احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
برچسب: تغییر مسیر جدید
 
(تغییرمسیر به احمد بن محمد بن عیسی اشعری حذف شد)
برچسب‌ها: تغییرمسیر حذف شد پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
#تغییر_مسیر [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری]]
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام رضا| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری در معارف و سیره رضوی]] - [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری در تراجم و رجال]] - [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوجعفر احمد بن محمد بن عیسی بن عبدالله بن سعد اشعری قمی]] در اصل از [[دیار]] [[قم]]، از [[قبیله]] [[بنی ذخران]] و جزء [[صحابی امام رضا]]، [[امام جواد]] و [[امام هادی]]{{عم}} بوده<ref>رجال الطوسی، ص۳۰۹، ۳۶۶ و ۳۹۷.</ref> که از امام جواد و امام هادی{{ع}} و تعدادی از [[شاگردان]] آنها روایاتی نقل کرده است.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۶۹.</ref> در عصر خویش از [[فقیهان]] بزرگ قم بوده و به نوعی [[ریاست]] این [[شهر]] با او بود و با [[حاکم]] قم [[ارتباط]] داشت و حاکم، در امور ملکی قم به او [[رجوع]] می‌‌نمود و به نظرات وی [[ارج]] می‌‌نهاد.<ref>تاریخ قم، ص۱۷۶.</ref> [[علمای رجال]] او را فقیهی [[شیعه]]، جلیل الشأن و [[ثقه]] دانسته‌اند و از او به عنوان بزرگ‌ترین عالم، [[فقیه]] و [[محدث]] یاد کرده‌اند.<ref>الفهرست (طوسی)، ص۲۵؛ تنقیح المقال، ج۱، ص۹۰.</ref> وی از پدرش و [[ابوهاشم جعفری]]، [[محمد بن ابی عمیر]]، [[حسن بن محبوب]]، [[ابراهیم بن ابی محمود]]، [[احمد بن محمد بن ابی نصر]]، [[شاذان بن خلیل]]، [[یحیی بن سلیم طائفی]] و غیره [[روایت]] نقل کرده است. [[احمد بن ادریس]]، [[محمد بن حسن صفار]]، [[احمد بن علی بن ابان قمی]]، [[سعد بن عبدالله]]، [[سهل بن زیاد]]، [[محمد بن احمد بن یحیی عطار]] و بسیاری دیگر از وی روایت کرده‌اند، به طوری که در [[کتب اربعه]] حدود ۲۳۰۳ مورد، در سند [[روایات]] نام او ذکر شده است.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۳۰۱.</ref> وی تقریباً اواخر [[قرن سوم]] از [[دنیا]] رفته است.<ref>لسان المیزان، ج۱، ص۲۶۰.</ref>
 
آثار او عبارت‌اند از: نوادر کتابی درباره [[حج]]، الناسخ و المنسوخ، الاظله، فضل النبی فضائل العرب، المتعه،<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۶.</ref> الطب الکبیر، الطب الصغیر، المکاسب<ref>الفهرست (الندیم)، ص۲۷۸.</ref> الملاحم، و نوادر الحکمه در تفسیر.<ref>معالم العلماء، ص۱۴ و ۲۴.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۱۴-۱۱۵.</ref>
 
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[خاندان اشعری]]
* [[محمد بن عیسی اشعری قمی]] (پدر)
{{پایان مدخل وابسته}}
 
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
[[رده:اعلام]]
[[رده:راویان امام رضا]]

نسخهٔ ‏۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۲

آشنایی اجمالی

ابوجعفر احمد بن محمد بن عیسی بن عبدالله بن سعد اشعری قمی در اصل از دیار قم، از قبیله بنی ذخران و جزء صحابی امام رضا، امام جواد و امام هادی(ع) بوده[۱] که از امام جواد و امام هادی(ع) و تعدادی از شاگردان آنها روایاتی نقل کرده است.[۲] در عصر خویش از فقیهان بزرگ قم بوده و به نوعی ریاست این شهر با او بود و با حاکم قم ارتباط داشت و حاکم، در امور ملکی قم به او رجوع می‌‌نمود و به نظرات وی ارج می‌‌نهاد.[۳] علمای رجال او را فقیهی شیعه، جلیل الشأن و ثقه دانسته‌اند و از او به عنوان بزرگ‌ترین عالم، فقیه و محدث یاد کرده‌اند.[۴] وی از پدرش و ابوهاشم جعفری، محمد بن ابی عمیر، حسن بن محبوب، ابراهیم بن ابی محمود، احمد بن محمد بن ابی نصر، شاذان بن خلیل، یحیی بن سلیم طائفی و غیره روایت نقل کرده است. احمد بن ادریس، محمد بن حسن صفار، احمد بن علی بن ابان قمی، سعد بن عبدالله، سهل بن زیاد، محمد بن احمد بن یحیی عطار و بسیاری دیگر از وی روایت کرده‌اند، به طوری که در کتب اربعه حدود ۲۳۰۳ مورد، در سند روایات نام او ذکر شده است.[۵] وی تقریباً اواخر قرن سوم از دنیا رفته است.[۶]

آثار او عبارت‌اند از: نوادر کتابی درباره حج، الناسخ و المنسوخ، الاظله، فضل النبی فضائل العرب، المتعه،[۷] الطب الکبیر، الطب الصغیر، المکاسب[۸] الملاحم، و نوادر الحکمه در تفسیر.[۹].[۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی، ص۳۰۹، ۳۶۶ و ۳۹۷.
  2. جامع الرواة، ج۱، ص۶۹.
  3. تاریخ قم، ص۱۷۶.
  4. الفهرست (طوسی)، ص۲۵؛ تنقیح المقال، ج۱، ص۹۰.
  5. معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۳۰۱.
  6. لسان المیزان، ج۱، ص۲۶۰.
  7. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۶.
  8. الفهرست (الندیم)، ص۲۷۸.
  9. معالم العلماء، ص۱۴ و ۲۴.
  10. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۱۴-۱۱۵.