←شمر در زمان خلافت امام حسن{{ع}}
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
شمر سپس به خوارج پیوست و از معدود نفراتی بود که در جنگ نهروان زنده ماند. | شمر سپس به خوارج پیوست و از معدود نفراتی بود که در جنگ نهروان زنده ماند. | ||
==شمر در زمان [[خلافت]] [[ | ==شمر در زمان [[خلافت]] [[امام حسن]]{{ع}}== | ||
در زمان خلافت امام حسن{{ع}} به ظاهر در سپاه آن حضرت بود، اما [[دل]] با [[معاویه]] داشت و سپس علناً به معاویه پیوست. [[شمر]] در هنگام [[دستگیری]] [[حجر بن عدی]] به [[سال ۵۱ هجری]] جزو کسانی بود که به [[دروغ]] نزد [[زیاد بن ابیه]] [[شهادت]] داد که حجر [[کافر]] و [[مرتد]] شده و [[شهر]] را به [[آشوب]] کشیده است و در نتیجه همین شهادتهای ناحق بود که حجر و یارانش در «مرج عذراء» به شهادت رسیدند.<ref>تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۲۶۹-۲۷۰.</ref> | در زمان خلافت امام حسن{{ع}} به ظاهر در سپاه آن حضرت بود، اما [[دل]] با [[معاویه]] داشت و سپس علناً به معاویه پیوست. [[شمر]] در هنگام [[دستگیری]] [[حجر بن عدی]] به [[سال ۵۱ هجری]] جزو کسانی بود که به [[دروغ]] نزد [[زیاد بن ابیه]] [[شهادت]] داد که حجر [[کافر]] و [[مرتد]] شده و [[شهر]] را به [[آشوب]] کشیده است و در نتیجه همین شهادتهای ناحق بود که حجر و یارانش در «مرج عذراء» به شهادت رسیدند.<ref>تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۲۶۹-۲۷۰.</ref> | ||