[علم حضوری]] است، مثل آنچه به [[پیامبران]] و بعضی از [[خالصان]] داده میشود. در [[قرآن کریم]] درباره حضرت [[خضر]] به این [[علم]] اشاره شده است: {{متن قرآن|عَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْمًا}}<ref>«و او را از پیش خویش دانشی آموخته بودیم» سوره کهف، آیه ۶۵.</ref>.<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۱۵۵؛ [[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[امامت ۲ (کتاب)|امامت]]، ص۲۰۱ ـ ۲۱۰؛ [[زهرةالسادات میرترابی حسینی|میرترابی حسینی، زهرةالسادات]]، [[علم لدنی در قرآن و حدیث (پایاننامه)|علم لدنی در قرآن و حدیث]]، ص ۶۳؛ [[طیبه اکبری راد|اکبری راد، طیبه]]، [[فاطمه جمشیدی|جمشیدی، فاطمه]]، [[بررسی مفهوم علم و کیفیت انتقال آن در احادیث (مقاله)|بررسی مفهوم علم و کیفیت انتقال آن در احادیث]]، ص ۹۷.</ref>. |