حضرت شیث علیه السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
شیث{{ع}} - چنان‌که گفته‌اند - در ۹۱۲ سالگی از [[دنیا]] رفت و خدای متعالی پنجاه [[صحیفه]] نیز به‌او داده بود تا با آنها، [[مردم]] [[زمان]] خویش را به خدای یگانه [[دعوت]] کند. | شیث{{ع}} - چنان‌که گفته‌اند - در ۹۱۲ سالگی از [[دنیا]] رفت و خدای متعالی پنجاه [[صحیفه]] نیز به‌او داده بود تا با آنها، [[مردم]] [[زمان]] خویش را به خدای یگانه [[دعوت]] کند. | ||
[[بنای کعبه]] را در [[روایات اسلامی]] به او نسبت داده‌اند و [[قبر]] او را در [[غار]] [[کوه]] | [[بنای کعبه]] را در [[روایات اسلامی]] به او نسبت داده‌اند و [[قبر]] او را در [[غار]] [[کوه ابوقبیس]] می‌دانند <ref>رسولی، هاشم، قصص قرآن، جلد۱، صفحه ۳۱؛ مصاحب، غلام حسین، دائرة المعارف فارسی، جلد۲، صفحه ۵۲۱؛ خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۳۴و۲۲.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۳۸۴۹.</ref> | ||
== ولادت و نیاکان == | == ولادت و نیاکان == | ||
نسخهٔ ۲۳ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۳
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
حضرت شیث(ع) فرزند حضرت آدم(ع) و وصیّ او بود. هنگامی که قابیل از این موضوع آگاه شد، نزد او آمد و او را تهدید کرد و گفت سبب این که من برادرت را کشتم، همین بود که او مقام وصایت پدر را داشت اکنون نیز اگر جایی اظهار کنی این مقام از پدر به تو رسیده است، تو را نیز خواهم کشت. چنان‌که ابن‌اثیر و طبری نقل کرده‌اند و در احادیث نیز آمده است، آدم نیز به شیث(ع) سفارش کرد علم خود و مقامی را که پدر به‌او داده است از، قابیل پنهان دارد؛ از این رو؛ شیث(ع) پیوسته در حال خوف و تقیه به سر می‌برد.
شیث(ع) - چنان‌که گفته‌اند - در ۹۱۲ سالگی از دنیا رفت و خدای متعالی پنجاه صحیفه نیز به‌او داده بود تا با آنها، مردم زمان خویش را به خدای یگانه دعوت کند.
بنای کعبه را در روایات اسلامی به او نسبت داده‌اند و قبر او را در غار کوه ابوقبیس می‌دانند [۱].[۲]
ولادت و نیاکان
پدر و مادر
نام و نسب
کنیه‌ها و القاب
فرزندان
شمایل و صفات ظاهری
صفات و ویژگی‌های شخصیتی
قوم و محل سکونت
قوم شیث
سرگذشت تاریخی
نبوت و رسالت
امامت و ولایت
علم ویژه الهی
عصمت
فضایل و مناقب
سیره
اصحاب
مخالفان و دشمنان
رحلت و محل دفن
جستارهای وابسته
- حضرت آدم (پدر)
منابع
پانویس
- ↑ رسولی، هاشم، قصص قرآن، جلد۱، صفحه ۳۱؛ مصاحب، غلام حسین، دائرة المعارف فارسی، جلد۲، صفحه ۵۲۱؛ خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۳۴و۲۲.
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص ۳۸۴۹.