جز
جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن '
جز (جایگزینی متن - 'تعیین' به 'تعیین') |
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
مهمان کردن یکی از دو طرف دعوا بدون دیگری بر [[قاضی]] ـ از این جهت که در موضع تهمت قرار میگیرد ـ مکروه است. <ref>جواهر الکلام، ج۴۰، ص:۱۳۰.</ref> | مهمان کردن یکی از دو طرف دعوا بدون دیگری بر [[قاضی]] ـ از این جهت که در موضع تهمت قرار میگیرد ـ مکروه است. <ref>جواهر الکلام، ج۴۰، ص:۱۳۰.</ref> | ||
در موارد عدم ارائه [[بیّنه]] توسط مدّعی، منکر قسم میخورد و در صورت ردّ قسم بر مدّعی، مدّعی باید برای [[اثبات]] دعوای خود قسم بخورد مگر در مواردی خاص، از جمله موردی که منشأ طرح دعوا وجود تهمت باشد و مدّعی نسبت به امر مورد ادعای خود جازم نباشد. در این صورت منکر بین قسم خوردن و خودداری از آن مخیّر است؛ | در موارد عدم ارائه [[بیّنه]] توسط مدّعی، منکر قسم میخورد و در صورت ردّ قسم بر مدّعی، مدّعی باید برای [[اثبات]] دعوای خود قسم بخورد مگر در مواردی خاص، از جمله موردی که منشأ طرح دعوا وجود تهمت باشد و مدّعی نسبت به امر مورد ادعای خود جازم نباشد. در این صورت منکر بین قسم خوردن و خودداری از آن مخیّر است؛ لکن نمیتواند قسم را به مدّعی برگرداند.<ref>جواهر الکلام، ج۴۰، ص:۱۷۶ ـ ۱۷۸.</ref> | ||
ثبوت قسامه مبتنی بر وجود [[شبهه]] و تهمت در پرتو علائم و قرائن موجود است و با ارتفاع تهمت، موضوع قسامه منتفی است.<ref>جواهر الکلام، ج۴۲، ص:۲۳۲.</ref>.<ref> [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۲، صفحه ۶۷۲-۶۷۴.</ref> | ثبوت قسامه مبتنی بر وجود [[شبهه]] و تهمت در پرتو علائم و قرائن موجود است و با ارتفاع تهمت، موضوع قسامه منتفی است.<ref>جواهر الکلام، ج۴۲، ص:۲۳۲.</ref>.<ref> [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۲، صفحه ۶۷۲-۶۷۴.</ref> | ||