ایوب بن مشرح خیوانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ایوب‌ بن مشرح خیوانی‌،''' یکی از نیروهای تحت امر [[عمر بن سعد]] در [[نبرد]] [[کربلا]] حضور داشت.

[[صبح]] [[عاشورا]] [[لشکر]] پیاده [[عمر بن سعد]]، به [[فرمان]] او، [[حر بن یزید ریاحی]] را تیرباران کردند و‌ با هجوم‌ ناگهانی‌ بر حُرّ تاختند. ایوب‌ بن مشرح، مرکب حُرّ را پی کرد و او را بر زمین‌ افکند. سرانجام، پس از چندین نوبت نبرد، حُرّ توسط ایوب به‌ شهادت‌ رسید.<ref>ر.ک: انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۲، ص۵۱۷،۴۹۴،۴۸۹،۴۷۶؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۴۲۸-۴۲۹؛ الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ج۲، ص۱۰۲-۱۰۴. </ref>  

پس از اینکه [[سپاه کوفه]] وارد [[شهر]] شد، بستگان حُرّ او را به کشتن این مرد بزرگوار متهم ساختند، اما او [[انکار]] کرد و در دفاع از خود [[سوگند]] یاد کرد که من او را به شهادت نرساندم، دیگران دست به این [[شقاوت]] آلودند. من فقط اسب او را کُشتم و در زخمی ساختن حُرّ نیز دست داشتم.

ایوب‌ بن‌ مشرح‌ به [[ابو ودّاک]] که از او پرسید چرا [[دوست]] نداری که از کشندگان حُرّ به حساب آیی؟ گفت: [[مردم]] حُرّ را از گروه شایسته‌کرداران می‌دانند و معتقدند که او بر راه راست بود، پس اگر [[خداوند]] را به [[گناه]] زخمی ساختن او یا یکی از همرزمانش در فردای [[قیامت]] [[دیدار]] کنم، برایم محبوب‌تر است تا اینکه به عنوان کشنده او و یا یکی از آنان [[خدا]] را دیدار کنم. ابو ودّاک به او گفت: تو را چنین می‌نگرم که با کشتن تمام آن خوبان و شایستگان، خداوند را دیدار خواهی کرد و شما [[تبه‌کاران]] [[اموی]] مسلک، همگی در گناه سهمگین خون‌های [[پاک]] [[شهدای کربلا]] شریکید. ایوب‌ بن مشرح آن‌چنان [[نادان]] است که [[همکاری]] در کشتن این بزرگواران را امری کوچک می‌پندارد.<ref>[[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص۱۸۸-۱۸۹.</ref>