مسجد در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:


==مقدمه==
==مقدمه==
این لغت اسم مکان از ریشه «س جد» و به معنای محلی است که در آن [[عبادت]] و [[ذکر الهی]] واقع می‌شود. از همین‌رو، به مکان عبادت و [[اقامه نماز]] [[جماعت]]، محل [[سجده]] و مواضعی که هنگام سجده بر [[زمین]] قرار می‌گیرد، اصطلاحاً [[مسجد]] می‌گویند<ref>مجمع البیان (ط. ناصر خسرو، ۱۳۷۲ ه.ش.)، ج۵، ص۲۵؛ المیزان فی تفسیر القرآن (ط. جامعه مدرسین، ۱۴۱۷ ه. ق.)، ج۹، ص۲۰۰.</ref>.
این لغت اسم مکان از ریشه «س ج د» و به معنای محلی است که در آن [[عبادت]] و [[ذکر الهی]] واقع می‌شود. از همین‌رو، به مکان عبادت و [[اقامه نماز]] [[جماعت]]، محل [[سجده]] و مواضعی که هنگام سجده بر [[زمین]] قرار می‌گیرد، اصطلاحاً [[مسجد]] می‌گویند<ref>مجمع البیان (ط. ناصر خسرو، ۱۳۷۲ ه.ش.)، ج۵، ص۲۵؛ المیزان فی تفسیر القرآن (ط. جامعه مدرسین، ۱۴۱۷ ه. ق.)، ج۹، ص۲۰۰.</ref>.


اما معنای جامع مسجد، با توجه به معانی سجده متفاوت است. اگر سجده را به معنای کمال [[خضوع]] و [[انقیاد]] در برابر [[پروردگار]] بگیریم، مسجد به معنای محلی است که در آن کمال خضوع و اظهار [[اطاعت]] و انقیاد در [[درگاه الهی]] واقع می‌گردد<ref>تاج العروس من جواهرالقاموس (ط. دارالفکر، ۱۴۱۴ ه.ق.)، ج۵، ص۷.</ref>.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۶ ص ۴۱۹.</ref>
اما معنای جامع مسجد، با توجه به معانی سجده متفاوت است. اگر سجده را به معنای کمال [[خضوع]] و [[انقیاد]] در برابر [[پروردگار]] بگیریم، مسجد به معنای محلی است که در آن کمال خضوع و اظهار [[اطاعت]] و انقیاد در [[درگاه الهی]] واقع می‌گردد<ref>تاج العروس من جواهرالقاموس (ط. دارالفکر، ۱۴۱۴ ه.ق.)، ج۵، ص۷.</ref>.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۶ ص ۴۱۹.</ref>

نسخهٔ ‏۹ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۵

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث مسجد است. "مسجد" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

این لغت اسم مکان از ریشه «س ج د» و به معنای محلی است که در آن عبادت و ذکر الهی واقع می‌شود. از همین‌رو، به مکان عبادت و اقامه نماز جماعت، محل سجده و مواضعی که هنگام سجده بر زمین قرار می‌گیرد، اصطلاحاً مسجد می‌گویند[۱].

اما معنای جامع مسجد، با توجه به معانی سجده متفاوت است. اگر سجده را به معنای کمال خضوع و انقیاد در برابر پروردگار بگیریم، مسجد به معنای محلی است که در آن کمال خضوع و اظهار اطاعت و انقیاد در درگاه الهی واقع می‌گردد[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. مجمع البیان (ط. ناصر خسرو، ۱۳۷۲ ه.ش.)، ج۵، ص۲۵؛ المیزان فی تفسیر القرآن (ط. جامعه مدرسین، ۱۴۱۷ ه. ق.)، ج۹، ص۲۰۰.
  2. تاج العروس من جواهرالقاموس (ط. دارالفکر، ۱۴۱۴ ه.ق.)، ج۵، ص۷.
  3. فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل، ج۶ ص ۴۱۹.