عبدالرحمن بن عقیل: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۹: خط ۹:
{{متن حدیث|اَلسَّلاَمُ عَلَى عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ عَقِيلٍ لَعَنَ اَللَّهُ قَاتِلَهُ وَ رَامِيَهُ عُثْمَانَ بْنَ خَالِدِ بْنِ أَشْيَمَ اَلْجُهَنِيَّ}}<ref>زیارت ناحیه مقدسه، بحار الأنوار، ج۴۵، ص۶۸.</ref>
{{متن حدیث|اَلسَّلاَمُ عَلَى عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ عَقِيلٍ لَعَنَ اَللَّهُ قَاتِلَهُ وَ رَامِيَهُ عُثْمَانَ بْنَ خَالِدِ بْنِ أَشْيَمَ اَلْجُهَنِيَّ}}<ref>زیارت ناحیه مقدسه، بحار الأنوار، ج۴۵، ص۶۸.</ref>


[[درود]] بر [[عبدالرحمن بن عقیل]]؛ [[نفرین]] [[خدا]] بر [[قاتل]] و تیرزننده او [[عثمان]] بن [[خالد]] بن اشیم جهنی باد.
[[درود]] بر [[عبدالرحمن بن عقیل]]؛ [[نفرین خدا]] بر [[قاتل]] و تیرزننده او [[عثمان]] بن [[خالد]] بن اشیم جهنی باد.


[[عبدالرحمن]] فرزند [[عقیل بن ابی طالب]] و مادرش ام‌ولد است<ref>مقاتل الطالبین، ص۶۱؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۶۹؛ ابصارالعین، ص۸۵.</ref> و چون بلند قامت بود او را «رمح عقیلی» (نیزه عقیلی) می‌‌گفتند<ref>لباب الالقاب، ج۱، ص۲۶۰.</ref>.
عبدالرحمن فرزند [[عقیل بن ابی طالب]] و مادرش ام‌ولد است<ref>مقاتل الطالبین، ص۶۱؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۶۹؛ ابصارالعین، ص۸۵.</ref> و چون بلند قامت بود او را «رمح عقیلی» (نیزه عقیلی) می‌‌گفتند<ref>لباب الالقاب، ج۱، ص۲۶۰.</ref>.


عبدالرحمن با [[خدیجه]]، [[دختر امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} [[ازدواج]] کرد و از او دارای دو فرزند به نام‌های [[سعید]] و [[عقیل]] شد<ref>لباب الالقاب، ج۱، ص۳۳۴.</ref>.
عبدالرحمن با [[خدیجه دختر امام علی]]{{ع}} [[ازدواج]] کرد و از او دارای دو فرزند به نام‌های [[سعید]] و [[عقیل]] شد<ref>لباب الالقاب، ج۱، ص۳۳۴.</ref>.


وی در [[روز عاشورا]] پس از برادرش [[جعفر]] به میدان رفت و چنین [[رجز]] خواند:
وی در [[روز عاشورا]] پس از برادرش [[جعفر]] به میدان رفت و چنین [[رجز]] خواند:

نسخهٔ ‏۲۰ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۰

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

«اَلسَّلاَمُ عَلَى عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ عَقِيلٍ لَعَنَ اَللَّهُ قَاتِلَهُ وَ رَامِيَهُ عُثْمَانَ بْنَ خَالِدِ بْنِ أَشْيَمَ اَلْجُهَنِيَّ»[۱]

درود بر عبدالرحمن بن عقیل؛ نفرین خدا بر قاتل و تیرزننده او عثمان بن خالد بن اشیم جهنی باد.

عبدالرحمن فرزند عقیل بن ابی طالب و مادرش ام‌ولد است[۲] و چون بلند قامت بود او را «رمح عقیلی» (نیزه عقیلی) می‌‌گفتند[۳].

عبدالرحمن با خدیجه دختر امام علی(ع) ازدواج کرد و از او دارای دو فرزند به نام‌های سعید و عقیل شد[۴].

وی در روز عاشورا پس از برادرش جعفر به میدان رفت و چنین رجز خواند:

أَبِي عَقِيلٌ فَاعْرِفُوا مَكَانِي‏ مِنْ هَاشِمٍ وَ هَاشِمٌ إِخْوَانِي‏

كُهُولُ صِدْقٍ سَادَةُ الْأَقْرَانِ‏ هَذَا حُسَيْنٌ شَامِخُ الْبُنْيَانِ‏

وَ سَيِّدُ الشُّيَّبِ مَعَ الشُّبَّان‏؛

پدرم عقیل، از نسل هاشم، و بنی هاشم برادران‌منند. پس جایگاهم را بشناسید، آنان، پیران راست کردار و هم طراز بزرگان‌اند. این حسین، بلند مرتبه، و سرور کهنسالان و جوانان می‌‌باشد.

عبدالرحمن، هفده سواره نظام را به هلاکت رساند[۵]. سرانجام به دست عثمان بن خالد جهنی و بشر بن سوط همدانی به شهادت رسید، و به نقل زیارت ناحیه وی به دست عثمان بن خالد بن اشیم جهنی تیر خورد و به فیض شهادت نایل گشت[۶] در بعضی مدارک عُمر شریف او را در هنگام شهادت ۳۵ سال نوشته‌اند.

در افتخار او همین بس که در زیارت ناحیه مقدسه بر او سلام و درود فرستاده شده است.[۷]

منابع

پانویس

  1. زیارت ناحیه مقدسه، بحار الأنوار، ج۴۵، ص۶۸.
  2. مقاتل الطالبین، ص۶۱؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۶۹؛ ابصارالعین، ص۸۵.
  3. لباب الالقاب، ج۱، ص۲۶۰.
  4. لباب الالقاب، ج۱، ص۳۳۴.
  5. مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۰۸؛ ابصارالعین، ص۸۶.
  6. نشر بن شوطه و بشیر بن حوط گفته‌اند. مقاتل الطالبیین، ص۶۱. برخی از مورخان نیز قاتل او را عبیدالله بن عروه خثعمی نامیده‌اند. (الأخبار الطوال، ص۲۵۷؛ روضة الواعظین، ص۲۱۴).
  7. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۱۸۵-۱۸۶.