ابوالردین: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوالردین در تراجم و رجال]] - [[ابوالردین در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوالردین در تراجم و رجال]] - [[ابوالردین در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">



نسخهٔ ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۲۸

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

نام و نسب او روشن نیست، ولی برخی منابع، به شامی بودن او تصریح می‌کنند[۱]. ابن اثیر[۲] برخلاف دیگران، او را ابوالردینی ضبط کرده است. ردینی، به نیزه‌ای گفته می‌شده که به ردینه منسوب است و ردینه نام زنی است که در قیمت گذاری نیزه‌ها شهرت داشته است[۳]. در عین حال، دلیلی بر ارتباط این نام با ابوالردین وجود ندارد. از ابوالردین روایت شده که رسول خدا(ص) فرمود: "هیچ گروهی بر قرائت و یادگیری کتاب خدا اجتماع نمی‌کنند، مگر آنکه میهمان خدا به شمار روند و فرشتگان گرد آنان جمع شوند تا از آن مجلس برخیزند یا به موضوع دیگری بپردازند"[۴]. ابن حجر[۵] ضمن نقل این حدیث از ابوالردین می‌نویسد: بغوی از او یاد کرده، ولی مطلبی از او نقل نمی‌کند. ابن منده هم معتقد است صحابی بودن وی ثابت نیست.[۶]

منابع

پانویس

  1. ابن ابی حاتم، ج۹، ص۳۶۹؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۰۵؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۳۷.
  2. ابن اثیر، ج۶، ص۱۰۵.
  3. ابن منظور، ج۱۳، ص۱۷۸.
  4. ابونعیم، ج۵، ص۲۸۹۱؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۳۷؛ هیثمی، ج۱، ص۱۲۲.
  5. ابن حجر، ج۷، ص۱۱۶.
  6. صادقی، مصطفی، مقاله «ابوالردین»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۲۹۴.