فیض: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
فیض، در لغت، به جریان [[سهل]] و فراوان چیزی گفته می‌شود<ref>مقاییس اللغة (ط. مکتب الاعلام الاسلامی، ۱۴۰۴ه.ق)، ج۴، ص۴۶۵.</ref>. چنین جریانی گاه در [[امور مادی]] است؛ مثل جریان آب یا [[اشک]] چشم و یا [[خون]] در مجرای خاص خود؛ چنان که به [[طغیان]] آب و بالا آمدن آن از سطح عادی خود در مسیل رودخانه «فیضان الماء» گفته می‌شود و یا به رودخانه‌های پر آب مثل نیل و [[فرات]] «نهر فیّاض» و یا «فیض» می‌گویند. گاهی نیز این جریان در [[امور معنوی]] است؛ مثلاً هنگام شیوع یک خبر، می‌گویند «فاض الخبر» و به خبری که در میان [[مردم]] و یا [[اهل]] [[علم]] شایع و منتشر است «[[حدیث مستفیض]]» می‌گویند<ref>الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربیة (ط. دارالعلم للملایین)، ج۳، ص۱۰۹۹.</ref>. بدین ترتیب می‌توان گفت که معنای محوری در مشتقات این لغت، سیلان امری همراه با [[پری]] و امتلاء (سرازیر شدن و سررفتن) است.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۳ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۳]] ص ۱۳۰.</ref> | فیض، در لغت، به جریان [[سهل]] و فراوان چیزی گفته می‌شود<ref>مقاییس اللغة (ط. مکتب الاعلام الاسلامی، ۱۴۰۴ه.ق)، ج۴، ص۴۶۵.</ref>. چنین جریانی گاه در [[امور مادی]] است؛ مثل جریان آب یا [[اشک]] چشم و یا [[خون]] در مجرای خاص خود؛ چنان که به [[طغیان]] آب و بالا آمدن آن از سطح عادی خود در مسیل رودخانه «فیضان الماء» گفته می‌شود و یا به رودخانه‌های پر آب مثل نیل و [[فرات]] «نهر فیّاض» و یا «فیض» می‌گویند. گاهی نیز این جریان در [[امور معنوی]] است؛ مثلاً هنگام شیوع یک خبر، می‌گویند «فاض الخبر» و به خبری که در میان [[مردم]] و یا [[اهل]] [[علم]] شایع و منتشر است «[[حدیث مستفیض]]» می‌گویند<ref>الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربیة (ط. دارالعلم للملایین)، ج۳، ص۱۰۹۹.</ref>. بدین ترتیب می‌توان گفت که معنای محوری در مشتقات این لغت، سیلان امری همراه با [[پری]] و امتلاء (سرازیر شدن و سررفتن) است.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۳ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۳]] ص ۱۳۰.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۱۲
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
فیض، در لغت، به جریان سهل و فراوان چیزی گفته می‌شود[۱]. چنین جریانی گاه در امور مادی است؛ مثل جریان آب یا اشک چشم و یا خون در مجرای خاص خود؛ چنان که به طغیان آب و بالا آمدن آن از سطح عادی خود در مسیل رودخانه «فیضان الماء» گفته می‌شود و یا به رودخانه‌های پر آب مثل نیل و فرات «نهر فیّاض» و یا «فیض» می‌گویند. گاهی نیز این جریان در امور معنوی است؛ مثلاً هنگام شیوع یک خبر، می‌گویند «فاض الخبر» و به خبری که در میان مردم و یا اهل علم شایع و منتشر است «حدیث مستفیض» می‌گویند[۲]. بدین ترتیب می‌توان گفت که معنای محوری در مشتقات این لغت، سیلان امری همراه با پری و امتلاء (سرازیر شدن و سررفتن) است.[۳]
