علی بن محمد سمری: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:
*[[لقب]] [[نایب چهارم]] [[امام زمان]] {{ع}} -علی بن محمد- [[سمری]] (به [[فتح]] سین و میم) یا سیمری (به [[فتح]] سین و سکون یاء و ضمّ‌ یا [[فتح]] میم) و یا صیمری (به [[فتح]] صاد و سکون یاء و ضمّ‌ یا و [[فتح]] میم) می‌باشد؛ لکن مشهور، اولی است<ref>تاریخ الغیبة الصغری، ص ۴۱۲.</ref>. به نظر می‌رسد که [[سمری]] (به [[فتح]] میم) صحیح‌تر باشد، چون این [[لقب]] به "سمر" که یکی از قراء [[بصره]]، که بین [[بصره]] و واسط‍‌ قرار گرفته، منسوب است و [[شیخ]] آغا بزرگ تهرانی او را به [[فتح]] میم "سمر" ثبت نموده است<ref>نوابغ الرّواة، ص ۲۰۰.</ref>. در معجم البلدان نیز اشاره‌ای به این موضوع شده است<ref>معجم البلدان، ج ۳، ص ۲۶۴.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۰۹.</ref>.
*[[لقب]] [[نایب چهارم]] [[امام زمان]] {{ع}} -علی بن محمد- [[سمری]] (به [[فتح]] سین و میم) یا سیمری (به [[فتح]] سین و سکون یاء و ضمّ‌ یا [[فتح]] میم) و یا صیمری (به [[فتح]] صاد و سکون یاء و ضمّ‌ یا و [[فتح]] میم) می‌باشد؛ لکن مشهور، اولی است<ref>تاریخ الغیبة الصغری، ص ۴۱۲.</ref>. به نظر می‌رسد که [[سمری]] (به [[فتح]] میم) صحیح‌تر باشد، چون این [[لقب]] به "سمر" که یکی از قراء [[بصره]]، که بین [[بصره]] و واسط‍‌ قرار گرفته، منسوب است و [[شیخ]] آغا بزرگ تهرانی او را به [[فتح]] میم "سمر" ثبت نموده است<ref>نوابغ الرّواة، ص ۲۰۰.</ref>. در معجم البلدان نیز اشاره‌ای به این موضوع شده است<ref>معجم البلدان، ج ۳، ص ۲۶۴.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۰۹.</ref>.
*چهارمین و [[آخرین نایب]] از [[نواب خاص]] [[امام زمان]] {{ع}}، "[[ابو الحسن علی بن محمد سمری]]" است که پس از "[[حسین بن روح]]" عهده‌دار [[مقام]] [[نیابت]] گردید. موثق بودن و جلالت او مشهورتر از آن است که ذکر شود. [[نیابت]] او از طرف [[امام زمان]] {{ع}} به سفارش "[[حسین بن روح]]" صورت گرفت<ref>تنقیح المقال، ج ۲، ص ۳۰۵.</ref>. وی از خاندانی متدین و [[شیعه]] بوده است که در خدمتگزاری به سازمان [[امامیه]] از شهرت بسیاری برخوردار بودند و همین اصالت خانوادگی او، باعث شد که در [[سفارت]]، با [[مخالفت]] چندانی مواجه نگردد<ref>آخرین امید، داود الهامی، ص ۱۰۹.</ref>. بسیاری از اعضای این [[خاندان]]، همچون [[حسن]] و [[محمد]]، [[فرزندان]] [[اسماعیل بن صالح]] و [[علی بن زیاد]]، در [[بصره]] املاک بسیاری داشتند. آنان نیمی از درآمد این املاک را وقف [[امام یازدهم]] {{ع}} کرده بودند که [[امام]]، هرساله درآمد آن را دریافت و با ایشان مکاتبه می‌کرد<ref>همان، ص ۱۰۸.</ref>. [[شیخ طوسی]] او را جزء [[اصحاب]] [[امام حسن عسکری]] {{ع}} به شمار آورده<ref>رجال طوسی، ص ۴۳۲.</ref> و حضرت با وی مکاتباتی داشته است. شش روز قبل از [[رحلت]] [[سمری]]، توقیعی از سوی [[امام دوازدهم]] {{ع}} صادر شد که در آن، [[صاحب الامر]] {{ع}}، [[مرگ]] [[نایب چهارم]] را [[پیشگویی]] و زمان [[مرگ]] او را نیز تعیین کرده بود. متن [[توقیع]]، نمایان‌گر پایان [[غیبت صغری]] و انقطاع [[نیابت خاصه]] و آغاز [[غیبت کبری]] و نیامت [[عامه]] است. متن [[توقیع]] چنین است: "ای [[علی بن محمد سمری]]! [[خداوند]] [[پاداش]] برادران دینی تو را در [[مصیبت]] [[مرگ]] تو بزرگ دارد. تو از اکنون تا شش روز دیگر خواهی مرد، پس امر (حساب و کتاب) خود را جمع‌وجور کن، و درباره [[نیابت]] و [[وکالت]]، به هیچ‌کس [[وصیت]] مکن تا به جای تو بنشیند، زیرا [[غیبت]] کامل فرارسیده است. دیگر تا آن روزی که [[خدای تبارک و تعالی]] بخواهد، ظهوری نخواهد بود و آن، پس از مدت درازی خواهد بود که دل‌ها را [[سختی]] و قساوت فراگیرد و [[زمین]] از [[ستم]] و [[بیداد]] پر گردد. به زودی از [[شیعیان]] من [[ادعای مشاهده]] خواهند کرد. بدان هرکس که پیش از [[خروج سفیانی]] و برآمدن [[صیحه]] و بانگی از [[آسمان]]، ادعای دیدن من را نماید، [[دروغگو]] و تهمت‌زننده است. [[قدرت]] و [[توانایی]] از آن [[خداوند]] بلندپایه بزرگ است و بس"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۵۱۶؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۶۰؛ اعلام الوری، ص ۴۱۷.</ref>. حضار از [[توقیع]] شریف، نسخه برداشته و از نزد او بیرون رفتند و چون روز ششم شد، به سوی او بازگشتند و دیدند نزدیک است [[جان]] به جان‌آفرین [[تسلیم]] کند. به وی گفتند: [[جانشین]] شما کیست‌؟ فرمود: [[خدا]] را مشیتی است که خود انجام خواهد داد. این مطلب را گفت و درگذشت. "[[علی بن محمد سمری]]" در سال ۳۲۹ ه‍‌.ق [[وفات]] یافت و [[قبر]] او در [[بغداد]]، در خیابان معروف به خلنجی، جنب ربع المحوّل، نزدیک نهر ابو عتاب می‌باشد<ref>غیبة طوسی، ص ۳۹۶.</ref>. او سه سال امر [[نیابت]] حضرت را به عهده داشت»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۰۴.</ref>.
*چهارمین و [[آخرین نایب]] از [[نواب خاص]] [[امام زمان]] {{ع}}، "[[ابو الحسن علی بن محمد سمری]]" است که پس از "[[حسین بن روح]]" عهده‌دار [[مقام]] [[نیابت]] گردید. موثق بودن و جلالت او مشهورتر از آن است که ذکر شود. [[نیابت]] او از طرف [[امام زمان]] {{ع}} به سفارش "[[حسین بن روح]]" صورت گرفت<ref>تنقیح المقال، ج ۲، ص ۳۰۵.</ref>. وی از خاندانی متدین و [[شیعه]] بوده است که در خدمتگزاری به سازمان [[امامیه]] از شهرت بسیاری برخوردار بودند و همین اصالت خانوادگی او، باعث شد که در [[سفارت]]، با [[مخالفت]] چندانی مواجه نگردد<ref>آخرین امید، داود الهامی، ص ۱۰۹.</ref>. بسیاری از اعضای این [[خاندان]]، همچون [[حسن]] و [[محمد]]، [[فرزندان]] [[اسماعیل بن صالح]] و [[علی بن زیاد]]، در [[بصره]] املاک بسیاری داشتند. آنان نیمی از درآمد این املاک را وقف [[امام یازدهم]] {{ع}} کرده بودند که [[امام]]، هرساله درآمد آن را دریافت و با ایشان مکاتبه می‌کرد<ref>همان، ص ۱۰۸.</ref>. [[شیخ طوسی]] او را جزء [[اصحاب]] [[امام حسن عسکری]] {{ع}} به شمار آورده<ref>رجال طوسی، ص ۴۳۲.</ref> و حضرت با وی مکاتباتی داشته است. شش روز قبل از [[رحلت]] [[سمری]]، توقیعی از سوی [[امام دوازدهم]] {{ع}} صادر شد که در آن، [[صاحب الامر]] {{ع}}، [[مرگ]] [[نایب چهارم]] را [[پیشگویی]] و زمان [[مرگ]] او را نیز تعیین کرده بود. متن [[توقیع]]، نمایان‌گر پایان [[غیبت صغری]] و انقطاع [[نیابت خاصه]] و آغاز [[غیبت کبری]] و نیامت [[عامه]] است. متن [[توقیع]] چنین است: "ای [[علی بن محمد سمری]]! [[خداوند]] [[پاداش]] برادران دینی تو را در [[مصیبت]] [[مرگ]] تو بزرگ دارد. تو از اکنون تا شش روز دیگر خواهی مرد، پس امر (حساب و کتاب) خود را جمع‌وجور کن، و درباره [[نیابت]] و [[وکالت]]، به هیچ‌کس [[وصیت]] مکن تا به جای تو بنشیند، زیرا [[غیبت]] کامل فرارسیده است. دیگر تا آن روزی که [[خدای تبارک و تعالی]] بخواهد، ظهوری نخواهد بود و آن، پس از مدت درازی خواهد بود که دل‌ها را [[سختی]] و قساوت فراگیرد و [[زمین]] از [[ستم]] و [[بیداد]] پر گردد. به زودی از [[شیعیان]] من [[ادعای مشاهده]] خواهند کرد. بدان هرکس که پیش از [[خروج سفیانی]] و برآمدن [[صیحه]] و بانگی از [[آسمان]]، ادعای دیدن من را نماید، [[دروغگو]] و تهمت‌زننده است. [[قدرت]] و [[توانایی]] از آن [[خداوند]] بلندپایه بزرگ است و بس"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۵۱۶؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۶۰؛ اعلام الوری، ص ۴۱۷.</ref>. حضار از [[توقیع]] شریف، نسخه برداشته و از نزد او بیرون رفتند و چون روز ششم شد، به سوی او بازگشتند و دیدند نزدیک است [[جان]] به جان‌آفرین [[تسلیم]] کند. به وی گفتند: [[جانشین]] شما کیست‌؟ فرمود: [[خدا]] را مشیتی است که خود انجام خواهد داد. این مطلب را گفت و درگذشت. "[[علی بن محمد سمری]]" در سال ۳۲۹ ه‍‌.ق [[وفات]] یافت و [[قبر]] او در [[بغداد]]، در خیابان معروف به خلنجی، جنب ربع المحوّل، نزدیک نهر ابو عتاب می‌باشد<ref>غیبة طوسی، ص ۳۹۶.</ref>. او سه سال امر [[نیابت]] حضرت را به عهده داشت»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۰۴.</ref>.
==پرسش مستقیم==
==پرسش مستقیم==
* [[چهارمین و آخرین سفیر و نایب خاص امام مهدی چه کسی بود و چگونه به نیابت رسید؟ (پرسش)]]
* [[چهارمین و آخرین سفیر و نایب خاص امام مهدی چه کسی بود و چگونه به نیابت رسید؟ (پرسش)]]
خط ۲۸: خط ۲۹:


==منابع==
==منابع==
* [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']]
{{منابع}}
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']]
* [[پرونده:1368142.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|'''درسنامه امام‌شناسی''']]
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:1368142.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|'''درسنامه امام‌شناسی''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}


نسخهٔ ‏۸ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۴۹

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

سمری در موعودنامه

پرسش مستقیم

  1. چهارمین و آخرین سفیر و نایب خاص امام مهدی چه کسی بود و چگونه به نیابت رسید؟ (پرسش)
  2. نایب چهارم به دستور چه کسی به مقام نیابت رسید؟ (پرسش)
  3. بعد از نایب سوم چه کسی به عنوان نایب چهارم انتخاب شد و به چه القابی مشهور بود؟ (پرسش)
  4. علی بن محمد سمری در چه تاریخی به دنیا آمده است؟ (پرسش)
  5. علی بن محمد سمری در کجا دفن شده است؟ (پرسش)
  6. آیا برای علی بن محمد سمری کراماتی گزارش شده است؟ آن کرامات چیستند؟ (پرسش)
  7. علی بن محمد سمری چند سال نایب بوده و کی از دنیا رفته است؟ (پرسش)
  8. نایب چهارم علی بن محمد سمری در طول نیابتش چه افتخاراتی داشته است؟ (پرسش)
  9. به چه دلیل نایب چهارم برای خود جانشین انتخاب نکرد و غیبت صغرا تمام شد؟ (پرسش)
  10. آخرین توقیع امام زمان به آخرین نایبش چه بود؟ (پرسش) (پرسش)

جستارهای وابسته

منابع

  1. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت
  2. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه
  3. مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی

پانویس

  1. ↑ شیخ طوسی، رجال، ص ۴۰۰، رقم ۵۸۶۰
  2. ↑ داود الهامی، آخرین امید، ص ۱۰۹
  3. ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۵۱۷
  4. ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۵۱۶
  5. ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۳۱۱.
  6. ↑ مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص:۲۱۷-۲۱۸.
  7. ↑ تاریخ الغیبة الصغری، ص ۴۱۲.
  8. ↑ نوابغ الرّواة، ص ۲۰۰.
  9. ↑ معجم البلدان، ج ۳، ص ۲۶۴.
  10. ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۰۹.
  11. ↑ تنقیح المقال، ج ۲، ص ۳۰۵.
  12. ↑ آخرین امید، داود الهامی، ص ۱۰۹.
  13. ↑ همان، ص ۱۰۸.
  14. ↑ رجال طوسی، ص ۴۳۲.
  15. ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۱۶؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۶۰؛ اعلام الوری، ص ۴۱۷.
  16. ↑ غیبة طوسی، ص ۳۹۶.
  17. ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۰۴.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=علی_بن_محمد_سمری&oldid=538410»