خاندان اشعری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد)
 
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[خاندان اشعری در تراجم و رجال]] - [[خاندان اشعری در تاریخ اسلامی]] - [[خاندان اشعری در معارف و سیره رضوی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[خاندان اشعری در تراجم و رجال]] - [[خاندان اشعری در تاریخ اسلامی]] - [[خاندان اشعری در معارف و سیره رضوی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">



نسخهٔ ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۵۶

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

از عرب تباران ساکن در قم بودند که به داشتن مذهب تشیع معروفیت داشتند. این خاندان، علاقمند به کسب علم و دانش بودند و همین امر سبب گردید که از میان این خاندان، رجال و دانشمندان شیعی فراوانی برخیزند. خاندان اشعری اصالتاً از اعراب قحطانی یمن بودند و چون جدّ اعلای ایشان به نام «ادریه» به هنگام تولد سر پر مویی داشت، به «اشعر» یعنی پر مو شهرت یافتند و این نام در میان اولاد و فرزندان او مرسوم گشت. نخستین اشعری در زمان رسول خدا(ص) اسلام آورد، پیامبر(ص) در مدح ایشان فرمودند: خداوند اشعریان را از خرد و کلان بیامرزد. اشعریان با سابقه طولانی در ایران و بیان احادیث ائمه(ع) سرآمد بودند و چون با ائمه‌(ع) در ارتباط بودند، بدون واسطه از ایشان حدیث نقل می‌کردند[۱]. گروهی از خاندان اشعری، از یاران صادیق امام رضا(ع) بودند.[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. معارف و معاریف، ج۲، ص۲۴۷.
  2. محمدی، حسین، رضانامه ص ۲۶۳.